Και η ζωή μεταμορφώνεται σε θαύμα, στο ιδεατό πρότυπο του αρχαιοελληνικού αρχέτυπου περί ευ ζην, αν από την αρχή τεθούν οι σωστές βάσεις ψυχο – συναισθηματικής & διανοητικής μεταμόρφωσης με στόχο την ακολουθία αλλαγών στο ενδοψυχικό πεδίο.
Αυτό που προέχει κυρίως είναι να λάβουμε την απόφαση να ανάψουμε τη θρυαλίδα για να ακολουθήσει η προοδευτική ακολουθία των αλυσιδωτών αντιδράσεων, για να ζήσουμε το Big Bang του εαυτού μας… με στόχο την μετέπειτα θετική και ευοίωνη έκβαση της ζωή μας… Για να συμβεί το θαύμα εκ βαθέων (de profundis). Και έτσι αρχίζεις να βλέπεις τη ζωή σου μέσα από ένα πιο θετικό πρίσμα και δείχνεις ποιος είσαι χωρίς να φοράς… προσωπεία.
Όταν αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου αισθάνεσαι πιο δυνατός, ισχυρός, επιτυχημένος, δυναμικός, ισορροπημένος… Άνθρωπος με αυτεπίγνωση & συνείδηση λόγων και πράξεων…
Άνθρωπος με αυτογνωσία – αυτοσεβασμό – αυτοκυριαρχία. Αυτά τα τρία μόνα οδηγούν τον άνθρωπο στην παντοδυναμία, μας εξηγεί Άγγλος ποιητής – Alfred Tennyson.
Συνειδητοποιείς πως αποκτάς έλεγχο της σκέψης σου, του ψυχοενεργειακού σου πεδίου, της διάνοιας σου. Δεν ποδηγετείσαι, δεν χειραγωγείσαι, δεν ετερο-προσδιορίζεσαι. Δεν παρασύρεσαι…!
Τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή σου όμως όταν αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου;
Οι γύρω σου πιστεύουν σε σένα…
Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου, δείχνεις στους γύρω σου ότι μπορείς να διαχειριστείς ό,τι κι αν σου φέρει η ζωή. Εκπέμπεις “σιγουριά”, φερεγγυότητα. Εμπνέεις τα μέλη της οικογένειάς σου, τους φίλους, το αφεντικό και τους συναδέλφους σου να πιστέψουν στη δύναμή σου. Το να πιστεύεις στον εαυτό σου σε κάνει επίσης πολύ αρεστό και σε βοηθά να κερδίσεις τον σεβασμό των ανθρώπων γύρω σου παρά το γεγονός ότι ενδεχομένως καθημερινά βαυκαλίζεσαι ή στεναχωριέσαι με κάποιο γεγονός τη σχέση, την δουλειά, τα οικονομικά, την οικογένεια κ.λ.π όπως συμβαίνει σε περισσότερους από εμάς.
Δεν πτοείσαι. Μόλις λοιπόν περάσει η απογοήτευση και τα “νεύρα” & μετά από έναν ενδελεχή εσωτερικό μονόλογο με τον με τον εαυτό σου, μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις τον απολογισμό σου και αρχίζεις να διερωτάσαι:
…πως οδηγήθηκα σε αυτή την “ατυχία”…; γιατί επέλεξα να δείξω εμπιστοσύνη για παράδειγμα σε ανθρώπους που ήξερα πως δεν είχαν βαρύτητα λόγου; και γιατί επέλεξα να παραμένω σε μια κατάσταση που μου φέρνει δυστυχία…; ή γιατί εν τέλει έκανα τον εκάστοτε λάθος χειρισμό…;
Τότε…
Αρχίζεις να απογοητεύεσαι, φορτίζεσαι με συνεχή αρνητική ενέργεια & σε κατακλύζουν αρνητικά συναισθήματα. Αυτό που σε ξεχωρίζει όμως και σου αναγνωρίζεται ως “τίτλος τιμής” είναι η αγωνιώδης προσπάθεια αναζήτησης των αιτιών της αποτυχίας… ενός προσωπικού σου “βατερλώ” και η καταξίωση έρχεται ως επιβράβευση της τελικής νίκης.
Καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια να…
κατανοήσεις ποιες ήταν εκείνες οι λανθασμένες επιλογές ή λάθος χειρισμοί που σε… “χαντάκωσαν” για να διδαχθείς… για να μην επαναλάβεις το λάθος και ενδεχομένως για να επανορθώσεις για τυχόν αδικίες, παραλήψεις που έβλαψαν είτε τον εαυτό σου είτε τους άλλους.
