ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ: Έχω τάσεις φυγής και δεν μπορώ να κάνω σχέση, τι πρέπει να κάνω;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόσφατες έρευνες έχουν κατορθώσει να αποκωδικοποιήσουν τους λόγους για τους οποίους κάποιος τείνει να αποφεύγει την δέσμευση.

Οι λόγοι αυτοί φαίνεται να είναι οι εξής:

1. Φοβόμαστε ότι θα υποφέρουμε και θεωρούμε ότι το να ερωτευθούμε εμπεριέχει υπερβολικό ρίσκο και αποτελεί για εμάς εν τέλει πηγή κινδύνου, παρά πηγή απόλαυσης.

2. Έχουμε συσσωρεύσει πολλές διαδοχικές αποτυχίες στις σχέσεις μας, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο και να πιστεύουμε ότι η καινούργια σχέση θα έχει την τύχη της προηγούμενης.

3. Πολλές φορές ο φόβος της δέσμευσης προέρχεται από μια βαθιά έλλειψη αυτοπεποίθησης. Πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε και έτσι αισθανόμαστε εκ των προτέρων ως θύματα απόρριψης, γεγονός που μας αποθαρρύνει και εν τέλει μας απελπίζει, καθώς πιστεύουμε ότι δεν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε κοντά μας τον σύντροφό μας.

4. Φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την ελευθερία μας. Θεωρούμε ότι ξαφνικά θα πρέπει να δίνουμε λογαριασμό για το πότε γυρνάμε, να συγυρίζουμε το διαμέρισμα, να οργανώνουμε τον χρόνο μας λαμβάνοντας υπόψη τον άλλον, να επιλέξουμε κάποιον για πάντα. Καταλήγουμε έτσι να αναπαριστούμε την ζωή του ζευγαριού ως ζωή ενός φυλακισμένου.

5. Έχουμε υπερβολικά πολλές επιλογές. Σήμερα, με την πληθώρα των εφαρμογών αναζήτησης σχέσεων και τους αναρίθμητους υποψήφιους συντρόφους που μπορεί να εμφανίζονται με μία απλή περιήγηση στο διαδίκτυο, έχουμε την εντύπωση ότι είναι ανώφελο να προσπαθούμε με κάποιον, να προσαρμοζόμαστε, να τον ανακαλύπτουμε, αφού αύριο ή το πολύ μεθαύριο μπορεί να συναντήσουμε κάποιον τελειότερο, που θα μας ταιριάζει καλύτερα. Στον σύγχρονο κόσμο της αέναης αποπλάνησης, η απεριόριστη πολλαπλότητα των επιλογών δείχνει να καθιστά αδύνατη τη μία και μοναδική επιλογή.

Δεν θα πρέπει πάντως να βιαστούμε να συμπεράνουμε ότι είμαστε ανίκανοι/ες να κάνουμε μία σχέση. Στη διάρκεια της ζωής μας περνούμε περιόδους μοναξιάς, στις οποίες, για διάφορους λόγους (έλλειψη χρόνου, προηγούμενες απογοητεύσεις, κλπ.) δεν επιθυμούμε να ζούμε με κάποιον άλλο.

Αυτό δεν πρέπει να μας ανησυχεί ιδίως όταν ξέρουμε ότι και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, η μοναξιά δεν κράτησε για πάντα και βρεθήκαμε, όταν νιώσαμε έτοιμοι/ες ή συναντήσαμε ξαφνικά ένα άτομο που μας ελκύει πραγματικά, ξανά σε σχέση.

Αν όμως αυτό που βιώνουμε είναι μία χρόνια αδυναμία να κάνουμε σχέση, σε συνδυασμό με μία επίμονη τάση αποφυγής της δέσμευσης που συνεπάγεται η είσοδος και παραμονή μας σε μία σχέση, τότε τα πράγματα παύουν να είναι απλά. Δεν αρκεί να αφήνουμε τον χρόνο να περνά, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή, ως δια μαγείας, θα θελήσουμε να δεσμευτούμε.

Θα πρέπει, αντίθετα, να απευθυνθούμε το συντομότερο σε έναν ειδικό, ώστε να διερευνήσουμε το ψυχικό υπόβαθρο αυτής της αδυναμίας για δέσμευση. Καθώς δεν μπορούμε από μόνοι μας να εντοπίσουμε τι πραγματικά μας εμποδίζει να δημιουργήσουμε μία σχέση, θα πρέπει αυτό να το διερευνήσουμε από κοινού με έναν ψυχολόγο, στο πλαίσιο μίας βαθύτερης ερμηνευτικής-θεραπευτικής προσέγγισης, που θα μας επιτρέψει να έρθουμε ίσως σε επαφή με αναπάντεχες, κρυμμένες πτυχές του εαυτού μας.

Μόνο μέσα από μια τέτοια διαδικασία ανακάλυψης και νοηματοδότησης αυτού που μέσα μας προβάλλει ως διαρκές εμπόδιο στις σχέσεις, θα μπορέσουμε σταδιακά να το υπερβούμε και να ανοιχτούμε εκ νέου στον ορίζοντα των συναντήσεων και των ουσιαστικών σχέσεων.

Η Μάρω Μπέλλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εμβαθύνει με διατριβή στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση. 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο: «Ο γκατζετ-Eros: ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας» από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης.

(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: http://www.marobellou.gr/el/)