Δεν μένω έγκυος και έπαθα κατάθλιψη….

Μόλις μάθατε ότι δεν είστε έγκυος.

Η καθυστέρηση της περιόδου που σας έκανε να πιστέψετε στην εγκυμοσύνη είχε άλλη αιτία, συνήθως μία καθυστερημένη ωορρηξία. Πρόκειται για κάτι αρκετά συχνό και τετριμμένο, και ο κύκλος σας μετά από αυτό ξαναβρίσκει την κανονικότητά του. Αλλά αυτό δεν σας εμποδίζει να αισθάνεστε ανήσυχη, αμήχανη και απογοητευμένη εξαιτίας μίας εγκυμοσύνης που τόσο περιμένετε, χωρίς να έρχεται.

Αν είστε απογοητευμένη επειδή δεν καταφέρνετε να μείνετε έγκυος θα πρέπει να ξέρετε ότι μία εγκυμοσύνη είναι λιγότερο εύκολη ή καθυστερεί περισσότερο να έρθει σε κάποιες γυναίκες από ό,τι σε άλλες. Π.χ., όταν κάποια σταματά το αντισυλληπτικό χάπι δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θα μείνει έγκυος από τον επόμενο κιόλας κύκλο. Σημαίνει απλά ότι έχει τη δυνατότητα να συλλάβει. Αυτή η πιθανή αναμονή, που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι μεγάλη, έρχεται αναμφίβολα σε αντίθεση με μια αρκετά διαδεδομένη ιδέα, ότι δηλαδή μία γέννηση προγραμματίζεται εύκολα. Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το σλόγκαν «ένα παιδί, αν το θέλω, όταν το θέλω», που υπήρξε κάποια στιγμή διάσημο, μπορεί να οδηγήσει τα ζευγάρια σε σφάλματα και να τα αποσταθεροποιήσει.

Η ανυπομονησία των ζευγαριών να αποκτήσουν παιδί μόλις το επιθυμήσουν είναι οπωσδήποτε κατανοητή και είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη υπήρξε η περίοδος που δεν επιθυμούσαν να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο. Και επίσης αυξάνεται καθώς περνούν τα χρόνια: το βιολογικό ρολόι είναι εκεί, οι γυναίκες γνωρίζουν ότι η δυνατότητα της σύλληψης έχει ένα χρονικό όριο. Σε κάθε περίπτωση, όταν η εγκυμοσύνη αργεί να έρθει θα πρέπει να αναζητηθεί η ιατρική συμβουλή: αφού περάσει ένας ή ενάμισυ χρόνος στις γυναίκες που είναι λιγότερο από τριάντα χρονών και αφού περάσει ένας χρόνος στις γυναίκες που είναι μεγαλύτερες από τριάντα. Στη διάρκεια της επίσκεψης στον γιατρό, στην οποία καλό είναι να πάτε μαζί με τον σύντροφό σας, θα πληροφορηθείτε για όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την γονιμότητα καθώς και για τα διαθέσιμα μέσα και τις θεραπείες που μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, εάν υπάρχει.

Συνήθως λέγεται ότι μία εγκυμοσύνη απαιτεί «κανονικές» σεξουαλικές σχέσεις. Αυτό είναι βεβαίως προφανές, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής δυσχεραίνει μία τέτοια κανονικότητα. Οι σύντροφοι συχνά αναγκάζονται να περνούν χρόνο χωριστά για επαγγελματικούς λόγους και η συνάντησή τους περιορίζεται μερικές φορές στα σαββατοκύριακα. Αν επιπλέον τα σαββατοκύριακα αυτά τυχαίνει να πέφτουν μετά την ωορρηξία, η εγκυμοσύνη μπορεί να αργήσει ακόμη περισσότερο. Πρόκειται εδώ για αυτό που ονομάζουμε «κοινωνική» υπογονιμότητα, σε αντίθεση με την «ιατρική» υπογονιμότητα, η οποία απαιτεί ιατρική παρέμβαση.

Τί σημαίνει όμως «κανονικές» σεξουαλικές σχέσεις; Όχι μια φορά τον μήνα, αλλά ούτε και πολλές φορές τη μέρα! Γιατί αυτή η εμμονή της εγκυμοσύνης που αργεί να έρθει και που επιβάλλει υπερβολικά συχνές σεξουαλικές συνευρέσεις μπορεί να καταλήξει στη σωματική και ψυχική εξάντληση του συντρόφου και σε μία σοβαρή διατάραξη της συναισθηματικής ζωής του ζευγαριού. Μπορούμε πάντως να πούμε ότι μία «κανονική» σεξουαλικότητα (2-3 φορές την εβδομάδα) –αν και είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς για κανόνα στο ζήτημα αυτό– θα οδηγήσει σε μία εγκυμοσύνη μέσα στους επόμενους έξι μήνες, αν τουλάχιστον πρόκειται για ζευγάρια που η ηλικία τους είναι κάτω των τριάντα ετών. Δεν είναι όμως σπάνιο να χρειαστεί να περιμένει κάποιος περισσότερο.

Εντούτοις, αυτό που σήμερα παρατηρούμε είναι ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός γυναικών που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί μετά την ηλικία των τριάντα. Οι γυναίκες αυτές βρίσκονται αντιμέτωπες με τη δύναμη, σχεδόν με τον επείγοντα χαρακτήρα της επιθυμίας τους να αποκτήσουν παιδί και με τη δυσκολία να υλοποιήσουν την επιθυμία αυτή. Θα ήταν πάντως λάθος να περιμένει κανείς να διαμορφωθούν οι πλέον ιδανικές συνθήκες για να αποκτήσει παιδί. Δεν υπάρχει τέλεια στιγμή για την απόκτηση ενός παιδιού. Στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων κοινωνικής υπογονιμότητας αρκεί συνήθως η κοινή επιθυμία του ζευγαριού και μία μικρή τροποποίηση του καθημερινού τους προγράμματος για να έρθει η επιθυμητή εγκυμοσύνη. Στο σημείο αυτό, ένα κρίσιμο ζήτημα είναι αν η επιθυμία για ένα παιδί είναι πράγματι κοινή στο ζευγάρι ή αν ένας από τους δύο επιθυμεί κατά βάθος για ένα πλήθος λόγων, όχι μόνο επαγγελματικών αλλά και συναισθηματικών, την καθυστερημένη έλευση ενός παιδιού ή ακόμη και μία συντροφική ζωή χωρίς παιδί. Αυτό είναι κάτι που το ζευγάρι θα πρέπει να διαχειρισθεί από κοινού ή, αν συναντά δυσκολίες στην εκμυστήρευση και την έκφραση των πραγματικών επιθυμιών του, θα ήταν χρήσιμο να ζητήσει την συμβουλή ενός ψυχολόγου.

Η Μάρω Μπέλλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εμβαθύνει με διατριβή στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση. 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο: «Ο γκατζετ-Eros: ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας» από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης.

(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: http://www.marobellou.gr/el/)

Στοιχεία επικοινωνίας:

Διευθ.: Αχιλλέως 29 & Λ. Βουλιαγμένης 65Β Γλυφάδα.

Τηλ.: 210 – 96 32 860