Αυτό θα σε ξεχωρίσει λοιπόν είναι…
… το να μην επαναπαύεσαι αλλά ναεμφορείσαι από έναν¨ηθικό κώδικα αξιών” που χάρις σε αυτόν θα μπορείς να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να αισθάνεσαι ότι φέρεις ακέραια την ευθύνη μιας άσχημης κατάστασης και έτσι σχεδόν πάντα θα καταφέρνεις να απεγκλωβίζεσαι από έναν επώδυνο φαύλο κύκλο δυσάρεστων συγκυριών, εμπειριών & καταστάσεων.
Κρίνεις λιγότερο…
Με την κριτική έρχεται ο αρνητισμός και με τον αρνητισμό έρχεται… η έλλειψη πίστης στον εαυτό σου. Η εποικοδομητική & καλοπροαίρετη κριτική δίχως χροιά ψόγου και τάση αποδοκιμασίας και χλεύης είναι θεμιτή. Η κριτική που διέπεται από την ειλικρινή τάση & ανάγκη στήριξης του άλλου, το πνεύμα του “αλτρουισμού” και της στήριξης του άλλου είναι έργο θεάρεστο και μια εξαιρετικά λυσιτελής & επωφελής βοήθεια του ανθρώπου που αναζητά στήριξη.
Επομένως, όταν πιστεύεις πραγματικά σε σένα, θα αντιληφθείς ότι είναι μάταιο να στρέφεσαι εναντίων των άλλων, να φθονείς, να μέμφεσαι, να λοιδορείς, να είσαι κακεντρεχής, δηλαδή, ένα κακόβουλο, εριστικό & χαιρέκακο ον. Πιστεύεις στους άλλους & στις δυνατότητες τους. Δεν υπονομεύεις κανένα γιατί δε θα’ θελες και εσύ να περιέλθεις στη δεινή και τραγική θέση να δεχθείς εξ’ οικείων βέλη.
Δεν θέλεις να ξοδεύεις την ώρα σου, κρίνοντάς τους για τις πράξεις και τα λάθη τους, γιατί συνειδητοποιείς ότι τα λάθη αποτελούν σημαντικό κομμάτι της αυτο-εξέλιξης και τα ψεγάδια κάνουν τον κάθε άνθρωπο μοναδικό. Για αυτό θα πρέπει προτού κρίνεις, να κρίνεις εξ’ ιδίων τα αλλότρια και κρίνοντας πρώτος εσύ τον εαυτό σου θα αποβάλλεις τη συνήθεια να κρίνεις τους άλλους γιατί απλά θα αντιληφθείς ότι το καλύτερο και φρονιμότερο που έχεις να κάνεις είναι να αξιοποιείς το “νεκρό” σου χρόνο με το να ζωντανέψεις χαρίσματα και δεξιότητες του εαυτού σου που τα άφησες να σκονίζονται στη λήθη του παρελθόντος.
Επαναπροσδιορισμός τον στόχων, αναθεώρηση επιλογών, ιεράρχησης αναγκών, στόχων και προτεραιοτήτων, αυτοκριτική, επανεξέταση κινήσεων & πρακτικών θα αποτελέσουν τη πυξίδα εκείνη που θα σε οδηγήσει στο δρόμο της προόδου, της αυτο-βελτίωσης, της προσωπικής σου “σωτηρίας”!
Έχεις καλύτερες συνήθειες…
Το να πιστεύεις στον εαυτό σου σημαίνει ότι τον αγαπάς και ότι ενδιαφέρεσαι για την περαιτέρω εξέλιξη του. Το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει ότι έχεις φροντίσει να διανθίζεις τη ζωή σου με “καλές” συνήθειες. Ξέρεις τι τροφή χρειάζεται ο οργανισμός σου για να έχει αρκετή ενέργεια ώστε να βγάλει μια δύσκολη μέρα και πόσες ώρες ύπνου έχει ανάγκη για να ξυπνήσεις χαρούμενος, υγιής & ακμαίος το πρωί. Πιστεύεις ότι έχεις αρκετή υπομονή και σθένος να υιοθετήσεις όποια συνήθεια μπορεί να βελτιώσει όλη σου τη ζωή.
