Γράφει η Αγγελική Κοσκερίδου Νιάρχου – Διδάκτωρ Φυσικοπαθητικής (Ψυχοθεραπεύτρια)
Κατάθλιψη, η μάστιγα της εποχής που δυσχεραίνει όλο ένα και περισσότερο τη λειτουργικότητα των ανθρώπων, μειώνοντας αισθητά τη ποιότητα της καθημερινότητας όσων την βιώνουν. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα γύρω από την έννοια της “Κατάθλιψης” και πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ριζικά;
Αρχικά, αυτό που αντιλαμβάνομαι ως θεραπεύτρια αλλά και ως άνθρωπος, λαμβάνοντας υπόψιν τις ψυχικές καταστάσεις των θεραπευόμενων, το οικογενειακό περιβάλλον τους, το περιβάλλον εργασίας τους, με τα προσωπικά βιώματα μου, την επιστημονική γνώση και την βιβλιογραφία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η κατάθλιψη πιθανά να είναι μία ψυχική κατάσταση/διάθεση, όπως είναι για παράδειγμα ο θυμός, η κακή διάθεση κτλ.
Το αναφέρω αυτό διότι στις ψυχικές διαθέσεις είμαστε ευάλωτοι οι περισσότεροι άνθρωποι επειδή αυτά αποτελούν συστατικά της ύπαρξής μας, εκπορεύονται δηλαδή από το ένστικτο της επιβίωσης ως εγγενή στοιχεία της ύπαρξη μας. Αυτό που μπορεί να είναι επίκτητο κατατάσσεται στην κατηγορία των βιωμάτων του ατόμου και επηρεάζει τελικά το αποτέλεσμα. Το αν θα εμφανίσει τελικά κατάθλιψη, θυμό και ούτω κάθ’εξής.
Ο πάσχων απο “κατάθλιψη” δε σημαίνει ότι διαφέρει από όλους τους άλλους. Αντίθετα είναι όλοι πιθανοί να το εμφανίσουν μια δεδομένη χρονική στιγμή όπως θα εμφάνιζαν απλά μία ψυχική διάθεσή τους.
Η έννοια της νόσου περιλαμβάνει σημεία παθολογίας και συγκεκριμένης συχνότητας εμφάνισης συμπτωμάτων. Για να ευσταθή πραγματικά η πρόταση ότι η Κατάθλιψη ειναι νόσημα θα πρέπει να παρουσιάζει λοιπόν αυτά τα χαρακτηριστικά με μία μόνιμη δυσλειτουργία στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και συγκεκριμένα της Σεροτονίνης.
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσαμε ορθά να μιλάμε για νόσο ενώ σε αντίθετη περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για κατάσταση ψυχική.
Στην πραγματικότητα αυτά τα όρια που χωρίζουν την λεπτή ισορροπία της νόσου με την κακή διάθεση μπορεί να διακριθεί μόνο από ειδικούς θεραπευτές, ψυχολόγους και ψυχιάτρους.
Σε γενικές γραμμές και βάση των ερευνών η θεραπευτική προσέγγιση της ψυχοθεραπείας θεωρείται απαραίτητη και στις δύο περιπτώσεις, ενώ η φαρμακευτική αγωγή ή η βοτανοθεραπευτική αγωγή (εάν είναι κατάλληλη για τον πάσχοντα) λαμβάνεται επιπρόσθετα εφόσον η καταθλιπτική διαταραχή έγκειται στο επίπεδο της νόσου και μόνο εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.
Εν κατακλείδι, η καταθλιψη θα μπορούσε να ανήκει στην κατηγορία των ψυχικών διαθέσεων και λιγότερο στην κατηγορία των νοσημάτων διότι αποτελεί μία κατάσταση που συνδυάζοντας εγγενή χαρακτηριστικά με επίκτητα βιώματα μια δεδομένη στιγμή μπορεί να οδηγήσει σε ένα Χ αποτέλεσμα ψυχικής διάθεσης στον οποιοδήποτε άνθρωπο. Αυτός είναι ο λόγος που θα ήταν ιδανικό να ζητήσουμε βοήθεια από τον ειδικό τη στιγμή που το χρειαζόμαστε.
Ο έχων “κατάθλιψη” δε σημαίνει ότι διαφέρει από όλους τους άλλους. Αντίθετα είναι όλοι πιθανό να το εμφανίσουν μια δεδομένη χρονική στιγμή όπως θα εμφάνιζαν απλά μία ψυχική διάθεσή τους. Η διαφορά είναι ότι όπως και οποιαδήποτε άλλη διάθεση υπερβαίνει το φυσιολογικό σε συχνότητα και ένταση και δημιουργεί δυσλειτουργία έτσι και η κατάθλιψη χρήζει προσοχής και άμεσης αντιμετώπισης.
Official Site: www.all4therapy.com
Educational Site: www.olon.edu.gr
Άλλα άρθρα
