Η ανάλυση των δεδομένων υπογραμμίζει τη σημασία της υποστήριξης σε παρένθετες -και μη- μητέρες, κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τους ερευνητές
Οι παρένθετες μητέρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να διαγνωσθούν με ψυχική ασθένεια κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη σε σύγκριση με τις γυναίκες που κυοφορούν τα δικά τους παιδιά, σύμφωνα με μία νέα έρευνα.
Επιπλέον, ανεξάρτητα από τον τρόπο σύλληψης, οι γυναίκες με προηγούμενο ιστορικό ψυχικής ασθένειας διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν τέτοιες παθήσεις κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς τέτοιο ιστορικό, σύμφωνα με τον Guardian.
Μία πρακτική σε άνθιση
Αν και οι νόμοι σχετικά με την παρένθετη μητρότητα, διαφέρουν σε όλο τον κόσμο, η πρακτική αυτή βρίσκεται σε άνθηση.
Σύμφωνα με την Global Market Insights, η αγορά αναμένεται να αυξηθεί από 27,9 δισεκατομμύρια δολάρια (20,9 δισ. ευρώ) το 2025 σε 201,8 δισεκατομμύρια δολάρια (151,4 δισ. ευρώ) το 2034.
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία της κατάλληλης εξέτασης και συμβουλευτικής πριν από την εγκυμοσύνη σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης νέας ψυχικής ασθένειας ή επιδείνωσης μιας προϋπάρχουσας ψυχικής ασθένειας κατά τη διάρκεια ή μετά την εγκυμοσύνη», δήλωσε η Δρ Μαρία Βελέζ, μία από τους συγγραφείς της έρευνας, από το Πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά.
«Επίσης, η παροχή υποστήριξης κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις εγκύους».
ΠΗΓΗ: getty images
Τι έδειξε η έρευνα στον Καναδά
Σε άρθρο τους στο περιοδικό Jama Network Open, η Βελέζ και οι συνεργάτες της αναφέρουν πώς ανέλυσαν δεδομένα από 767.406 γεννήσεις στο Οντάριο που έλαβαν χώρα μεταξύ 1ης Απριλίου 2012 και 31ης Μαρτίου 2021.
Από αυτές, 748.732 αφορούσαν συλλήψεις χωρίς βοήθεια, 758 αφορούσαν παρένθετη μητρότητα και οι υπόλοιπες αφορούσαν εξωσωματική γονιμοποίηση σε μητέρες που έφεραν τα δικά τους μωρά.
Η Βελέζ δήλωσε ότι η συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων παρένθετης μητρότητας στον Καναδά αφορούσε παρένθετες μητέρες που δεν είχαν συγγενική σχέση με το παιδί, πράγμα που σημαίνει ότι τα ωάρια της παρένθετης μητέρας δεν χρησιμοποιήθηκαν για τη σύλληψη.
Από την αρχική ανάλυση εξαιρέθηκαν γυναίκες με ιστορικό ψυχικής νόσου πριν από την εκτιμώμενη ημερομηνία σύλληψης.
Η ομάδα ανέλυσε τον αριθμό των γυναικών σε κάθε ομάδα που έλαβαν διάγνωση νέας ψυχικής ασθένειας από την εκτιμώμενη ημερομηνία σύλληψης, όπως διαταραχή άγχους, διαταραχή διάθεσης, αυτοτραυματισμός ή ψύχωση.
Αυτές οι διαγνώσεις εμφανίστηκαν σε 236 παρένθετες μητέρες, 195.022 γυναίκες που είχαν σύλληψη χωρίς βοήθεια και 4.704 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Τι σημαίνουν τα ευρήματα;
Αφού λήφθηκαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, το εισόδημα, το κάπνισμα και ο αριθμός των παιδιών, αυτό αντιστοιχούσε σε 43% και 29% υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης νέων ψυχικών ασθενειών ανά 100 άτομα ανά έτος παρακολούθησης στις παρένθετες μητέρες σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν σύλληψη χωρίς βοήθεια ή εξωσωματική γονιμοποίηση, αντίστοιχα.
