Ο Δον Ζουάν ζει ακόμα;

Στο παρελθόν η κατάκτηση μιας γυναίκας είχε την αξία ενός τρόπαιου. Σε μία εποχή όπου όλα επιτρέπονται ποια είναι η αξία μιας κατάκτησης; «Όσο οι γυναίκες γίνονται σεξουαλικά ισότιμες, τόσο γίνονται περισσότερο από ποτέ σεξουαλικά διαθέσιμες (Casanova complex)».

Τότε είναι που η κατάκτηση παύει να είναι μοχλός κίνησης για τον Δον Ζουάν. Τώρα πια τα όρια μεταξύ της ενάρετης και ελευθέρων ηθών γυναίκας δεν είναι ευδιάκριτα. Και ποιο το νόημα της αποπλάνησης, όταν ο Δον Ζουάν παύει να είναι ο ανατροπέας της ενάρετης φύσης; Γιατί όταν τα εμπόδια δεν υπάρχουν πια, η κατάκτηση δεν είναι και τόσο μεγάλο επίτευγμα.

Παρόλο που η αξία της κατάκτησης αλλάζει στον χρόνο, η επιθυμία για το κύρος του «καρδιοκατακτητή» παραμένει αναλλοίωτη. Ο σεξουαλικά υπερδραστήριος άντρας παραδοσιακά ήταν και συνεχίζει να είναι πόλος έλξης για τις γυναίκες και αντικείμενο αξιοζήλευτου θαυμασμού από τους άλλους άντρες.

Σε μία εποχή σεξουαλικής ισοτιμίας, στο διάβα του Δον Ζουάν μπορεί να εμφανισθεί το αντικείμενο του πόθου του με μία συμπεριφορά που να μοιάζει με τη δική του. Όταν στο πρόσωπο της αγαπημένης του συναντά την αμοιβαία έλξη για τη σεξουαλική πολυσυλλεκτικότητα, τότε παύει να είναι για εκείνον αντικείμενο προς κατάκτηση.

Μία γυναίκα εξίσου ενεργή στην αναζήτηση της σεξουαλικής ηδονής στα μάτια του γίνεται απωθητική έως και επίφοβη. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος αιδούς, αθωότητας, καμία αντίσταση από την πλευρά της, στοιχεία που τον ερεθίζουν σεξουαλικά. Καθώς εκφράζει κατάφωρα την επιθυμία της, του προκαλεί ακόμη και την αποστροφή. Άλλωστε, παραδοσιακά η σεξουαλικά υπερδραστήρια γυναίκα είναι στο περιθώριο της αντρικής επιθυμίας, ενώ:

«η αθωότητα της γυναίκας είναι ο σκληρός πυρήνας της μαγνητικής ελκτικής της δύναμης, που τελικά είναι και η πιο επικίνδυνη».

Η πολυσυλλεκτικότητα στον έρωτα είναι αντρικό μονοπώλιο και η γυναίκα που καθρεπτίζει τη δική του συμπεριφορά είναι στα μάτια του απωθητική. Αποφεύγει σθεναρά να κυνηγήσει το καθ΄ομοίωσιν είδωλό του. Γιατί καθώς το αντικρίζει, βλέπει και αυτό που υπάρχει κάτω από την κορυφή του παγόβουνου.

• Υπάρχει θηλυκός Δον Ζουάν;

Στο επίπεδο της εξέλιξης των ηθών, που υπάρχει ραγδαία εξάπλωση της κατανάλωσης στον ερωτικό τομέα, θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί αν υπάρχει το γυναικείο ανάλογο του σεξουαλικού τυχοδιωκτισμού του Δον Ζουάν. Μία γυναίκα που δεν αναζητά το ρομάντζο και συμπεριφέρεται όπως ένας παράτολμος σεξουαλικά άντρας. Ο έρωτας δεν ανήκει στα ενδιαφέροντά της. Υπερκεράζεται από την ακόρεστη όρεξή της για τη σεξουαλική ηδονή και αυτό που επιδιώκει αποκλειστικά είναι η σεξουαλική κατάκτηση.

Η ποικιλία των σεξουαλικών παρτενέρ της είναι ο δρόμος της για την επίτευξη του σκοπού. Μία γυναίκα που δεν αιχμαλωτίζεται στην επιθυμία ενός άντρα. Κανένας άντρας δεν μπορεί να την εξουσιάσει, αφού εύκολα μπορεί να τον αντικαταστήσει με έναν άλλον. Αρνείται η ίδια να είναι αντικείμενο κατοχής. Χρησιμοποιεί τη γοητεία της στην υπηρεσία της εξουσίας.

Η αποπλάνηση…

είναι ένα εργαλείο για εκείνην που της ισχυροποιεί την αίσθηση ότι μπορεί να χειραγωγεί και να ελέγχει τους άντρες, χωρίς όμως να χειραγωγείται η ίδια.

«Αυτή είναι η δύναμη της πλανεύτρας γυναίκας, που παγιδεύεται από την ίδια της την επιθυμία και μαγεύεται από τον εαυτό της ως δέλεαρ, όπου οι άλλοι θα έρθουν να παγιδευτούν με τη σειρά τους».

Είναι η επικίνδυνη γοητεία μιας μη ερωτευμένης γυναίκας, μία γυναίκα που δεν ερωτεύεται ψυχή τε και σώματι. Επιλέγει το σώμα ως το πεδίο εμπλοκής της στις πολλαπλές ερωτικές εμπειρίες. «Τι είναι όμως το σώμα, τι είναι η επιθυμία; Δεν πιστεύει σε αυτά, παίζει με αυτά (…) η γοητεία της σαγήνης της περνά μέσα από το θέλγητρο του σεξ».

Για εκείνην η ύψιστη απόλαυση προκύπτει από την απαρίθμηση ανώνυμων φαλλικών τρόπαιων. Στην ουσία, όμως, η στρατηγική της αυτή χρησιμοποιείται για να θολώσει τις εντυπώσεις. Χρησιμοποιεί την «ερωτική ασυδοσία ως μέσο μετριασμού της δέσμευσης που προϋποθέτει μία μόνιμη σχέση».

Επιθυμία της είναι να καταναλώνει και να απορροφά αντρικές οσμές. Είναι η γυναίκα-συλλέκτρια, που εκτοξεύει τα βέλη του έρωτά της σε έναν διαρκώς κινούμενο στόχο.

(Το παρόν κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο της Μάρως Μπέλλου με τίτλο”O γκατζετ-Eros: Ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ι.Σιδέρης.)

Η συγγραφέας είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εντρυφήσει με διατριβή στην Υπαρξιακή και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση.