Προτού προχωρήσουμε στην ανάλυση της Διαταραχής Ταυτότητας Φύλου είναι χρήσιμο να διακρίνουμε τη διαταραχή από την παραφιλία της Παρενδυσίας. Σε αντίθεση με την Παρενδυσία, τα άτομα με Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου ταυτίζονται με το αντίθετο φύλο και εμφανίζουν δυσφορία με το βιολογικό τους φύλο ή με τους κοινωνικά καθορισμένους ρόλους που αυτό προϋποθέτει.
Επιπλέον, εμφανίζουν κλινικά σημαντική δυσλειτουργία ή λειτουργική έκπτωση στους κοινωνικούς, επαγγελματικούς, αλλά και άλλους σημαντικούς τομείς της ζωής. Στους εφήβους και στους ενήλικες η διαταραχή περιλαμβάνει την πεποίθηση ότι έχουν γεννηθεί σε λάθος σώμα και την επιθυμία να απαλλαγούν από τα χαρακτηριστικά του βιολογικού τους φύλου — τόσο τα ανατομικά όσο και τα εξωτερικά.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που καταφεύγουν σε χειρουργικές λύσεις προκειμένου να αλλάξουν το σώμα τους ώστε να συνάδει με το σωστό κατά την αντίληψή τους φύλο και να μετατραπούν σε διεμφυλικούς (τρανσέξουαλ). Άλλοι δεν καταφεύγουν σε τόσο ριζικές λύσεις, αλλά παρενδύονται προκειμένου να μοιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με το επιθυμητό τους φύλο.
Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν τη διαταραχή συχνά ελκύονται από άτομα του ίδιου βιολογικού φύλου, έλξη την οποία εκλαμβάνουν ως ετεροφυλόφιλη.
Οι περισσότεροι ενήλικες που παρουσιάζουν τη διαταραχή αναφέρουν ανεξαιρέτως συμπεριφορές αντίθετες με τις κοινωνικά καθορισμένες για το βιολογικό τους φύλο ήδη από την παιδική ηλικία. Στα αγόρια αυτό εκφράζεται με την προτίμηση στη συναναστροφή με κορίτσια.
Συχνά ντύνονται με γυναικεία ρούχα και επιμένουν ότι όταν μεγαλώσουν θα γίνουν κορίτσια. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το πέος και οι όρχεις τούς προκαλούν αηδία και ελπίζουν ότι θα μετατραπούν σε γυναικεία γεννητικά μόρια με την πάροδο των χρόνων.
Στα κορίτσια η αντίστοιχη συμπεριφορά εκφράζεται με την προτίμηση στην όρθια ούρηση και την επιθυμία να μην αποκτήσουν γυναικείο στήθος και να μην εμφανίσουν περίοδο. Επίσης μπορεί να δείξουν απέχθεια στα ρούχα που συμβαδίζουν με το βιολογικό τους φύλο προτιμώντας ανδρικά και αγορίστικα ρούχα.
Σύμφωνα με σχετικές μελέτες αναφέρεται ότι οι στάσεις αυτές και οι συμπεριφορές ανιχνεύονται συχνά πριν από την ηλικία των 3 ετών, αν και τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι στατικά και οι σχετικές συμπεριφορές σε ορισμένες περιπτώσεις εξελίσσονται σε ταυτότητες που είναι πιο συμβατές με το βιολογικό τους φύλο με την πάροδο του χρόνου.
Ευρήματα που φανερώνουν ότι η δυσφορία παρουσιάζει σημαντική μείωση σε άτομα που καταφεύγουν σε αλλαγή φύλου με τη χρήση ορμονών και χειρουργικές παρεμβάσεις έχουν οδηγήσει ορισμένους μελετητές στο συμπέρασμα ότι η διαταραχή πρέπει να πάψει να θεωρείται ψυχιατρικά διαγνώσιμη πάθηση.
Το άρθρο υπογράφει ο Γεώργιος Α. Παπαγεωργίου είναι ψυχολόγος & διευθυντής της «Ψυχικής Φροντίδας ΙΚΕ» (Ιατρική Εταιρεία παροχής υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας) όπου και συνίδρυσε το 2016. Εποπτεύει τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το Επιστημονικό Προσωπικό της Εταιρείας το οποίο απαρτίζεται από όλες τις ειδικότητες τις Ψυχικής Υγείας.
Στοιχεία Επικοινωνίας:
Τηλ. Επικοινωνίας:
Επείγοντα:
Email: sessions@psychikifrontida.gr
site: psychikifrontida.gr
Άλλα άρθρα
Έχω κατάθλιψη ή μελαγχολία;
