Ένα ζώο ,όπως και κάθε εξωτερικός περιβαλλοντικός παράγοντας, επηρεάζει ποικιλοτρόπως τη ζωή του ατόμου.

Α) Συμβάλλει στη μείωση του άγχους.

Συγκεκριμένα, η φροντίδα ενός ζώου, λειτουργεί αγχολυτικά για το άτομο, καθώς κατά τη διάρκεια της φροντίδας του, το άτομο αναγκαστικά, αλλάζει την εστίαση του ενδιαφέροντος του, οπότε συνειδητά ή όχι, κάνει μια παύση σε αυτά που το προβληματίζουν και αδειάζει η σκέψη του, έστω και προσωρινά. Η προσωρινή αυτή παύση, λειτουργεί απίστευτα ευεργετικά στην μπλοκαρισμένη λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς αποσυμπιέζει το άτομο, και το βοηθάει μετά να δει, τα ίδια γεγονότα με μια πιο ρεαλιστική ματιά.

Β) Συμβάλλει στην μείωση συναισθημάτων κατάθλιψης
1) Αποτελεί παρέα για τους μοναχικούς ανθρώπους και υποκατάστατο της ανθρώπινης συντροφικότητας, που κάποια διαστήματα της ζωής τους, μπορεί να τους λείπει. Η συντροφικότητα συμβάλλει στη μείωση συναισθημάτων μελαγχολίας και απόγνωσης.
2) Μπορεί να τους προκαλέσει γέλιο με τις παιδικές και χαριτωμένες αντιδράσεις του
3) Η ίδια του η ύπαρξη, αποτελεί κίνητρο για κίνηση (αν για παράδειγμα το ζώο πρέπει να κινηθεί) και ενεργοποιεί το άτομο αποτελώντας θεραπευτικό κίνητρο για αυτό, ακόμα και χωρίς να το επιθυμεί, καθώς αισθάνεται την ευθύνη της φροντίδας, μιας αδύναμης ψυχής.

Γ)Συμβάλλει στην εξέλιξη της προσωπικότητας του ατόμου
Συγκεκριμένα, η φροντίδα ενός ζώου, συμβάλει στην εξέλιξη της προσωπικότητας καθώς το άτομο:

1) Αποκτάει μεγαλύτερη αίσθηση προσωπικής ευθύνης και συνέπειας, απέναντι σε μια ζωντανή ύπαρξη
2) Αποκτάει μητρικά στοιχεία και στοιχεία φροντίδας και ευαισθησίας
3) Σε περίπτωση θανάτου ενός ζώου, βιώνει τις συνέπειες της απώλειας που είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής και εξοικειώνεται με την ιδέα του θανάτου και την αντιμετώπιση του
4) Αποτελεί το ίδιο το ζώο, πρότυπο μίμησης για τον άνθρωπο ,καθώς το καθένα, διακρίνεται από σπουδαία χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν.
Για παράδειγμα, ένα σκύλο μπορείς να τον θαυμάσεις-μιμηθείς για την πίστη του και την έμφυτη αίσθηση ευθύνης που έχει να είναι προστάτης. Μια γάτα για την ικανότητα της να χειρίζεται με διπλωματία και θηλυκά στοιχεία, το αφεντικό της και να «εξουσιάζει »με το δικό της τρόπο, και ούτω καθεξής..
5) Ένα αγαπημένο ζώο, μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα να εκπαιδευτεί το άτομο περισσότερο και να μάθει, σχετικά με τη φροντίδα του.
6) Ενδεχομένως να αποτελέσει έναυσμα για πιο φιλοσοφικές σκέψεις, όπως για παράδειγμα για την πολυπλοκότητα και την ταυτόχρονη απλότητα που διέπει τη φύση.
7) Μπορεί να αποτελέσει καθρέφτη των δικών του ελαττωμάτων, καθώς μέσω των λαθών που κάνει σε ένα ζώο, προετοιμάζεται για να μην κάνει τα ίδια λάθη και σε έναν άνθρωπο.
8) Ανακαλύπτει στοιχεία του εαυτού του, που πριν δεν γνώριζε, καθώς ένα ζώο που παίρνει κάποιος υπό την κατοχή του, τον εξουσιοδοτεί με δύναμη και ισχύ πάνω του. Ο τρόπος που θα επιδείξει την ισχύ του πάνω στο ζώο, ο τρόπος που θα το φροντίσει και θα το εκπαιδεύσει, ο τρόπος που θα αντιμετωπίσει ενδεχόμενη απώλεια του, αποκαλύπτει στοιχεία της προσωπικότητας του, που πριν του δοθεί το συγκεκριμένο ερέθισμα, ίσως δεν γνώριζε.
9) Μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό στάδιο μερικής προετοιμασίας, για τις ευθύνες που επέρχονται, κατά την έλευση ενός παιδιού
10) Αποτελεί ζωντανό εκπαιδευτικό μέσο ,για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και την εξοικείωση τους με συναισθήματα αγάπης, φροντίδας, ευαισθησίας, συνεργασίας, ευθύνης, δυναμικότητας, χαράς.
11) Τέλος, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που θα αποκτήσει το άτομο, ξεκινούν και λαμβάνουν χώρα με έναυσμα τη φροντίδα ενός ζώου, αλλά στην πορεία γενικεύονται στη φροντίδα και στο νοιάξιμο των συνανθρώπων του.
Βέβαια, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι το κέντρο ενός ανθρώπου πρέπει να είναι ο άνθρωπος και δεν θα πρέπει να καλύπτει ενδεχόμενα κενά του εκδηλώνοντας στοιχεία φροντίδας μόνο προς ένα ζώο.
Το ζώο προσφέρει όλα τα παραπάνω, αλλά για να νιώθει ένας άνθρωπος πληρότητα ,πρέπει όλες τις παραπάνω δεξιότητες, να καταφέρει να τις επιτύχει και να τις γενικεύσει με ανθρώπους.
Απλά, το ζώο μπορεί να προετοιμάσει και να εφοδιάσει έναν άνθρωπο με στοιχεία ώστε να συναναστρέφεται και να αγαπάει άλλους ανθρώπους ,που είναι και το δυσκολότερο .
Επειδή το ίδιο, δεν αλληλεπιδρά στην επικοινωνία του (δεν αντιδράει) όπως ένας άνθρωπος, καθώς εμείς είμαστε πιο ισχυροί από αυτό, αποτελεί ένα ασφαλές πλαίσιο προετοιμασίας του εαυτού μας, που ενισχύει την υγιή μας συναναστροφή με ανθρώπους και τη γνωριμία με τον ίδιο μας τον ευατό.