Το βασικότερο όλων είναι ότι να μην ματαιοπονείς και να αποφεύγεις να υπεισέρχεσαι στην άχαρη και ατελέσφορη διαδικασία να διερωτάσαι, για παράδειγμα:
«Αφού δεν επέλεξα να μην έχω χρήματα γιατί είμαι φτωχός ή γιατί αφού δεν έχω επιλέξει να είμαι άρρωστος υποφέρω και πάσχω, δεν έχω επιλέξει να είμαι δυστυχισμένος….!» Ναι , σαφώς , κανένας δεν επιλέγει να είναι φτωχός, αλλά εσύ που πιστεύεις στον εαυτό σου, γνωρίζεις τι ακριβώς χρειάζεσαι για να ζήσεις αξιοπρεπώς μακριά από τάσεις υπερκαταναλωτισμού και υπερβολής. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν πρέπει να ξοδεύεις περισσότερα από όσα κερδίζεις και να είσαι χρεωμένος μέχρι τον λαιμό ή επιλέγεις να επιθυμείς πράγματα χωρίς να σκέφτεσαι τρόπους για να τα αποκτήσεις.
Πιστεύεις στον εαυτό σου και για αυτό δεν χρειάζεσαι δεκανίκια ή άλλου τύπου στηρίγματα για να καλύψεις το όποιο συναισθηματικό κενό ή υπαρξιακό αδιέξοδο. Είσαι ο άνθρωπος που γνωρίζεις ότι δεν σου αξίζει για παράδειγμα να είσαι άρρωστος αλλά γνωρίζεις κυρίως τους τρόπους για να ο αποφύγεις επιλέγοντας για παράδειγμα να μη καπνίζεις , να ασκείσαι , να μη καταναλώνεις βλαβερά φαγητά , να μην κάνεις κατάχρηση αλκοόλ και να μην είσαι μόνιμα αγχωμένος.
Όσο για την δυστυχία κανείς δεν θα ήθελε να είναι δυστυχισμένος αλλά εσύ που πιστεύεις στον εαυτό σου και δεν εστερνίζεσαι παροτρύνσεις ή συμβουλές άλλων και γνωρίζεις πως είσαι σε θέση να αναλάβεις τα ηνία της διαχείρισης μια κρίσης και να την αντιμετωπίσεις με επιτυχία, ακολουθείς τους “κανόνες¨και προσέχεις το πως φέρεσαι στο / στη σύντροφο σου , δεν παραμελείς την οικογένεια και τους φίλους σου , δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να γίνεις εργασιομανής και να μείνεις μόνος , να μην γίνεις πικρόχολος, απότομος και εριστικός.
Τίποτα επομένως δεν είναι τυχαίο και βέβαια δεν φταίει η μοίρα. Όχι, δεν φταίει καμία μοίρα και καμία σκοτεινή συνωμοσία του σύμπαντος για όσους δυστυχούν, αποτυγχάνουν, να χωρίζουν, πονάμε και υποφέρουν! Απλά δεν πιστεύουν ότι ο εαυτός τους είναι άξιος και ικανός να κάνεις τις δέουσες επιλογές.
Χειρίζεσαι πιο εύκολα τις δύσκολες στιγμές…
Το να καταφέρεις να διαχειριστείς δύσκολες στιγμές ή όποιες άλλες προκλήσεις της ζωής, είναι πιο εφικτό και πραγματοποιήσιμο όταν έχεις πίστη στον εαυτό σου. Είσαι σίγουρος ότι μπορείς να διαχειριστείς κάθε απαιτητική κατάσταση και να επιλύσεις και το πιο δύσκολο πρόβλημα. Δεν αφήνεις να σου καταρρακώνουν την αυτοπεποίθηση. Δεν επιτρέπεις να σου καταβαραθρώνουν την προσωπικότητα και να σε απαξιώνουν ως άνθρωπο τουλάχιστον οφείλεις… να μη δίνεις τη συγκατάθεση σου ή να συνηγορείς σε κάτι τέτοιο με το να είσαι ηττοπαθής, απαθής, άβουλος… μοιρολάτρης.
Το να υιοθετήσεις την συνήθεια να είσαι συνεχώς άμοιρος ευθυνών, ένα άτομο αμέτοχο… δίχως να αναλαμβάνει ευθύνες… ένας απαθής παρατηρητής… το μόνο που καταφέρνεις είναι να πελαγοδρομείς και να χάνεις το στόχο που είναι… να προχωράς μπροστά ό,τι κι αν γίνει αλλά και να ανταποκρίνεσαι στις προκλήσεις, απαιτήσεις και ανάγκες της πραγματικότητας στο να βρίσκεις λύσεις για κάθε θέμα που ανακύπτει.
