“Είναι σημαντικό να μιλάμε γι αυτό που νιώθουμε.” Μαίρη, 30 ετών

Ξέρω ότι είναι κάτι που μπορώ να ξεπεράσω.

H Μαίρη, 30 ετών, περιγράφει πώς το άγχος επηρεάζει τη ζωή της:

«Είχα την πρώτη κρίση άγχους μια μέρα που είχα βγει να ψωνίσω… Είχε προηγηθεί μια περίοδος με ντόμινο από αγχωτικά γεγονότα (γέννηση του πρώτου μου παιδιού, απώλεια μητέρας) που εκ των υστέρων κατάλαβα ότι με είχαν στρεσάρει έντονα.

Όταν ήρθε η πρώτη κρίση πανικού ήμουν στην αγορά και είχε πάρα πολύ κόσμο. Είχα αρχίσει να κουράζομαι όταν ξαφνικά ένιωσα να ζαλίζομαι και να αναπνέω γρήγορα. Σκέφτηκα ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι θα λιποθυμήσω… Δεν ξέρω καν πως κατάφερα να πάω μέχρι το σπίτι και να ηρεμήσω.

Το πρόβλημα από τότε είναι ότι φοβάμαι διαρκώς ότι θα μου ξανασυμβεί, παρόλο που δεν το έχω ξανανιώσει με την ίδια ένταση. Αλλά κυρίως αυτό που με ζορίζει είναι ότι δεν πηγαίνω πια πουθενά μόνη μου, φοβάμαι να οδηγήσω, να βρεθώ με πολύ κόσμο.

Ξέρω, διαβάζω και στη σελίδα σας, ότι είναι κάτι που μπορώ να ξεπεράσω. Σκέφτομαι σοβαρά να δω πια έναν ειδικό..Είναι σημαντικό να μιλάμε για αυτά τα προβλήματα γιατί τελικά αφορούν πολύ περισσότερους από όσο νομίζουμε!»