Όταν νιώθω αδύναμη τρώω πολύ…

Η συναισθηματική διατροφή ως ένα βαθμό είναι φυσιολογική καθώς συχνά συνδέουμε το φαγητό με βιώματα, αναμνήσεις, φροντίδα, απόλαυση. Δεν τρώμε μόνο για να ζήσουμε ωστόσο κάποιοι άνθρωποι ζουν μόνο για να τρώνε.

Το φαγητό μπορεί να γίνει ο καλύτερός τους φίλος όποτε νιώθουν άγχος, μοναξιά, ανία. Και μπορεί να εκτονώνουν τη πλήξη τους στο φαγητό. Η καταναγκαστική διατροφή εξυπηρετεί την αποφυγή αρνητικών, ανεπιθύμητων σκέψεων και συναισθημάτων.

Η συναισθηματική υπερφαγία λοιπόν προέρχεται από:

εκλυτικός παράγοντας (π.χ άβολη εσωτερική ή εξωτερική εμπειρία) → αντίδραση (αρνητικό συναίσθημα) → ερμηνεία («δεν μπορώ να το διαχειριστώ, είμαι αδύναμος, γιατί να νιώθω έτσι) → συνέπεια (συναισθηματική υπερφαγία).

Τα άτομα συνήθως εθίζονται σε τροφές πλούσιες σε λιπαρά και ζάχαρη καθώς οι τροφές αυτές απελευθερώνουν τις ενδορφίνες που με τη σειρά τους ενεργοποιούν τη ντοπαμίνη και προσφέρουν μια αίσθηση απόλαυσης, αν και μόνο για λίγο. Και το φαγητό γίνεται η μόνη τους ευχαρίστηση.

Όταν λοιπόν η συναισθηματική υπερφαγία παίζει ένα ρόλο ασφάλειας στη ζωή σας, τότε:

• Διερευνήστε τι είναι αυτό που θα θέλατε να αλλάξει στη ζωή σας

• Αναρωτηθείτε τι πραγματικά χρειάζεστε το οποίο πιθανόν να αντικαθίσταται με το φαγητό

• Σκεφτείτε πως αντιδράτε συνήθως στα αρνητικά σας συναισθήματα όταν νιώθετε δυσάρεστα

• Όσο περισσότερο παρατηρείτε και αναγνωρίζετε το συναίσθημά σας, τόσο λιγότερο θα καταφεύγετε στο φαγητό προκειμένου να το διαχειριστείτε

• Μιλήστε για τα προβλήματά σας – μην τα αποφεύγετε

• Ο διαχωρισμός των συναισθημάτων από την πραγματική πείνα θα σας βοηθήσει να έρθετε σε επαφή με τις ανάγκες του εαυτού σας

Η Τσώλα Δήμητρα – Ψυχολόγος είναι Ψυχοθεραπεύτρια & Συνεργάτης του Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου – Πολυχώρου Animus Corpus

(*Περισσότερες πληροφορίες για τις παροχές υπηρεσιών του Animus Corpus, καθώς και για το βιογραφικό της Ψυχολόγου, στην ιστοσελίδα www.animuscorpus.gr)