Οποιοδήποτε συναίσθημα τελεί «υπό διωγμό» για τους άλλους ανθρώπους, μπορεί να μας ωφελήσει, αποτελώντας μια τυχαία, χρήσιμη υπενθύμιση για την κατανόηση του δικού μας εαυτού.
Αυτογνωσία…
είναι η επίγνωση του εαυτού, το γνωστό «Γνώθι Σ’αυτόν» του Σωκράτη. Η διαδικασία και η ανάγκη της, είναι μια έντονη και χρονοβόρα εξέλιξη, που σε περνά από πολλά στάδια, αφήνοντας σε στο τέλος αβοήθητο με… πρόοδο! Πριν φθάσεις σε αυτό το σημείο, ήσουν σε ένα άλλο και ανάμεσα στις εκδοχές μιας «ιδιόμορφης » ηρεμίας που ένιωσες, ήταν και οι παρακάτω, που ίσως να σου ταρακουνήσουν κάτι πολύ στέρεο στο βάθος…
Θυμήσου…
Σου χάιδεψαν τα μαλλιά μέχρι το κόκκαλο, τα κανακέματα έκαναν καλά τη δουλειά τους, χωρίς ποτέ να σε νοιάζει εάν έχουν προκοπή.
Τώρα… απότομα πρέπει να τινάξεις το κεφάλι σου για να απαλλαγείς από κάθε… «μέδουσα» που σε πίκρανε.
«Παύση…!»
Οφείλεις να ξέρεις ποια ευθύνη είναι δική σου. Είναι το ουσιαστικότερο κομμάτι που μπορείς να αξιοποιήσεις προκειμένου να εμπεδώσεις με απάθεια την απόγνωση που ένιωσες. Ελευθερία είναι να δαγκώνεις κεφάλια, με μικρά η μεγάλα δόντια χωρίς να σβήνεις γεγονότα, αλλά μόνο τις αρνητικές τους προεκτάσεις. Τότε και εφόσον έχεις συνειδητοποιηθεί ,κατανοώντας τις θετικές και αρνητικές σου πλευρές, μπορείς να θεωρήσεις πως έχεις αυτογνωσία. Οι περισσότεροι λένε πως πλέον έχουν αποκτήσει καλύτερη γνώση του εαυτού τους, μετά από κάτι που τους στενοχώρησε ή μετά από προσωπική δουλειά που έκαναν με τον εαυτό τους. Τα παραπάνω δεν αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση της πραγματικής συνειδητοποίησης και περιγραφής του καθενός, καθώς ορισμένοι την έχουν έμφυτη από την αρχή της ζωής τους.
Καταλήγοντας, όταν γνωρίζεις τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητας σου, σίγουρα έχεις αποκτήσει αυτογνωσία ανεξάρτητα από το τι μπορεί να έχει προηγηθεί…
Της Θάλειας Δέσποινας Λεκκάκου
(115)