Να ζεις με κάποιο “πλάνο ζωής”…
… με στόχους, με όραμα και στοχο-προσήλωση και όχι να αποφεύγεις τις προκλήσεις και εμβρόντητος να αποφεύγεις τις δοκιμασίες της ζωής. Αν αναλάβεις τα ηνία της ζωής σου με πυγμή και αποφασιστικότητα, με όραμα & σχέδιο… θα νιώσεις κύματα γαλήνης και ευτυχίας να σε πλημμυρίζουν, θα νιώσεις ηθική ικανοποίηση, θα αισθανθείς αυτεξούσιος και θα αποκτήσεις αυτο-εκτίμηση & αυτοσεβασμό… θα γίνεις ο πρωταγωνιστής της ζωής σου, θα αισθανθείς ολοκληρωμένος & αυτόβουλος άνθρωπος.
Δυστυχώς είναι δύσκολο να καταλάβουμε την στιγμή που κάνουμε μια επιλογή ή που παίρνουμε μια απόφαση, τον αντίκτυπο που η επιλογή αυτή θα έχει στην μετέπειτα ζωή μας. Δεν γνωρίζουμε εάν η επιλογή μας θα μας φέρει επιτυχία και ευτυχία ή προβλήματα και δυστυχία, αν θα έχει θετική ή αρνητική επίπτωση, έτσι δεν είναι; Αλλά πάντα θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να επιλέγουμε και τη δύναμη να διορθώνουμε τις λανθασμένες μας επιλογές οι οποίες δεν διορθώνονται με άλλα λάθη, αλλά με μια ρηξικέλευθη και αντικειμενική αντιμετώπιση της ζωής μας και των καταστάσεων με τις οποίες κατά καιρούς βρισκόμαστε αντιμέτωποι. Εξάλλου, οι σωστές εκτιμήσεις, οδηγούν στις σωστές επιλογές.
Γίνεσαι περισσότερο παραγωγικός…
Η έλλειψη πίστης ενισχύει και τρέφει την οκνηρία, την παραίτηση και τον φόβο. Φυσικά και αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να πετύχεις τον στόχο σου, θα καταλήξεις να μην κάνεις τίποτα… για να αλλάξεις την κατάσταση. Τότε είναι που ψάχνεις να βρεις δικαιολογίες & προφάσεις, όπως: «Δεν μπορώ να το κάνω, δεν είμαι αρκετά έξυπνος όπως ο συνάδελφός μου» ή «Δεν έχω αρκετό χρόνο». Αν όμως πιστεύεις στον εαυτό σου, παραμένεις παραγωγικός όλη την ημέρα η λέξη «δικαιολογία» είναι κάτι άγνωστο στο λεξιλόγιο σου.
¨Όταν πιστεύεις στις δυνατότητες σου και στις δημιουργικές/διανοητικές/σωματικές σου δυνάμεις διαμορφώνεις τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες & προϋποθέσεις για να εκπληρώσεις πόθους, επιθυμίες, στόχους.
Παύεις να κινείσαι στον αστερισμό του “τυχαίου”, της παθητικότητας, της μοιρολατρείας και της συγκυριακής εύνοιας των συμπτώσεων. Όταν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου, μπορείς να σου εμπιστευθείς την οικοδόμηση της ζωής σου. Μπορείς να χρήσεις τον εαυτό σου αρχιτέκτονα που… θα αναλάβει να θέσει τις προδιαγραφές για να σχεδιάζει και να κτίσει το παρόν και το μέλλον σου.
Επομένως, άδραξε την ευκαιρία να επιλέξεις εσύ για τον εαυτό σου ευκαιρίες, γίνε υπεύθυνος για τον εαυτό σου.
