ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχουμε πολλές φορές την τάση να αναπαράγουμε, παρά την θέλησή μας, στην ερωτική μας ζωή ακατάλληλα για εμάς μοτίβα σχέσεων με συντρόφους που έχουν όλοι τους λίγο έως πολύ κοινά χαρακτηριστικά. Έτσι, ενώ θέλουμε να αποφύγουμε άτομα με έντονο ναρκισσισμό, άτομα που μας χειραγωγούν ή μας εγκλωβίζουν, παρατηρούμε ότι πέφτουμε διαρκώς πάνω σε τέτοιου είδους άτομα.
Και τότε αναρωτιόμαστε που οφείλεται αυτή η επανάληψη, ενώ γνωρίζουμε ήδη από την αρχή ότι η ερωτική σχέση που ξεκινάμε είναι όπως και οι αντίστοιχες προηγούμενες καταδικασμένη να αποτύχει. Πώς να ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο;
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα…
Η Σ. 35 χρονών έχει διαδοχικές περιπέτειες με συντρόφους που παρουσιάζουν εθιστικές συμπεριφορές. Αν και δεν το αντιλαμβάνεται αμέσως καταλήγει στην διαπίστωση ότι οι τρεις τελευταίοι σύντροφοί της έκαναν όλοι τους κατάχρηση αλκοόλ. Αναρωτιέται τότε πως συμβαίνει και ανάμεσα σε εκατοντάδες υποψήφιους συντρόφους εν τέλει προσελκύει και επιλέγει εκείνους ακριβώς με τους οποίους η σχέση της είναι ευθύς εξαρχής υπονομευμένη. Τα πάντα συμβαίνουν λες και η ερωτική της ζωή είναι προγραμματισμένη να οδεύει από αποτυχία σε αποτυχία χωρίς ορατή διέξοδο από αυτήν την επαναλαμβανόμενη κατάσταση.
Μία πιθανή εξήγηση της προσκόλλησης σε σχέσεις με άτομα που γνωρίζουμε ότι είναι ακατάλληλα για εμάς είναι η εξής: στην διάρκεια της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας δημιουργούμε μία ορισμένη αντίληψη του κόσμου κατασκευάζοντας αναφορές και υποδείγματα που ωραιοποιούμε ή εξιδανικεύουμε. Τα υποδείγματα αυτά μπορεί να προέρχονται είτε από την οικογένεια είτε από τον ευρύτερο κοινωνικό μας περίγυρο και συχνά είναι εξαιρετικά δυσλειτουργικά.
Ωστόσο, εμείς δεν παύουμε να τείνουμε προς εκείνο που γνωρίζουμε καλά, προς εκείνο που ασκούσε πάνω μας έλξη ήδη από την εφηβεία. Ριχνόμαστε τότε με ανεξήγητο πάθος σε σχέσεις καταδικασμένες να αποφύγουν, έχοντας μάλιστα επίγνωση αυτής της επικείμενης αποτυχίας.
Σε αρκετές περιπτώσεις άτομα που αντιμετωπίζουν μία τέτοια κατάσταση ξεκινούν ψυχοθεραπεία για να κατανοήσουν τι ακριβώς τους συμβαίνει. Στο τέλος ενός ψυχοθεραπευτικού κύκλου τα άτομα αυτά καταλαβαίνουν ότι αν το ίδιο μοτίβο σχέσεων επαναλαμβάνεται διαρκώς στην ζωή τους αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ίδια αυτά άτομα καθιστούν δυνατή μία τέτοια επανάληψη και μάλιστα την επιζητούν.
(Έχει μάλιστα παρατηρηθεί ότι τα άτομα αυτά έχουν ανάγκη να περάσουν από την εμπειρία τέτοιων σχέσεων με ακατάλληλους συντρόφους για να κατορθώσουν να απελευθερωθούν από την έλξη που ασκούν τέτοιες προσωπικότητες πάνω τους.)
Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα «σύμπτωμα». Και όπως όλα τα συμπτώματα έχει μία λειτουργία, λέει κάτι για εμάς. Αλλά από την στιγμή που αρχίζουμε να στοχαζόμαστε πάνω στο σύμπτωμά μας αρχίζουμε σιγά – σιγά να βγαίνουμε από αυτό το επαναλαμβανόμενο σχήμα.
Σε αρκετές περιπτώσεις βοηθάει ένα είδος χαρτογράφησης της προσωπικότητας των ατόμων με τα οποία το άτομο τείνει να συνάπτει διαρκώς αποτυχημένες σχέσεις. Γίνεται τότε ευκολότερο να εντοπιστούν από το άτομο τα σημάδια εκείνα που πρέπει να σημάνουν συναγερμό. Γιατί τότε καταλαβαίνει ότι βρίσκεται ξανά στην αρχή μίας ακόμη αποτυχημένης σχέσης με έναν σύντροφο όπως η προηγούμενη.
Χρειάζεται όμως προσοχή…
η «θεραπεία» δεν γίνεται ποτέ με τρόπο μαγικό. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ένα άτομο που βρίσκεται σε θεραπεία υποτροπιάζει κάνοντας μία συνάντηση παρόμοια με αυτές που θέλει να αποφύγει. Με μία όμως σημαντική διαφορά ο θεραπευόμενος ζει αυτή την φορά την ακατάλληλη σχέση έχοντας συνείδηση του τι του συμβαίνει. Έτσι, επιταχύνει τα πράγματα, αντιδρά πολύ γρήγορα και βγαίνει από την σχέση απότομα την στιγμή ακριβώς που αισθάνεται ότι θα αρχίσει να υποφέρει.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που θα πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί είναι το άτομο να αισθανθεί ενοχές για τις επιλογές του. Πράγματι, πολλά άτομα μέμφονται τον εαυτό τους για την επανάληψη αποτυχημένων σχέσεων και αυτοκατηγορούνται διαρκώς ως υπεύθυνα για τις ερωτικές τους αστοχίες. Κάτι τέτοιο όμως δεν χρησιμεύει σε τίποτε.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι μαθαίνουμε σε κάθε συνάντηση, ότι σε τελική ανάλυση κάθε τέτοια ιστορία μας πηγαίνει μπροστά. Το πέρασμα σε μία σχέση ακόμη κι αν είναι δύσκολο θα μας επιτρέψει αργά η γρήγορα να προσελκύσουμε έναν σύντροφο διαφορετικό από τους προηγούμενους, πράγμα που θα σημάνει ότι έχουμε καταφέρει να βγούμε έξω από αυτό το καταπιεστικό σύστημα που μόνοι μας έστω και ασυνείδητα έχουμε δημιουργήσει.
Η Μάρω Μπέλλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εμβαθύνει με διατριβή στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο: «Ο γκατζετ-Eros: ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας» από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης.
(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: http://www.marobellou.gr/el/)
Στοιχεία επικοινωνίας:
Διευθ.: Αχιλλέως 29 & Λ. Βουλιαγμένης 65Β Γλυφάδα.
Τηλ.: 210 – 96 32 860
Άλλα άρθρα
Τσιριγωτάκης Σταύρος: Γενικός Χειρουργός – Χειρουργός Θυρεοειδούς
Ποια είναι τα νοσήματα που μεταδίδονται με το σεξ;
