Η Σωματοδυσμορφική Διαταραχή ή Δυσμορφοφοβία έχει να κάνει με τη δυσαρέσκεια και την παράλογη ενασχόληση του ατόμου με την εμφάνισή του. Η εικόνα του σωματοδυσμορφικού για το σώμα του είναι στρεβλή, δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι η πάθηση εμφανίζει υψηλότερα ποσοστά σε ανθρώπους που καταφεύγουν σε πλαστικούς χειρούργους.
Παρά τις επεμβάσεις οι πάσχοντες δεν παρουσιάζουν υποχώρηση των συμπτωμάτων εξακολουθώντας να πιστεύουν ότι η εμφάνισή τους δεν είναι ικανοποιητική, ενώ η ανησυχία τους για αυτά που προσλαμβάνουν ως ελαττώματα δεν υποχωρούν.
Οι πάσχοντες επιπλέον εμφανίζουν ιδιαιτέρως οξυμένη αρνητική σκέψη, αυξημένα επίπεδα αυτοκριτικής, άγχους, και κατάθλιψης.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επιπροσθέτως τα σημεία του σώματος στα οποία επικεντρώνεται (με ιδιαίτερα επιλεκτική προσοχή) η δυσαρέσκεια των σωματοδυσμορφικών. Σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική έρευνα, τα παράπονα για την εμφάνιση παρουσιάζουν διαφοροποίηση μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Στις γυναίκες η δυσαρέσκεια επικεντρώνεται κατά σειρά στατιστικής συχνότητας στην κοιλιά, το σωματικό βάρος και τους γλουτούς. Στους άνδρες τα αντίστοιχα σημεία του σώματος είναι η κοιλιά, το βάρος και το μέγεθος του στέρνου.
(Άλλα σημεία που προκαλούν ανησυχία στους πάσχοντες είναι: το πρόσωπο, το χρώμα του δέρματος, η μύτη, το στόμα, τα μάτια, η πυκνότητα της κόμης, οι γοφοί, τα πόδια και τα χέρια.)
Οι γυναίκες φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για το σχήμα των γοφών, το μέγεθος του στήθους και τα πόδια. Στους άνδρες αντίστοιχες αιτιάσεις επικεντρώνονται στη σωματική διάπλαση, στα γεννητικά όργανα και στα μαλλιά.
Η μόνιμη και εμμονική ασχολία των σωματοδυσμορφικών με την εμφάνιση και τα υποτιθέμενα σωματικά τους ελαττώματα θυμίζει ιδεοληψία καθώς είναι ασχολία αγχογόνος και ανεξέλεγκτη. Η επίμονη ενασχόληση και ο συνεχής έλεγχος προσιδιάζει σε διαταραχή που παραπέμπει σε ιδεοψυχαναγκασμό. Οι συμπεριφορές άλλωστε που υιοθετούν οι πάσχοντες θυμίζουν με τη σειρά τους τις αντίστοιχες των ιδεοψυχαναγκαστικών.
Κοινές χαρακτηριστικές συμπεριφορές και γνωρίσματα των πασχόντων είναι τα ακόλουθα:
- συχνό κοίταγμα του ειδώλου τους σε καθρέφτες ή άλλες ανακλαστικές επιφάνειες
- προσπάθεια να αποκρυφθεί το προσλαμβανόμενο σωματικό ελάττωμα με διαφορετικές μεθόδους, μακιγιάζ, καλλυντικά, ρούχα ή ακόμη και επιτηδευμένη στάση του σώματος
- προσφυγή σε πλαστικούς χειρούργους, δερματολόγους ή άλλους ειδικούς που αποσκοπούν στην αισθητική βελτίωση
- συνεχείς προσπάθειες του πάσχοντος να πείσει τον περίγυρο για την ύπαρξη του σωματικού ελαττώματος
- δίαιτες και υπερβολική φυσική άσκηση
- συχνή μέτρηση σωματικού βάρους ή μέτρηση του σημείου που προκαλεί την ενόχληση στον σωματοδυσμορφικό
- αποχή από καταστάσεις κοινωνικού χαρακτήρα που κατά τον πάσχοντα θα εκθέσουν το φανταστικό ελάττωμα σε κοινή θέα αποκαλύπτοντας την ύπαρξή του.
- συνείδηση και επίγνωση της ατομικής ψυχικής κατάστασης που συνοδεύεται από ιδιαίτερο άγχος κατά τις συναναστροφές με τρίτους λόγω του φόβου αποκάλυψης του υποτιθέμενου σωματικού ελαττώματος.
Το άρθρο υπογράφει ο Γεώργιος Α. Παπαγεωργίου είναι ψυχολόγος & διευθυντής της «Ψυχικής Φροντίδας ΙΚΕ» (Ιατρική Εταιρεία παροχής υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας) όπου και συνίδρυσε το 2016. Εποπτεύει τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το Επιστημονικό Προσωπικό της Εταιρείας το οποίο απαρτίζεται από όλες τις ειδικότητες τις Ψυχικής Υγείας.
Στοιχεία Επικοινωνίας:
Τηλ. Επικοινωνία:
Επείγοντα:
Αν δεν θες να χωρίσεις μη κάνεις τα παρακάτω…
Μήπως πάσχεις από το σύνδρομο της κόπωσης;
