Η κατάθλιψη μετά την άμβλωση…

Βαθιές ενοχές, κρίσεις πανικού, αδικαιολόγητα κλάματα, ζήλια για τις άλλες γυναίκες που έχουν παιδιά, εφιάλτες, αίσθηση ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό στη ζωή τους ή ότι «χτύπησε το καμπανάκι της γονιμότητας» και οι ίδιες δεν ανταποκρίθηκαν, τάσεις απομόνωσης, είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα.

Κάθε χρόνο, σε όλη την Ελλάδα, 60.000 – 70.000 γυναίκες αποφασίζουν να διακόψουν μιαν ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ένωσης Μαιευτήρων – Γυναικολόγων Ελλάδας. Αν και σήμερα τα προβλήματα υγείας που προκύπτουν από μία τέτοια επέμβαση – ευτυχώς – έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, αφού στην πλειονότητά τους οι γυναίκες απευθύνονται σε οργανωμένα κέντρα, το πλήγμα που δέχεται η γυναίκα στον ψυχικό της κόσμο είναι εκείνο που χαρακτηρίζει την «επόμενη μέρα» μιας τέτοιας εμπειρίας.

Ένα μικρό «ατύχημα» και η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δεν αργεί να προκύψει. Η απόφαση για την άμβλωση λαμβάνεται γρήγορα και όλα «τακτοποιούνται» μέσα από συνοπτικές διαδικασίες. Η γυναίκα επιστρέφει σπίτι, όμως, αντί να αισθανθεί «λυτρωμένη» ή έστω ικανοποιημένη που όλα θα ξαναμπούν στον κανονικό τους ρυθμό, συνειδητοποιεί πως είναι φορτωμένη ενοχές. Ο ύπνος είναι ταραγμένος, τα κλάματα συχνά. Τι συμβαίνει;

Μια άμβλωση φέρνει οπωσδήποτε αναστάτωση στη ζωή μιας γυναίκας – είτε θέλει να το περάσει πιο «ελαφριά» είτε όχι.

Και στις δύο περιπτώσεις, η αλλαγή που αισθάνεται είναι μεγάλη, αφού πρόκειται για μια εμπειρία έντονη, πολλές φορές πρωτόγνωρη, που ενδέχεται να οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα. Στη συμβουλευτική ψυχολογία, γίνεται λόγος για το «post abortion syndrome» (σύνδρομο κατάθλιψης μετά την άμβλωση), που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια έντονη μελαγχολία που αισθάνεται η γυναίκα μετά μια τέτοια επέμβαση.

• Πως εκδηλώνεται;

«Βαθιές ενοχές, κρίσεις πανικού, αδικαιολόγητα κλάματα, ζήλια για τις άλλες γυναίκες που έχουν παιδιά, εφιάλτες, αίσθηση ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό στη ζωή τους ή ότι «χτύπησε το καμπανάκι της γονιμότητας» και οι ίδιες δεν ανταποκρίθηκαν, τάσεις απομόνωσης», είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό πολλές φορές με την έλλειψη υποστήριξης από το σύντροφό τους ή από την οικογένειά τους για ηθικούς ή άλλους λόγους – αν μάλιστα δεν είναι η ίδια η γυναίκα κατάλληλα προετοιμασμένη ψυχολογικά – μπορεί να μετατρέψουν τη συγκεκριμένη επέμβαση σε μια εμπειρία τραυματική».

«Γιατί να το κάνω; Πως άφησα να μου συμβεί» αναρωτιέται η γυναίκα. Τις περισσότερες φορές, φορτώνεται ενοχές. «Ενοχές που δεν προέρχονται όμως από την άμβλωση αυτή καθεαυτή, αλλά από τις αντιλήψεις ενός συστήματος στο οποίο είναι οι ίδιες ενταγμένες», επισημαίνει η ψυχολόγος. «Αποτρεπτικά μηνύματα που έχει εισπράξει από το περιβάλλον όπου μεγάλωσε, είτε πρόκειται για την οικογένεια είτε για τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο, την Εκκλησία, την ίδια της την κουλτούρα.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες ενισχύουν την ενοχή της γυναίκας, με αποτέλεσμα να ισοπεδώνεται ψυχολογικά. Εξάλλου, τέτοια μηνύματα έχουν ως αποτέλεσμα η γυναίκα να φαίνεται αδιάφορη, ανεύθυνη ή ακόμη και λιγότερο «ηθική», ενώ ταυτόχρονα ο ρόλος του άνδρα προβάλλει πιο ουδέτερο ή έστω με μικρότερο βαθμό συμμετοχής. Δεν πρόκειται όμως για μια διαδικασία εγκεφαλική μόνο.

Είναι και σωματική, με τις αντίστοιχες συνέπειες: οι ορμονικές διαταραχές που συνδυάζονται με την έναρξη και στη συνέχεια την απότομη διακοπή της κύησης είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας, που ευθύνεται για το πόσο έντονα βιώνει την εμπειρία αυτή μια γυναίκα – ανεξάρτητα από το αν είναι συνειδητή ή όχι η απόφαση να τερματίσει την εγκυμοσύνη της. Το σώμα, δηλαδή, λειτουργεί ανεξάρτητα από τη βούληση.

