Οι δικοί μου άνθρωποι επέμειναν να πάρω βοήθεια και δεν σταμάτησαν να είναι δίπλα μου.
Η Ιστορία του Νίκου, 22 ετών, όπως μας την έστειλε στο kontasou.com
«Σας γράφω κυρίως για να πω ότι η κατάθλιψη είναι κάτι που όλοι μπορούμε να νικήσουμε. Απλά χρειαζόμαστε τους σωστούς ανθρώπους και την κατάλληλη υποστήριξη.
Τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, αυτό μέτρησε. Μπόρεσα να ξεπεράσω την κατάθλιψη, γιατί οι δικοί μου άνθρωποι επέμειναν να πάρω βοήθεια και δεν σταμάτησαν να είναι δίπλα μου.
Μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις και αφού πέρασαν τα δύσκολα και έμαθα ότι πέρασα, ήρθε ένα ωραίο και έντονο καλοκαίρι. Το Σεπτέμβρη όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν για μένα. Νέος τόπος, νέο σπίτι, μοναξιά, δεν είχα συνηθίσει.
Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι μπορεί να έχω συμπτώματα κατάθλιψης. Ήμουν αρκετά ενημερωμένος σε τέτοια θέματα. Παρόλο που δεν ήθελα να μιλήσω, όταν είδα ότι δεν μου περνούσε, συζήτησα με τους δικούς μου.
Στην αρχή τους ένιωθα πιεστικούς, φορτικούς. Μου έλεγαν να πάω σε ψυχολόγο αλλά δεν ήμουν έτοιμος. Ήθελα καταρχήν να το παλέψω μόνος μου. Από την άλλη δεν ήθελα να χάσω άλλο χρόνο από τα νιάτα μου, από τη ζωή μου.
Άρχισα να βλέπω ψυχολόγο και σταδιακά τα πράγματα μπήκαν σε τάξη. Τουλάχιστον, στη δική μου περίπτωση κατάλαβα ότι η κατάθλιψη τρομάζει, αλλά δεν είναι ανίκητη!»
Άλλα άρθρα
Κοιμηθείτε με μέτρο!
Καταναλωτισμός και κατάθλιψη
