Πότε η άσκηση νικά το στρες και χαρίζει ευτυχία

Σίγουρα η άσκηση συμβάλλει στη μείωση του στρες, ξέρουμε όμως ποιο είναι το πιο ισχυρό κίνητρο που θα μας οδηγήσει στο γυμναστήριο ή στο τερέν σε κάθε ηλικία; Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι το βρήκαν

Η γυμναστική ναι μεν μπορεί να λειτουργήσει ως ένα «φυσικό» αγχολυτικό, αυτό όμως που διαπίστωσαν οι ερευνητές από Τμήμα Αθλητισμού, Άσκησης και Υγείας και τη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βασιλείας με νέα τους μελέτη είναι πως το κλειδί στην καλύτερη διαχείριση του άγχους ήταν το εσωτερικό κίνητρο των νεότερων ανθρώπων που τους οδηγεί στο να αθληθούν.

Ένα στα τέσσερα αγόρια και ένα στα τρία κορίτσια αισθάνεται άγχος κατά τη διάρκεια της σχολικής του εκπαίδευσης, σύμφωνα με μια παλιότερη μελέτη που διεξήχθη από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Sucht Schweiz το 2019.Remaining Time-0:00FullscreenMute

Στη νεότερη έρευνα έλαβαν μέρος 864 νέοι στην Ελβετία ηλικίας 16 εώς 25 ετών. Αρχικά, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο, στο οποίο βαθμολόγησαν τα επίπεδα του άγχους τους, δίνοντας επίσης πληροφορίες σχετικά με το επίπεδο της σωματικής τους δραστηριότητας και την ικανοποίησή τους από τη ζωή. Έπειτα από 10 μήνες, κλήθηκαν να απαντήσουν στις ίδιες ερωτήσεις, όπου και διαπιστώθηκε ότι οι νέοι που αρχικά ανέφεραν ότι αισθάνονταν περισσότερο άγχος ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους.

Όσον αφορά την άσκηση, αυτή είχε θετική επίδραση στην ικανοποίηση για τη ζωή. Ωστόσο, αυτό συνέβαινε μόνο όταν η άσκηση προέκυπτε ως ανάγκη από το ίδιο το άτομο, λόγω δηλαδή του εσωτερικού του κινήτρου. Το εγγενές κίνητρο προσδιορίζεται ως μια δράση που συμβαίνει λόγω μιας εσωτερικής παρόρμησης: η ίδια η δραστηριότητα μας είναι ευχάριστη και οι εξωτερικοί παράγοντες δεν παίζουν ρόλο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η έντονη σωματική δραστηριότητα μπορεί να ανακουφίσει την αρνητική επίδραση του στρες.

Οι εξωγενείς παράγοντες μας κρατούν μακριά από τη γυμναστική

Τα ευρήματα των ερευνητών υπογραμμίζουν όχι μόνο τη σημασία των δραστηριοτήτων με εσωτερικά κίνητρα, αλλά και τη σημασία τους στις νεαρότερες ηλικίες, καθώς οι εξωγενείς παράγοντες σε αυτή την περίοδο μπορούν να μας οδηγήσουν να παρατήσουμε τη γυμναστική. Για παράδειγμα, οι έφηβες, ως προς τους λόγους που σταμάτησαν τη σωματική δραστηριότητα αναφέρουν τόσο την έλλειψη χρόνου και την αδυναμία που ένιωθαν αλλά και τις ανησυχίες γύρω από την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της άσκησης. Τα αγόρια ανέφεραν επίσης ότι η εμφάνισή τους τους αποθάρρυνε από το να είναι σωματικά δραστήριοι.

Αντίθετα, το εγγενές κίνητρο οδηγεί τους ανθρώπους να είναι συστηματικά πιο δραστήριοι σωματικά και το βασικότερο, να είναι συνεπείς σε βάθος χρόνου. Το γεγονός αυτό καθιστά την καλλιέργεια αυτού του χαρακτηριστικού ακόμα πιο αναγκαία, έτσι ώστε να πετύχουμε την ευεξία όσο νωρίτερα στη ζωή μας γίνεται: «Η μεγαλύτερη ελευθερία στην επιλογή του είδους του αθλήματος, η επιτυχία σε κάποιο άθλημα και η αίσθηση της κοινωνικής ένταξης είναι ορισμένα καλά σημεία για να ξεκινήσετε», τονίζει η ψυχολόγος Silvia Meyer.

Πηγή: ygeiamou.gr