Η «μη λεκτική ή εξωλεκτική επικοινωνία» είναι η διαδικασία μέσα από την οποία επικοινωνούμε, δηλαδή επηρεάζουμε την συμπεριφορά, την νοητική διεργασία ή τα συναισθήματα των άλλων κάνοντας χρήση ενός ή περισσοτέρων μη λεκτικών καναλιών.
της Μαρία Λαΐου
Ποια είναι όμως τα μη λεκτικά κανάλια…;
Αυτά είναι πολύ απλά_ όλες οι πηγές_από όπου μπορούμε να μεταδώσουμε πληροφορίες και συναισθήματα, εκτός του λόγου. Τα μη λεκτικά μηνύματα στους ανθρώπους μεταδίδονται με τους εξής τρόπους:
– Με την γενικότερη εντύπωση…
Είναι η εικόνα που δίνουμε στον περίγυρο. Περιλαμβάνει την στάση του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου, το βλέμμα, τις χειρονομίες, τις κινήσεις, τον προσανατολισμό, τις αντιδράσεις του στην σωματική επαφή, την «απόσταση» που κρατάει από τους συνομιλητές του, η ενδυμασία του καθώς και άλλα πολλά που καθορίζουν την εντύπωση που μπορεί να αφήσει ένα άτομο σε ένα άλλο.
– Με την «φωνητική επικοινωνία»…
Δηλαδή, ο τόνος της φωνής, η σταθερότητα, οι παύσεις, η ένταση, η αλλοίωση, η προφορά και η ταχύτητα ροής του λόγου.
Σύμφωνα με τους Richmond, McCroskey & Payne, (1991)…
« η ολική επικοινωνία ανάμεσα στα άτομα λαμβάνει χώρα μεταδίδοντας το γνωστικό κομμάτι, μέσω της λεκτικής οδού και το συναισθηματικό αυτής μέσα από την μη λεκτική οδό».
Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε οτι τα άτομα με συναισθηματικές διαταραχές επηρεάζονται με ιδιαίτερο τρόπο ως προς τις παραπάνω πτυχές της εξωλεκτικής συμπεριφοράς.
«Μια από τις συναισθηματικές διαταραχές ειναι και η κατάθλιψη»
Οι καταθλιπτικοί ασθενείς βασανίζονται από αβάσταχτα «αισθήματα ενοχής», «θλίψης & αναξιότητας» τα οποία και τους αποστερούν οποιαδήπτε ανάληψη κινήτρου.
Η γενική εντύπωση που δίνουν είναι αυτή των μελαγχολικών και σοβαρών ανθρώπων. Η απώλεια ενέργειας και η έλλειψη αυτοεκτίμησης τους κάνει να αδιαφορούν για την εμφάνισή τους απόμονώνοντας τους από τον περίγυρο.
Όσον αναφορά την μη λεκτική συμπεριφορά των ατόμων που παρουσιάζουν καταθλιπτικά συμπτώματα, οι τελευταίοι εμφανίζονται σκυφτοί, έχοντας την κλίση του σώματος, των ώμων και της κεφαλής προς τα κάτω.
Δεν είναι σε θέση να κρατήσουν εύκολα «βλεμματική επαφή» ενώ χαρακτηριστικό τους είναι η μονότονη και άτονη φωνή καθώς και οτι εκτελούν μειωμένες διευκρινιστικές κινήσεις κατά την διάρκεια της ομιλίας τους.
Βέβαια, τα περισσότερα άτομα που επιδεικνύουν καταθλιπτικά συμπτώματα κάνουν πολύ περισσότερες κινήσεις συγκριτικά με τα άτομα που δεν παρουσιάζουν τέτοια συμπτώματα. Δηλαδή, χαϊδεύουν και ακουμπούν συχνότερα το σώμα, το πρόσωπό τους και τα μαλλιά τους.
Η «ψυχική εξάντληση» που βιώνουν τα άτομα με κατάθλιψη κραυγάζει μέσω της «γλώσσας» του σώματός τους.
Άλλωστε δεν είμαστε ψυχή. Έχουμε ψυχή. Είμαστε σώμα.
(C . S Lewis, Ιρλανδός Συγγραφέας)
(424)