ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ: Χάνω στα στοιχήματα πoλλά χρήματα αλλά δεν μπορώ να σταματήσω…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η εξάρτηση από το στοίχημα εντάσσεται στο πλαίσιο μίας γενικότερης παθολογίας και δηλώνει έναν εθισμό στα χρηματικά παιχνίδια. Στο στάδιο του εθισμού ο παίκτης χάνει τόσο την έννοια όσο και το αίσθημα της ευχαρίστησης και της κοινωνικότητας και γίνεται ο ίδιος σκλάβος του παιχνιδιού.

Ο παίκτης εγκαταλείπει την κοινωνική του ζωή, παραιτείται από ουσιώδεις υποχρεώσεις τόσο της προσωπικής όσο και της επαγγελματικής ζωής του προς όφελος αποκλειστικά και μόνο του παιχνιδιού. Έχει αποδειχθεί ότι πρόκειται για μια ιδιάζουσας μορφής ψυχοπαθολογία, με ένα πολύ έντονο συναίσθημα εξάρτησης ανάλογο με αυτό που προκαλεί η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών (κοκαΐνη, ηρωίνη…).

Υπάρχουν πολλά κριτήρια που επιτρέπουν να προσδιοριστεί πότε κάποιος είναι εθισμένος στον τζόγο. Τα συχνότερα συμπτώματα που συναντάμε στον παθολογικό παίχτη, αυτά δηλαδή που χρησιμεύουν ως βάση της διάγνωσης, είναι τα ακόλουθα:

• Μία ευχαρίστηση που αυξάνεται όσο αυξάνεται ο χρόνος του παιχνιδιού.
• Η αδυναμία του παίκτη να σταματήσει το παιχνίδι παρά τις πολλές και επίμονες προσπάθειές του.
• Μία ευερεθιστότητα ή ακόμη και επιθετικότητα που προκαλείται όταν για διάφορους λόγους ο παίκτης δεν έχει πρόσβαση στον τζόγο.
• Μία απώλεια ελέγχου (ή ένα αίσθημα απώλειας ελέγχου) στην διάρκεια του παιχνιδιού.
• Μία εγκατάλειψη ή έστω μία σημαντική μείωση των άλλων δραστηριοτήτων ή των κοινωνικών σχέσεων.

Όταν ο παίκτης βλέπει την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική του ζωή να αρχίζει να καταστρέφεται, όταν αρχίζει να υπερχρεώνεται ως αποτέλεσμα του εθισμού του, τότε θα πρέπει τόσο ο ίδιος όσο και το στενό του περιβάλλον να αρχίσουν να ανησυχούν.

Και αυτό γιατί έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένοι παίκτες, παρά το γεγονός ότι κατά τα άλλα ουδέποτε εκδήλωσαν παραβατική συμπεριφορά, δεν διστάζουν εντούτοις να παραβούν τον νόμο (ληστείες, διαρρήξεις) για να ικανοποιήσουν την ακόρεστη επιθυμία τους για τζόγο.

Για να εξέλθει κανείς από αυτήν την κατάσταση του εθισμού είναι αναγκαίο να απευθυνθεί σε έναν ειδικό και να αρχίσει μία στοχευμένη ψυχοθεραπεία. Αυτή η ψυχοθεραπεία μπορεί ενδεχομένως να συμπληρώνεται με μία φαρμακευτική αγωγή, αλλά αυτή η τελευταία δεν είναι ποτέ αρκετή για να εντοπίσει και να μετριάσει σταδιακά τα ενεργά αίτια της ψυχοπαθολογίας του τζόγου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδείκνυνται και άλλα μέτρα προφύλαξης του παίκτη (απαγόρευση εισόδου σε καζίνο, προσωρινό μπλοκάρισμα τραπεζικών λογαριασμών κτλ.). Αλλά τα μέτρα αυτά δεν λειτουργούν αποτελεσματικά παρά μόνο όταν εντάσσονται στο πλαίσιο μίας γενικότερης ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης του εθισμού. Το ίδιο το άμεσο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του παίκτη μπορεί να χρειαστεί ψυχολογική στήριξη στην διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου της θεραπείας.

Η Μάρω Μπέλλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εμβαθύνει με διατριβή στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση. 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο: «Ο γκατζετ-Eros: ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας» από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης.

(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: http://www.marobellou.gr/el/)