Κρίσεις πανικού – τυχαίο γεγονός ή ανάγκη για αλλαγή;

Αποτελεί ένα πολύ συχνό φαινόμενο και συνήθη λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι με επισκέπτονται στο γραφείο. Όποιος έχει βιώσει μια ή περισσότερες κρίσεις πανικού μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι είναι κάτι βασανιστικό για τον ίδιο καθώς πέρα από το φόβο που του γεννά περιορίζει την κοινωνική του ζωή σημαντικά!

…Η διαταραχή πανικού (που μπορεί να συνυπάρχει ή όχι με αγοραφοβία) αναφέρεται σύμφωνα με το DSM-IV σε επαναλαμβανόμενες απροσδόκητες προσβολές πανικού…

Τουλάχιστον μία από τις δύο προσβολές έχει ακολουθηθεί για ένα μήνα από επίμονη ανησυχία του ατόμου μήπως έχει κι άλλες προσβολές, στεναχώρια για τις επιπτώσεις/συνέπειες της προσβολής και σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά που σχετίζεται με τις προσβολές.

Περιγράφεται ως περίοδος…

έντονου φόβου και άγχους με δύσπνοια, τρέμουλο, μουδιάσματα των άκρων, ιδρώτα και τάση λιποθυμίας. Πολύ συχνά τα άτομα που βιώνουν κρίση πανικού καλούν την άμεση βοήθεια υποψιαζόμενοι κάποια καρδιακή προσβολή, καθώς νιώθουν ότι θα πεθάνουν.

“Ενώ άλλα αναφέρουν μια αίσθηση ότι «χάνουν το μυαλό τους», σαν να τρελαίνονται…”

 

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία:

οι κρίσεις πανικού πλήττουν το 1-3% του γενικού πληθυσμού, ενώ εμφανίζονται στις γυναίκες συχνότερα από ότι στους άντρες. Η συχνότητα εμφάνισης της κρίσης πανικού είναι πιο μεγάλη σε άτομα ηλικίας 20-40 ετών.

Ενδεικτικά…

αναφέρεται μια μαρτυρία ατόμου που παρουσιάζει κρίσεις πανικού με αγοραφοβία για να κατανοηθούν καλύτερα τα συμπτώματα και οι συνέπειες των κρίσεων αλλά και τα συναισθήματα του ατόμου.

Σ. αναφέρει: «Ήμουν ξαπλωμένος όταν ένιωσα για πρώτη φορά ένα σφίξιμο στο στήθος, μια ταχυκαρδία και δύσπνοια ενώ τα άκρα μου ήταν ιδρωμένα. Νόμιζα ότι θα πεθάνω! Η σύζυγός μου με μετέφερε στο νοσοκομείο φοβούμενη ότι είχα πάθει έμφραγμα. Φτάνοντας εκεί μας είπαν ότι επρόκειτο για μια κρίση πανικού. Μέχρι τότε δεν είχα ξανακούσει γι’αυτό […] Από τότε φοβάμαι ότι θα μου συμβεί πάλι και ότι θα ρεζιλευτώ μπροστά σε γνωστούς και φίλους. Αποφεύγω τις κοινωνικές εκδηλώσεις και βγαίνω έξω μόνο για να πάω στη δουλειά. Ούτε για μπάσκετ πάω που το λάτρευα, ενώ οι φίλοι μου ρωτούν τι μου συμβαίνει. Ο φόβος είναι τεράστιος, δεν μπορώ να τον νικήσω. Η ζωή μου άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη».

Οι προτροπές του φιλικού και οικογενειακού περιβάλλοντος στο άτομο που υποφέρει από κρίσεις πανικού να το ξεπεράσει («Στο χέρι σου είναι… ξεπέρασέ το) μπορεί να δράσουν επιβαρυντικά καθώς του ενισχύουν την απελπισία που βιώνει νιώθωντας ότι δεν μπορεί να ελέγξει την κρίση πανικού.

Ωστόσο…

είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η κρίση πανικού όσο απροσδόκητη και αν φαίνεται δεν έρχεται σχεδόν ποτέ τυχαία…

Τα ακριβή αίτια δεν έχουν αποσαφηνιστεί ακόμη από τον ερευνητικό κόσμο. Ωστόσο πολύ συχνά παρατηρείται ότι η κρίση πανικού συνυπάρχει με άλλες διαταραχές (π.χ. γενικευμένη αγχώδη διαταραχή) ή εκδηλώνεται μετά από μια περίοδο έντονου άγχους.

”Είναι αν θέλετε ένα… καμπανάκι για να στρέψουμε την προσοχή στον εαυτό μας, ο οποίος φαίνεται ότι μας λέει με αυτόν τον τρόπο «με έχεις πιέσει πολύ, έχεις αγνοήσει το θυμό που νιώθω ή τη δυσαρέσκειά μου, δεν αντέχω άλλο, φρόντισέ με».”

Τα περισσότερα άτομα που προσπαθούν να διαχειριστούν τις κρίσεις πανικού μέσω της ψυχοθεραπείας ανακαλύπτουν τον βαθύτερο και πραγματικό λόγο για τον οποίο οι κρίσεις αυτές έκαναν την εμφάνισή τους στη ζωή τους. Και μ’αυτόν τον τρόπο μπορούν εντέλει να μην τις φοβούνται πια κι έτσι να τις αποχαιρετίσουν…

Η Πουλημενέα Γεωργία είναι Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχολόγος Υγείας.

(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: http://www.mentalcare.gr/ )

 

(229)