Η κατάθλιψη πολλές φορές μπορεί να κρύβεται πίσω από το υπερβολικό άγχος.
Η Γιάννα, 30 ετών, μας περιγράφει πως το άγχος και η κατάθλιψη δυσκόλεψαν την καθημερινότητά της.
«Μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, το έριξα στη δουλειά. Αποφάσισα ότι έπρεπε να είμαι δυνατή, δεν ένιωθα τίποτα στην αρχή, ήθελα μόνο να δουλεύω. Ανέλαβα ένα καινούργιο έργο και δούλευα ατελείωτες ώρες. Στον ελεύθερο μου χρόνο, δεν ήθελα να μένω καθόλου μόνη μου στο σπίτι, ήθελα να είμαι συνεχώς έξω και να διασκεδάζω.
Η κάθε μου μέρα ήταν γεμάτη από άγχος, και ένταση, δεν μπορούσα να χαλαρώσω. Όταν μετά από ένα χρόνο άρχισαν να πέφτουν οι ρυθμοί της δουλειάς, τότε από το πουθενά ήρθε η πρώτη κρίση πανικού.
Άρχισα να φοβάμαι να βγω έξω, να φοβάμαι κάθε επόμενη κρίση πανικού. Τότε κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα να αλλάξω και να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου.
Τότε σκέφτηκα για πρώτη φορά να πάρω βοήθεια.»
(16861)