Αντέχεις το αρνητικό feedback…
Η δυνατή πίστη στον εαυτό σου δεν επιτρέπει σε καμία αρνητική κρίση να καταστρέψει τη μέρα και τη διάθεσή σου. Δεν φοβάσαι την κριτική & δεν καταβάλλεσαι από προσβολές. Αυτό που θα σε βοηθήσει επομένως είναι να γνωρίζεις καλά αυτό που μας δίδαξε ο Γάλλος φιλόσοφος Καρτέσιος, όπου “Όποτε με προσβάλει κάποιος, προσπαθώ να ανυψώσω την ψυχή μου τόσο ψηλά, ώστε η προσβολή να μην τη φτάνει”. Μαθαίνεις το μάθημά σου και προχωράς. Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση τείνουν να φοβούνται την κριτική καθώς και το τι λένε οι γύρω τους, να μεμψιμοιρούν αντί να… επιδιώκουν να την αξιοποιήσουν με σκοπό να βελτιώσουν αδυναμίες, τρωτά σημεία, την προσωπική τους “αχίλλειο πτέρνα”.
Είναι στο χέρι μας να μείνουμε βολεμένοι στις εμμονές μας, στα συμπλέγματα μας, στις ιδεοληψίες μας ή να τολμήσουμε να υπερβούμε τον εαυτό μας να αλλάξουμε πορεία και να πάρουμε ακόμα και άγνωστο προς εμάς δρόμο που θα μας απαλλάξει από την στασιμότητα, την αδράνεια, το τέλμα και την μιζέρια που ενδεχομένως να μας απομακρύνει από μια πιο ευοίωνη & θετική προοπτική ζωής, πιο κοντά στην ευτυχία μας.
Γίνεσαι πιο υγιής…
Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου, έχεις χαμηλά επίπεδα άγχους, που σημαίνει ότι ανησυχείς λιγότερο για το τι θα φέρει η ζωή. Το στρες προκαλεί πολλά προβλήματα από την οικογένεια, την καριέρα και το οικονομικό κομμάτι μέχρι προβλήματα ψυχικά και σωματικά. Η δυνατή πίστη στον εαυτό σου περιορίζει τις πηγές άγχους στη ζωή σου, κάτι που ευνοεί την καλή υγεία του σώματος και της ψυχής σου αλλά επίσης σε καθιστά σθεναρό, κραταιό & ισορροπημένο άνθρωπο.
Αν μπόρεσες να στηριχθείς στις δυνάμεις σου τότε έχεις καταφέρει να απαλλαχθείς από τους φόβους σου, τον θυμό σου και την άρνηση, έχεις το θάρρος να ζεις την κάθε στιγμή και μπορείς να δημιουργείς την δική σου πραγματικότητα βασισμένη στις προσωπικές σου αξίες, πεποιθήσεις και κοσμοθεωρία.
Έχεις εν τέλει ανακαλύψει το μυστικό της ευδαιμονίας, της ευτυχίας, της ευημερίας, σύμφωνα με το οποίο δεν απορρίπτουμε την ευτυχία μας, δεν οχυρωνόμαστε πίσω από δισταγμούς, αμφιβολίες και ανούσιες εικασίες που ανακόπτουν την πορεία μας στην ευτυχία.
Επομένως, είναι δική μας επιλογή, το να μετατρέπουμε κάθε γεγονός στην ζωή μας σε πηγή μάθησης, σε ελπίδα , σε δύναμη για να ξεκινήσουμε ένα καινούργιο αγώνα, για να είμαστε αξιόμαχοι στο δύσκολο και ανηφορικό οδοιπορικό της ζωής.
Συμπεράσματα…
-
Είναι όμορφο να έχουμε την επίγνωση, ότι παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, παρ’ όλες τις δυσκολίες , πάντα υπάρχει κάτι που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε και κάτι που θα αξίζει έστω και στιγμιαία να μας φέρει την ευτυχία και αυτό είναι ένα μάθημα ζωής πολύ σημαντικό που αν το αφομοιώσουμε, το εμπεδώσουμε & το εφαρμόσουμε σίγουρα είμαστε πιο κοντά στην πηγή από οπού αναβλύζει η ευτυχία, με βασική προϋπόθεση πάντα ότι σε αυτό το μακρύ, γοητευτικό ταξίδι που θα ελλοχεύουν οι δυσκολίες και θα μας περιμένουν δοκιμασίες, είναι να έχουμε δίπλα μας κάποιον που πιστεύουμε και εμπιστευόμαστε και που θα μας συντροφεύει, θα μας καθοδηγεί, θα μας υποστηρίζει και δε θα μας εγκαταλείψει ποτέ σε μια δύσκολη στιγμή και αυτός δεν είναι παρά ο ίδιος μας ο Εαυτός.
του Λάσκαρη Κωνσταντίνου
