Επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει πως γράφοντας σκέψεις και εμπειρίες νιώθουμε καλύτερα, περιορίζοντας τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Οι μελέτες δείχνουν ότι το να γράφει κανείς για τον εαυτό του και τις προσωπικές του εμπειρίες μπορεί να βοηθήσει σε περιπτώσεις κατάθλιψης, να συμβάλλει στη μείωση των συμπτωμάτων ασθενών με καρκίνο, να βελτιώσει την υγεία ενός ατόμου μετά από μια καρδιαγγειακή προσβολή, να μειώσει την ανάγκη συχνών ιατρικών επισκέψεων, ακόμα και να βοηθήσει στην βελτίωση της μνήμης.
Τώρα οι ερευνητές μελετούν το εάν η δύναμη της γραφής και συγκεκριμένα του γραψίματος ξανά της προσωπικής μας ιστορίας μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στην συμπεριφορά μας και να μας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία.
Το σκεπτικό αυτό βασίζεται στην ιδέα ότι όλοι έχουμε προσωπικά «αφηγήματα» -ιστορίες για εμάς- που διαμορφώνουν την οπτική μας για τον κόσμο και για τον εαυτό μας. Μερικές φορές ωστόσο η εσωτερική μας φωνή δεν είναι εντελώς σωστή.
Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι το να γράφουμε και μετά να επεξεργαζόμαστε τις ιστορίες μας, μπορεί να μας βοηθήσει να αλλάξουμε την ίδια την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε τα εμπόδια που οι ίδιοι βάζουμε στον εαυτό μας. Παρόλο που αυτό φαίνεται αρκετά ασαφές, η σύγχρονη έρευνα λέει ότι είναι αληθινό.
Μια από τις νεότερες μελέτες έγινε στο Duke University των ΗΠΑ. Οι ερευνητές μελέτησαν 40 νεοεισαχθείς φοιτητές που ανέφεραν μεγάλη αγωνία για τους βαθμούς τους και ταυτόχρονα θεωρούσαν ότι είναι λιγότεροι έξυπνοι σε σχέση με τους άλλους φοιτητές. Οι φοιτητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην πρώτη, οι συμμετέχοντες διάβασαν πληροφοριακό υλικό που έδειχνε ότι είναι συνηθισμένο να δυσκολεύεται κανείς στο πρώτο έτος. Παρακολούθησαν βίντεο που έδειχνε φοιτητές να μιλούν για τις αρχικές τους δυσκολίες και το πώς στη συνέχεια βελτιώθηκαν στα επόμενα έτη. Η δεύτερη ομάδα δεν δέχτηκε κάποια ενημέρωση ή παρέμβαση.
Ο στόχος ήταν να ενθαρρυνθούν οι φοιτητές να ξαναγράψουν την προσωπική τους ιστορία για την πορεία τους στο Πανεπιστήμιο. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Σε πολύ σύντομο χρόνο, οι φοιτητές της πρώτης ομάδας που δέχθηκαν την παρέμβαση είχαν πολύ καλύτερους βαθμούς σε σχέση με την δεύτερη ομάδα. Στον επόμενο χρόνο, μόνο ένας φοιτητής από την πρώτη ομάδα εγκατέλειψε τις σπουδές τους, ενώ από τη δεύτερη ομάδα το ποσοστό ήταν πάνω από 20%.
Σε μια άλλη έρευνα, οι ερευνητές τους Πανεπιστημίου του Stanford εστίασαν σε φοιτητές που προσπαθούσαν να προσαρμοστούν στο κολέγιο. Μερικοί από τους φοιτητές έπρεπε να γράψουν μια έκθεση ή ένα βίντεο για την ζωή στο κολέγιο για τους μελλοντικούς φοιτητές. Η έρευνα βρήκε ότι οι φοιτητές που πήραν μέρος είχαν καλύτερους βαθμούς σε σχέση με τους φοιτητές της ομάδας ελέγχου που δεν πήραν μέρος στη συγγραφή ή τη δημιουργία του βίντεο.
Σε μια άλλη μελέτη γραφής, ζητήθηκε από 120 παντρεμένα ζευγάρια να γράψουν στο χαρτί για έναν καυγά τους, σαν να ήταν εξωτερικοί παρατηρητές. Ανάμεσα στα ζευγάρια, αυτοί που κατέγραψαν τις ιστορίες τους είχαν αυξημένη ικανοποίηση από το γάμο τους σε σχέση με εκείνους που δεν έγραφαν για το πρόβλημά τους.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας Timothy D. Wilson, οι τεχνικές της γραφής μας βοηθούν να βγούμε από μια μοιρολατρική/παθητική οπτική για τον εαυτό μας και να μπούμε σε έναν πιο αισιόδοξο κύκλο σκέψης.
Πηγή: The New York Times
(553)