Αυτοάνοσα: Γεννιόμαστε με αυτά ή τα εμφανίζουμε στην πορεία; Ένας βιοχημικός απαντάει

Ο βιοχημικός Θεόδωρος Πρεβεδώρος ξεκαθαρίζει το τοπίο γύρω από τη σπουδαιότητα του εντέρου, εξηγώντας ότι επηρεάζει πολλά περισσότερα από όσα συνειδητοποιούμε, από τη νοητική μας ανάπτυξη μέχρι τα αυτοάνοσα νοσήματα που μπορεί να εκδηλώσουμε.

Eίναι το έντερο το “κλειδί” για τα αυτοάνοσα; Τι εξηγεί ένας βιοχημικός

– Τι είναι το αυτοάνοσο;

Ένα αντίσωμα, μία απόκριση του ανοσοποιητικού μας σε μία πρωτεΐνη η οποία ενώ είναι δικιά μας αντιμετωπίζεται ως ξένη. Αυτό συμβαίνει με τον εξής τρόπο: έρχεται ένα trigger, ας πούμε ένα μικρόβιο, το οποίο έχει μία παρόμοια πρωτεΐνη με αυτή που έχουμε για παράδειγμα στο δέρμα μας. Άρα λοιπόν θα πολεμήσουμε την πρωτεΐνη του μικροβίου, αλλά επειδή μοιάζει με τη δική μας, θα επιτεθώ και στου δέρματός μας. Αν το μικροβίωμά μου είναι τέτοιο που δεν μπορεί να αναγνωρίσει σωστά τις αντιγονικές πρωτεΐνες, τότε ναι, μπορούμε να πούμε ότι το μικροβίωμα συμβάλλει σημαντικά στο να βγει στην επιφάνεια ένα αυτοάνοσο.

– Γεννιόμαστε όλοι με τα αυτοάνοσα που μπορεί να εμφανίσουμε;

Γεννιόμαστε με προδιάθεση και όλα εξαρτώνται από τον τρόπο ζωής. Γι’ αυτό και το μότο μου είναι «όσο πιο κοντά είμαστε στις βασικές εξελικτικές μας προδιαγραφές, αυτές που φέρουμε μαζί μας εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, όπως π.χ. να τρώμε εποχιακά, να κοιμόμαστε νύχτα κ.ά., τόσο το καλύτερο».

– Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Εγώ είμαι πολύ πειθαρχημένη και συνειδητοποιημένη στη διατροφή μου από πολύ μικρή, κι όμως πρόσφατα εμφάνισα χασιμότο.

Ποτέ δεν δίνουμε ίδιες οδηγίες, ίδια διατροφή σε όλους. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να το «ξύπνησε», δεν υπάρχουν γενικά αξιώματα, θα πρέπει να εστιάσουμε και να μελετήσουμε αναλυτικά την περίπτωσή σου.

– Τι σημαίνει υγιές μκροβίωμα;

Το υγιές μικροβίωμα είναι πάρα πολύ ποικιλόμορφο και σε δεύτερο επίπεδο εξετάζουμε αν υπάρχουν συγκεκριμένα παθογόνα σε μεγάλα επίπεδα. Δεν μπορεί να μην έχεις παθογόνα, μέχρι έναν αριθμό κάνουν καλό, η διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και το φαρμάκι είναι η ποσότητα. Θα έχουμε κολοβακτηρίδια, τα θέλουμε, γιατί άλλωστε ορισμένα στελέχη παράγουν σεροτονίνη. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Συνεπώς υγιές μικροβίωμα σημαίνει βιοποικιλότητα και ισορροπία.

– Τι μπορεί να κάνει για να διατηρήσει κανείς υγιές το έντερό του;

Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες γι’ αυτό, όλα όμως καταλήγουν στο πώς έχει φτιαχτεί για να δουλεύει το κάθε έντερο. Ένα πολύ βασικό θέμα είναι ότι η χλωρίδα του εντέρου κάθε μέρα είναι διαφορετική. Αν σήμερα, για παράδειγμα, φάω μπάμιες, αύριο το έντερό μου θα φιλοξενεί το είδος αυτό των μικροβίων που ευνοούν οι μπάμιες, κ.ο.κ. Σημασία λοιπόν έχει η μέσα χλωρίδα μας, του εντέρου, να αλλάζει σε σχέση με την έξω χλωρίδα, ώστε να συμβαδίζουν. Επανερχόμαστε λοιπόν ξανά στη σπουδαιότητα της εποχιακής διατροφής.

Η χλωρίδα μας ορίζεται πλέον στη φυσιολογία ως όργανο, αφού έχει όλα τα χαρακτηριστικά του οργάνου. Αυτό το όργανο είναι στην ουσία χορτοφάγο, συνεπώς δεν μπορούμε να τρώμε μόνο κρέας κάθε μέρα. Θα πρέπει να έχουμε κάποιες χορτοφαγικές ημέρες ή τουλάχιστον να έχουμε κάθε μέρα τις βασικές μερίδες λαχανικών, κηπευτικών, καρυκευμάτων, σε κάθε μορφή: ωμή, μαγειρεμένη, στον ατμό, να υπάρχει μία ποικιλία που να ακολουθεί κι εκείνη μία κυκλικότητα. Η ποικιλία είναι πολύ σημαντική.

Πηγή: https://www.ow.gr/