Σύμφωνα με μια νέα κλινική δοκιμή, η θεραπεία που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα μπορεί να προσφέρει βαθιά ανακούφιση σε άτομα που εξακολουθούν να έχουν κατάθλιψη μετά τη λήψη αγωγής.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους, που δημοσιεύτηκαν στο Lancet Psychiatry, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια νέα θεραπευτική οδό για ανθρώπους με κατάθλιψη που δεν έχουν επωφεληθεί από προηγούμενη θεραπεία. Ο τίτλος της μελέτης είναι: «Γνωστική θεραπεία βασισμένη στη συνειδητότητα έναντι της συνήθους θεραπείας μετά από μη ύφεση με ψυχολογική θεραπεία υψηλής έντασης του NHS Talking Therapies για την κατάθλιψη: μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, τυχαιοποιημένη δοκιμή κλινικής αποτελεσματικότητας και σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Ολυμπιονίκης καταγγέλλει κορυφαίο προπονητή κολύμβησης: “Μου προκάλεσε κατάθλιψη”
Η θεραπεία MBCT
Η γνωσιακή θεραπεία με βάση τη νοημοσύνη (MBCT) διαφέρει από άλλες ψυχολογικές μεθόδους, καθώς χρησιμοποιεί εντατική εκπαίδευση στο διαλογισμό με βάση τη νοημοσύνη για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν δεξιότητες ώστε να ανταποκρίνονται πιο προσαρμοστικά στην αρνητική διάθεση και το στρες, εκτός από τις αρχές της γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας (CBT) που επιδιώκουν την αλλαγή των απαισιόδοξων μοτίβων σκέψης. Αξιοποιώντας αυτή τη γνώση, το πρόγραμμα Talking Therapies του NHS του Ηνωμένου Βασιλείου- η μεγαλύτερη και πιο προηγμένη δημόσια χρηματοδοτούμενη υπηρεσία ψυχολογικής θεραπείας στον κόσμο- έχει θεραπεύσει περίπου 670.000 άτομα κάθε χρόνο, εκ των οποίων σχεδόν τα μισά έχουν ως κύριο παράπονο την «ανυποχώρητη» κατάθλιψη.
Η μέση επίδραση ήταν από μικρή έως μέτρια και συγκρίσιμη με τη θεραπεία με αντικαταθλιπτικά. Το σημαντικότερο είναι ότι η μελέτη καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα ότι η παροχή MBCT ως εναλλακτική λύση στη συνήθη θεραπεία ήταν οικονομικά αποδοτική και θα μπορούσε να εξοικονομήσει χρήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες αυτές.
Μεταξύ των πασχόντων με κατάθλιψη είναι και η Mary Ryan, σύμβουλος ασθενών και συν-συγγραφέας, η οποία συνεργάστηκε με την ερευνητική ομάδα από την αρχή. Η συνταξιούχος γενικός γιατρός και γιατρός παρηγορητικής φροντίδας έχει βιώσει πολλά επεισόδια σοβαρής κατάθλιψης σε όλη την ενήλικη ζωή της και ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας όταν ήταν 17 ετών.
H ηλικία που καθορίζει αν θα ζούμε με την κατάθλιψη για μια ζωή
Η ίδια δήλωσε: «Για τους περισσότερους ανθρώπους με σοβαρή κατάθλιψη, είναι κάτι περισσότερο από μια πάθηση – είναι ένα επαναλαμβανόμενο μέρος της ιστορίας της ζωής τους. Μέχρι τώρα, οι άνθρωποι συχνά έλεγαν ότι έχουν φτάσει στο τέλος του δρόμου για ψυχολογική θεραπεία, ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές γι’ αυτούς. Τα ευρήματα αυτής της δοκιμής είναι εξαιρετικά σημαντικά, διότι λέμε σε αυτή την ομάδα ανθρώπων ότι εξακολουθούν να έχουν σημασία – ότι υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να δοκιμάσουμε και που μπορεί να λειτουργήσει γι’ αυτούς».
Στη μελέτη συμμετείχαν περισσότεροι από 200 ασθενείς που είχαν λάβει ομιλητικές θεραπείες του NHS, αλλά εξακολουθούσαν να πάσχουν από κατάθλιψη. Η πρόσληψή τους έγινε σε 20 κέντρα δοκιμών του NHS. Οι τρεις επικεφαλής τοποθεσίες ήταν οι εξής: Sussex Partnership Foundation Trust, Devon Partnership Foundation Trust και South London and Maudsley NHS Foundation Trust. Μια ομάδα συμμετεχόντων έλαβε οκτώ εβδομαδιαίες ομαδικές συνεδρίες MBCT που παραδόθηκαν μέσω τηλεδιασκέψεων, με στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων ενσυνειδητότητας και την καθοδήγηση των συμμετεχόντων σχετικά με το πώς να ανταποκρίνονται αποτελεσματικότερα στα δύσκολα συναισθήματα. Η άλλη ομάδα έλαβε θεραπεία ως συνήθως. Έξι μήνες μετά τη θεραπεία, οι ασθενείς που είχαν λάβει MBCT είχαν κατά μέσο όρο μεγαλύτερες βελτιώσεις στις βαθμολογίες των συμπτωμάτων κατάθλιψης, σε σχέση με εκείνους που είχαν λάβει θεραπεία ως συνήθως.
Η Clara Strauss, καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Sussex, έγραψε: «Για τα ευάλωτα άτομα με κατάθλιψη, η MBCT είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για διάφορους λόγους. Βοηθάει τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν τις αρνητικές, αυτοκριτικές σκέψεις ως σκέψεις και όχι ως γεγονότα και έτσι συμβάλλει στη μείωση του συναισθηματικού τους αντίκτυπου».
Πηγή: ygeiamou.gr
