H θεραπευτική επίδραση της… αυτογνωσίας!

Η πλειονότητα των ανθρώπων είναι “ονειροπόλοι”, ταξιδιώτες σε κόσμους “ουτοπικούς”, όπου το θαύμα δεν είναι άπιαστο όνειρο αλλά πραγματικότητα…  

Ονειρεύονται υπέροχα πράγματα και η καρδιά τους φλέγεται από επιθυμίες. Είναι άνθρωποι που σφύζουν από ζωή, κυνηγοί του ονείρου, αθεράπευτα ρομαντικοί, συλλέκτες εμπειριών…

Άνθρωποι που για αυτούς η φαντασία δεν έχει όρια και φραγμούς αλλά μέσο για να δραπετεύουν από την θλιβερή, μάταια & πεζή πραγματικότητα τους… 

Μερικοί από εμάς είμαστε πιο συντονισμένοι με το συναισθηματικό ψυχικό μας κόσμο, άλλοι χρειάζεται να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια. Όπως και να έχει, ο συναισθηματικός νους τρέφεται με το συμβολισμό, το μεταφορικό λόγο, τα ποιήματα, τη μουσική, τα παραμύθια, το θέατρο, την τέχνη και την καλλιέργεια της δημιουργικότητας.

Μερικά όνειρα βέβαια θεωρούνται άπιαστα και παράτολμα, ενώ άλλα εφικτά και εύκολα. Όμως η ανθρώπινη θέληση, βούληση, δύναμη, ευφυΐα, διάνοια  δεν γνωρίζουν αυτούς τους περιορισμούς, για τον άνθρωπο που συνειδητοποιεί το βεληνεκές των ικανοτήτων, δεξιοτήτων, δυνάμεων του όλα είναι εφικτά. Δεν υπάρχουν δύσκολα ή εύκολα…εφικτά ή ακατόρθωτα!

Όλα είναι δυνατά αρκεί η ψυχή να είναι ελεύθερη και έτοιμη από περιοριστικές δεσμεύσεις. Που σημαίνει ότι το να ονειρεύεσαι, σύμφωνα, με το Ζίγκμουντ Φρόιντ αγγίζεις την βαθύτερη γνώση του υποσυνείδητου σου, έρχεσαι σε επαφή με την Πηγή σου, με το Ανώτερο Εγώ σου, με τον Ανώτερο Εσώτερο ψυχοσυναισθηματικό σου Κόσμο.

Εκεί βρίσκεται η πηγή  από όπου αντλείς έμπνευση, γνώση, θάρρος για να υλοποιήσεις ότι έχεις φανταστεί. Που σημαίνει ότι για να ζωγραφίσεις αυτό που επιθυμείς  προϋπόθεση είναι να το ονειρευτείς, να το οραματιστείς, να το φαντασιωθείς και μετά να το ζωγραφίσεις μας λέει  Vincent Van Gogh. 

Για το οτιδήποτε θέλεις να πετύχεις, για οπουδήποτε θέλεις να φτάσεις, για οτιδήποτε θέλεις ή να μετουσιωθείς προϋπόθεση είναι η κατάκτηση της αυτεπίγνωσης των “επιθυμιών” μας, των”στόχων” μας, των “φιλοδοξιών” μας. Με αυτό τον τρόπο αποκτούμε “αυτογνωσία” γιατί όταν γνωρίζουμε τα “θέλω” μας γνωρίζουμε ποιοι είμαστε. Εξάλλου και ο Mark Twain μας υπενθυμίζει ότι:  «σε είκοσι χρόνια από τώρα, θα είσαι περισσότερο απογοητευμένος από τα πράγματα που δεν έκανες παρά από αυτά που έκανες. Πλεύσε μακριά από το ασφαλές λιμάνι. Πιάσε τους ανέμους στα πανιά σου. Εξερεύνησε. Ονειρέψου. Ανακάλυψε.”

Όταν ονειρευόμαστε έναν κόσμο χωρίς έριδες, διχόνοια, μίσος και αλληλοσπαραγμό. Έναν κόσμο αλληλεγγύης, ειρήνης και αγάπης. Τότε επιδιώκουμε την αυτο-βελτίωση μας μέσα από το “καλό” των άλλων. Τότε αυτοσκοπός μας γίνεται  με αυτα-απάρνηση να ευεργετούμε, να ανακουφίζουμε, να βοηθούμε τους άλλους. Αυτή μας τάση, διάθεση, όραμα μας προσδιορίζει, μας χαρακτηρίζει, μας καθορίζει και αποκτούμε το χρίσμα του “αλτρουιστή”, του “φιλεύσπλαχνου” του “ανιδιοτελή” του ανθρώπου της προσφοράς & της αυτοθυσίας.  

Επομένως, όταν έχεις τα πινέλα και  τα χρώματα, δηλαδή την επίγνωση του τι θέλεις να έχεις, να κάνεις, να κατακτήσεις καθώς και την γνώση ότι μπορείς και διαθέτεις τις δημιουργικές δυνάμεις και αντικειμενικές ικανότητες να το πράξεις, τότε δίχως “δεύτερη σκέψη” …ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!