Εκείνο που θα πρέπει, ωστόσο, να τονιστεί είναι το γεγονός ότι η απόφαση για την άμβλωση δεν είναι από μόνη της το πρόβλημα της γυναίκας. Συνήθως, η γυναίκα που προβαίνει σε μια τέτοια κίνηση, αντιμετωπίζει παράλληλα πληθώρα άλλων προβλημάτων που αφορούν τη σχέση με το σύντροφό της ή την οικογένειά της, αλλά και τη σχέση που έχει η ίδια με το σώμα της καθώς και τον τρόπο που το προστατεύει. Μπορεί ακόμη να βιώνει οικονομικά προβλήματα ή άλλες εντάσεις στη ζωή της. Έτσι, μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δεν είναι παρά «το κερασάκι στην τούρτα» !

Εξυπακούεται πως όσο πιο προχωρημένη είναι μια εγκυμοσύνη, τόσο πιο έντονα εμφανίζεται αυτό το καταθλιπτικό σύνδρομο μετά την άμβλωση. Όταν η εγκυμοσύνη έχει «μπει σε ένα δρόμο», η διαδικασία της διακοπής της καθίσταται ακόμη πιο επίπονη και τραυματική εμπειρία για τη γυναίκα. Στην Ελλάδα, ο νόμος δίνει στη γυναίκα τη δυνατότητα για διακοπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης μέχρι τη 12η εβδομάδα της κύηση, εκτός κι αν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν τη διακοπή της, οπότε το χρονικό όριο παρατείνεται. Προϋπόθεση για την περίπτωση αυτή είναι να δοθεί η σχετική έγκριση από τρεις μαιευτήρες.

Μερικές Απλές Συμβουλές:

• Να συνειδητοποιήσει ότι η ανάγκη να καταφύγει σε άμβλωση δεν είναι ντροπή.
• Να κατανοήσει ότι στην ίδια κατάσταση έχουν βρεθεί και εξακολουθούν να βρίσκονται πάρα πολλές γυναίκες.
• Να συζητήσει με ένα ουδέτερο άτομο – εκτός οικογένειας- για να μην υπάρχει η συναισθηματική φόρτιση.
• Να αποδεχθεί την κατάσταση και να αναζητήσει επαγγελματική βοήθεια – ενός ψυχοθεραπευτή – που θα τη βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημά της πιο γρήγορα και ανώδυνα, ειδικά αν τα συμπτώματα του καταθλιπτικού συνδρόμου μετά την άμβλωση εμφανίζονται έντονα (εφιάλτες, κρίσεις πανικού κ.α.)
• Να αποφεύγει να πάρει υπνωτικά, αντικαταθλιπτικά ή άλλα φάρμακα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προαναφέρθηκαν τα φάρμακα θα πρέπει να χορηγούνται αποκλειστικά και μόνο με συνταγή γιατρού, ο οποίος θα έχει προηγουμένως αξιολογήσει την κατάσταση.
• Να αποφύγει να αναπτύξει κάποια δραστηριότητα που έχει σχέση με παιδιά όπως για παράδειγμα το baby sitting, για ένα διάστημα μετά την άμβλωση, επειδή αυτό θα δυσχεράνει την κατάσταση.
• Να τα βρει η ίδια με τον εαυτό της. Να προσπαθήσει να αποβάλει διάφορα συστήματα που την ταλαιπωρούν, όπως οι αντιλήψεις από το περιβάλλον της.
• Να προσπαθήσει να εντοπίσει τα προβλήματα που θα είχε η ζωή της αν ερχόταν ένα μωρό τη δεδομένη χρονική στιγμή, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ότι πήρε τη σωστή απόφαση.
• Επιδεικνύοντας ωριμότητα, να καταγράψει στο μυαλό της τις συνθήκες εκείνες που θα επέτρεπαν την έλευση ενός μωρού στο μέλλον και να προσανατολιστεί στην διαμόρφωσή τους.
• Να είναι αισιόδοξη.

(Πηγή: http://www.peristeris.gr/)

Το άρθρο υπογράφει ο Γιάννης Περιστέρης – Mαιευτήρας / Xειρουργός / Γυναικολόγος. Ο Dr. Γιάννης Περιστέρης ασχολείται κυρίως με θέματα υπογονιμότητας, εξωσωματικής γονιμοποίησης, λαπαροσκοπικής χειρουργικής αλλά και με τον προγεννητικό έλεγχο.

(Περισσότερες πληροφορίες για τον ιατρό θα βρείτε εδώ: http://bit.ly/2B0JwhM)

Στοιχεία επικοινωνίας:

διευθ.:  Λ. Κηφισίας 23, Αμπελόκηποι, Αθήνα

τηλ. επικοινωνίας:  210- 7485754 – 6932 229697 – 6974 441255