Η καθηγήτρια Επιδημιολογίας, Ντόρα Ψαλτοπούλου, εξηγεί πότε η αράχνη μπορεί να γίνει επικίνδυνη και ποια συμπτώματα πρέπει να μας βάλουν σε υποψίες
Καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η ιατροδικαστική έρευνα για τα ακριβή αίτια του θανάτου του 48χρονου που τον τσίμπησε αράχνη και κατέληξε, η καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ, Ντόρα Ψαλτοπούλου, εμφανίζεται καθησυχαστική.
«Ο θάνατος από αράχνη είναι κάτι πάρα πολύ σπάνιο» λέει η καθηγήτρια Επιδημιολογίας, Ντόρα Ψαλτοπούλου
Για το τραγικό περιστατικό στον Πύργο, η κ. Ψαλτοπούλου είπε μιλώντας στην ΕΡΤ ότι «είναι κάτι πάρα πολύ σπάνιο να καταλήξει κάποιος» φέρνοντας ως παράδειγμα τις ΗΠΑ όπου «με 300 εκατομμύρια κατοίκους έχουμε κατά μέσο όρο επτά θανάτους από τσίμπημα αράχνης».
«Γι’ αυτό περιμένουμε την ιατροδικαστική εξέταση, μαζί με τις ιστολογικές και τοξικολογικές, για να δούμε αν το περιστατικό όντως σχετίζεται με τσίμπημα αράχνης. Οι αράχνες συνήθως δεν τσιμπούν επιθετικά αλλά μόνο αν ενοχληθούν» πρόσθεσε.
Επίσης, η κ. Ψαλτοπούλου υπογράμμισε ότι ένας υγιής ενήλικος δεν έχει αυξημένη πιθανότητα θανάτου, σε αντίθεση με τα παιδιά που είναι ευάλωτα σε τέτοια τσιμπήματα καθώς η συγκέντρωση της τοξίνης στον οργανισμό τους αναλογικά με το βάρος τους είναι μεγαλύτερη. Επίσης οι άνθρωποι πάνω από 60 ετών είναι κι αυτοί ευάλωτοι, ειδικά όταν υπάρχουν υποκείμενα νοσήματα.
Το γιατί κάποιος όπως ο 48χρονος φτάνει να χάνει τη ζωή του, η κ. Ψαλτοπούλου είπε ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα και του παράγοντα μη έγκαιρης αντιμετώπισης και του παράγοντα της αλλεργίας.
Επικίνδυνα είδη και συμπτώματα
Στη συνέχεια, η κ. Ψαλτοπούλου αναφέρθηκε στα επικίνδυνα είδη αράχνης, τα οποία είναι λίγα ανάμεσα σε χιλιάδες ανά τον κόσμο. «Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο επικίνδυνα είδη, η λεγόμενη ‘μαύρη χήρα’ και η καφέ αράχνη ερημίτης, τα τσιμπήματα των οποίων είναι πολύ σπάνια. Τα τσιμπήματα μπορεί να συμβούν της μεν πρώτης σε εξωτερικούς χώρους, ενώ της δεύτερης σε εσωτερικούς, όπως υπόγεια, μη καθαρισμένους χώρους ή εγκαταλελειμμένα κτίρια» εξήγησε.
Και πρόσθεσε: «Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη συγκέντρωση και την ποσότητα της τοξίνης που θα λάβουμε από το τσίμπημα. Μπορεί να είναι νευροτοξίνη ή αιμορραγική τοξίνη και πολύ σπάνια να έχουμε αλλεργία».
Αντίδοτο δυστυχώς δεν υπάρχει διευκρίνισε η ίδια. «Στο εξωτερικό δίνουν για μία κατηγορία της νευροτοξίνης, που είναι από τις ‘μαύρες χήρες’ και μπορεί να επιφέρει παράλυση των μυών όπως των αναπνευστικών μυών. Σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για αιμορραγική τοξίνη, που προκαλεί γάγγραινες και διάχυτη αιμορραγία του οργανισμού», υπογράμμισε η κ. Ψαλτοπούλου.
Ερωτηθείσα αν ένα οίδημα μαζί με έντονο κνησμό θα έπρεπε να μας βάλει σε συναγερμό, η κ. Ψαλτοπούλου είπε ότι τα συγκεκριμένα συμπτώματα θεωρούνται ήπια και μπορεί να χρειάζονται ένα απλό αντισταμινικό. «Αν όμως αυτά τα συμπώματα γενικευθούν και ανεβάσουμε πυρετό, έχουμε πονοκέφαλο και στην περιοχή έχουμε νέκρωση, μαύρισμα και πόνο, αν δούμε κάποιο εξάνθημα ή εμφανίσουμε νευρολογικά συμπτώματα όπως σπασμούς και αρθραλγίες θα πρέπει να οδηγηθούμε στον γιατρό ή στο νοσοκομείο».
Πώς αντιμετωπίζουμε το τσίμπημα της αράχνης
Σύμφωνα με όσα ανέφερε η κ. Ψαλτοπούλου, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τοπικά τα τσιμπήματα με αντισταμινικά και πολύ ψυχρά επιθέματα στην περιοχή, ενώ σε περίπτωση γενικευμένων συμπτωμάτων ή σοβαρού πόνου, είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε ιατρική βοήθεια άμεσα.
Αντιβιοτικά μπορεί να χρειαστούν για την αντιμετώπιση μικροβίων και η συμπτωματική αγωγή μπορεί να είναι σωτήρια για τη ζωή μας, αλλά υπάρχει και το αναπόφευκτο που ό,τι κι αν κάνουμε να μην υπάρξει αίσια έκβαση και ο ασθενής να καταλήξει.
πηγή: in.gr
(7)