Πολλές φορές όμως για κάποιους λόγους διστάζουμε να τολμήσουμε, να προσπαθήσουμε για να υπερβούμε τις όποιες αμφιβολίες ή άλλες δυσκολίες και προσκόμματα, ήρθε η ώρα να απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα…

– Τι σε σταματάει να πραγματώσεις τις επιθυμίες και τα όνειρα σου;

– Πιστεύεις πραγματικά στον εαυτό σου;

– Θεωρείς ότι αξίζεις να έχεις τα καλύτερα στην ζωή σου;

– Αν χρειαζόταν να δώσεις ψήφο εμπιστοσύνης στον εαυτό σου, θα το έκανες;

– Με άριστα το δέκα, πώς θα βαθμολογούσες τον εαυτό σου;

– Θεωρείς ότι είναι εφικτό για σένα να πραγματοποιείς όλα όσα επιθυμείς;

 – θεωρείς ότι η μοίρα και το πεπρωμένο καθορίζει τη ζωή σου;

– Τόλμησες ποτέ να ανακαλύψεις τις υπέροχες και άπειρες δυνατότητές σου ή κλείστηκες στην ασφαλή φωλιά της καθημερινότητας σου, φιλοσοφώντας ότι η ζωή είναι άδικη μαζί σου;

Για να απαντήσεις σε αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα θα πρέπει πρώτα να μπεις στον κόπο να γνωρίσεις τον εαυτό σου και εν συνεχεία να ενισχύσεις την αυτοπεποίθηση σου, να δεις την δική σου αλήθεια, να πιστέψεις σε Εσένα, να μεγαλουργήσεις και για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να υπενθυμίζεις στον Εαυτό σου, ότι…:

 Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις τον καμβά πάνω στον οποίο εσύ ζωγραφίζεις την ζωή σου.

Άλλαξε τα χρώματα που χρησιμοποιείς, ζωγράφισε με ζωηρά, φωτεινά και χαρούμενα χρώματα την πραγματικότητα σου, θυμήσου πως εσύ είσαι ο δημιουργός αυτής της πραγματικότητας.

 Είσαι ο δημιουργός, είσαι το “πεδίο” απεριόριστων δυνατοτήτων .

Επομένως μπορείς να κάνεις πραγματικότητα όλα σου τα όνειρα και όλες σου τις επιθυμίες χωρίς να τα χαρακτηρίζεις ως ανέφικτα ή δύσκολα να πραγματοποιηθούν.

 Απλά συντονίσου με την “εσωτερική σου δύναμη” 

Είσαι ο τέλειος “δημιουργός” σου,  επέτρεψε αυτήν την δύναμη να ταξιδέψει προς τα έξω, να απλωθεί, να διαχυθεί, να έλξει όλα όσα η ψυχή σου θέλει να αδράξει, να βιώσει.

Θυμήσου πραγματικά ποιος είσαι προτού οι άλλοι σου διδάξουν ποιος θα έπρεπε να είσαι.

Η μόνη ευθύνη σου είναι να είσαι ο εαυτός σου και αν αυτό είναι η μόνη σου ευθύνη, τότε δεν μπορείς να αποτύχεις.

Εν κατακλείδι…

 “Επέτρεψε επομένως στον εαυτό σου να υλοποιεί αυτά που ονειρεύεται. Να ζήσει την πραγμάτωση των εμπειριών που επιθυμεί. Πάρε τον εαυτό σου από το χέρι, σαν το μικρό σου παιδί που το συνοδεύεις πρώτη μέρα στο σχολείο.Το να μάθουμε τον εαυτό μας είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση μιας και χρειάζεται να τον εκπαιδεύσουμε στην τέχνη της αυτοπαρατήρησης και καθαρής αντίληψης των συναισθημάτων και των σκέψεων μας. Αν και είναι μια θαρραλέα απόφαση ζωής γεμάτη σκοπέλους, συμπληγάδες πέτρες και… διλήμματα. Η χαρτογράφηση και διερεύνηση του ενδοψυχικού μας κόσμου, είναι ένα μαγικό ταξίδι στα άδυτα της ψυχής, που μπορεί να μας φανερώσει πτυχές του δικού μας εσωτερικού κόσμου, να μας συνεπάρει και εν δυνάμει να μας προσφέρει μια ζωή πιο ολοκληρωμένη, πιο ισορροπημένη και σίγουρα ψυχικά πιο πλούσια.”

Εξάλλου…

Ο Σωκράτης, πρώτος από όλους, με την περίφημη ρήση του “γνώθι σ’ αυτόν” μας παρότρυνε αιώνες πριν να κάνουμε κάτι που πολλοί άνθρωποι μάλλον αγνοούν και θεωρούν ότι γίνεται αυτόματα!

του Λάσκαρη Κωνσταντίνου