Και για τις τρεις ομάδες, η διαταραχή της διάθεσης ή το άγχος ήταν η πιο συχνή διάγνωση, ενώ ο μέσος χρόνος από τη σύλληψη έως τη διάγνωση ήταν παρόμοιος, περίπου δυόμισι χρόνια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης νέας ψυχικής ασθένειας παρέμεινε αυξημένος στις παρένθετες μητέρες, αλλά σε μικρότερο βαθμό, σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν συλλάβει χωρίς βοήθεια αλλά δεν ζούσαν πλέον με το παιδί τους ένα χρόνο μετά τη γέννηση.
«Το εύρημα αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι ορισμένες παρένθετες μητέρες μπορεί να βιώνουν θλίψη από την παραίτηση από το νεογέννητό τους, όπως αυτή που περιγράφεται μετά την υιοθεσία ή την απομάκρυνση του παιδιού σε ανάδοχη οικογένεια – κάτι που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη», δήλωσε η Βελέζ.
ΠΗΓΗ: Verywell / Theresa Chiechi
Οι έγκυοι με ιστορικό ψυχικής ασθένειας
Στη συνέχεια, η ομάδα πραγματοποίησε περαιτέρω αναλύσεις που περιλάμβαναν γυναίκες με προηγούμενο ιστορικό ψυχικής ασθένειας και διαπίστωσε ότι όλες οι ομάδες αυτής της κατηγορίας είχαν υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης νέας ψυχικής ασθένειας σε σύγκριση με εκείνες που δεν είχαν προηγούμενο ιστορικό.
Παρά το γεγονός ότι ο Καναδάς απαιτεί από τις υποψήφιες παρένθετες μητέρες να υποβάλλονται σε ψυχολογικές αξιολογήσεις, τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι το 19% των παρένθετων μητέρων στη μελέτη είχαν τεκμηριωμένη διάγνωση ψυχικής ασθένειας πριν από την εγκυμοσύνη.
Η μελέτη ακολουθεί προηγούμενη έρευνα της ομάδας που διαπίστωσε ότι οι παρένθετες μητέρες ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν επιπλοκές, όπως σοβαρή αιμορραγία μετά τον τοκετό και σοβαρή προεκλαμψία (επιπλοκή της εγκυμοσύνης που προκαλεί υψηλή πίεση και πρωτεΐνη στα ούρα).
Ιατρικό ή κοινωνικό φαινόμενο;
Η Δρ Ζάινα Μαχμούντ, ειδική στις κοινωνικο-νομικές πτυχές της παρένθετης μητρότητας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, στην Αγγλία, δήλωσε ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διερευνηθεί εάν ο μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης νέων ψυχικών ασθενειών στις παρένθετες μητέρες οφείλεται στην ίδια την εγκυμοσύνη και στους μηχανισμούς που εμπλέκονται.
«[Οι ερευνητές] δεν εξετάζουν γιατί ή πώς οι παρένθετες μητέρες έχουν αυτές τις συναισθηματικές διαδρομές», είπε, προσθέτοντας ότι η ομάδα χρησιμοποίησε πολύ ευρείς ορισμούς της ψυχικής ασθένειας.
«Υποθέτουν ότι η θλίψη από την παραίτηση του βρέφους μπορεί να συμβάλλει, αλλά στην πραγματικότητα δεν μετρούν αυτή τη θλίψη».
Ωστόσο, η Μαχμούντ υποστήριξε το αίτημα για περισσότερη διαλογή και υποστήριξη των υποψήφιων παρένθετων μητέρων, λέγοντας ότι η μελέτη υποδηλώνει ότι η υποστήριξη πρέπει να διαρκεί περισσότερο από δύο χρόνια μετά τον τοκετό.
Οι μελέτες «υπογραμμίζουν πραγματικά την ανάγκη για αξιόπιστες πληροφορίες και διαδικασίες συναίνεσης», είπε.
πηγή: in.gr
