Έχω ινομυώματα. Πρέπει να χειρουργηθώ;

Τα ινομυώματα αποτελούν καλοήθεις όγκους του μυομητρίου, του μυϊκού δηλαδή ιστού της μήτρας. Πρόκειται για μάζες διαφόρων μεγεθών και σπάνια μπορούν να εξελιχθούν σε κακοήθεις όγκους. Οι πιθανότητες εκφυλισμού τους σε κακοήθη όγκο (σάρκωμα) είναι μικρότερες του 1%.

Τα ινομυώματα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή όγκου των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων και εντοπίζονται στο 50% του γυναικείου πληθυσμού.

• Που ακριβώς εμφανίζονται;

Ως προς την τυπολογία τους, διακρίνονται σε ενδοτοιχωματικά (μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας), υπορογόνια (κάτω από την εξωτερική κάλυψη της μήτρας) και υποβλενογόνια (κάτω από το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας).

Η αφαίρεση των ενδοτοιχωματικών και των υπορογονίων ινομυωμάτων πραγματοποιείται με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης, ενώ τα υποβλενογόνια αφαιρούνται με υστεροσκόπηση.

Γύρω από τη μήτρα αναπτύσσονται δύο ακόμα κατηγορίες:

τα μισχωτά και τα ενδοσυνδεσμικά. Τα πρώτα εφάπτονται στη μήτρα με ένα λεπτό μίσχο και τα δεύτερο βρίσκονται στους συνδέσμους που τη συγκρατούν.

Συμπτωματολογία:

Οι περισσότερες από τις γυναίκες που εμφανίζουν ινομυώματα δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Η ύπαρξη συμπτωμάτων έχει κυρίως να κάνει με το μέγεθος και τη θέση του ινομυώματος.

Εφόσον παρατηρηθούν συμπτώματα, τα πιο συνηθισμένα εξ αυτών είναι τα εξής:

• Μητρορραγίες
• Έντονη ροή αίματος κατά την έμμηνο ρύση
• Κοιλιακά άλγη
• Άλγη σε γειτονικά όργανα (έντερο, ουροδόχος κύστη) λόγω πίεσης που ασκεί το ινομύωμα
• Υπογονιμότητα
• Συχνοουρία
• Πόνος κατά την ερωτική επαφή
• Αποβολές

• Διάγνωση

Η κλινική γυναικολογική εξέταση, το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία είναι οι εξετάσεις εκείνες που ανιχνεύουν την ύπαρξη ινομυωμάτων.

Πιο συγκεκριμένα, η μαγνητική τομογραφία ανιχνεύει με μεγάλη ακρίβεια ινομυώματα που διαφέρουν ως προς το μέγεθος, το σχήμα, την υφή και τη θέση, το υπερηχογράφημα εντοπίζει ινομυώματα που ξεπερνούν τα 2 εκατοστά, ενώ η κλινική γυναικολογική εξέταση εντοπίζει μεγάλου μεγέθους ινομυώματα.

• Θεραπεία

Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων επιτυγχάνεται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με χειρουργική αφαίρεσή τους. Το είδος της θεραπείας που ακολουθείται εξαρτάται από συγκεκριμένους παράγοντες:

1. Το μέγεθος
2. Τον αριθμό τους
3. Την ηλικία της γυναίκας
4. Την επιθυμία της να προχωρήσει ή όχι σε εγκυμοσύνη.

• Φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει χορήγηση αγωνιστών Gn-RH στη γυναίκα, η οποία στοχεύει στη μείωση της μητρορραγίας και στην επαναφορά του μεγέθους των ινομυωμάτων στην αρχική τους κατάσταση. Μετά την εμμηνόπαυση, εξάλλου, τα ινομυώματα συρρικνώνονται από μόνα τους λόγω της απουσίας οιστρογόνων.

• Χειρουργείο

Η χειρουργική αφαίρεση (ινομυωματεκτομή) κρίνεται απαραίτητη όταν τα ινομυώματα:

• Πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς
• Προκαλούν υπογονιμότητα
• Είναι η αιτία αποβολών
• Δημιουργούν πυελικό πόνο

(Η λαπαροσκόπηση και η ρομποτική χειρουργική είναι οι μέθοδοι εκείνες που επιτρέπουν στο χειρουργό να αφαιρεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότατα τα ινομυώματα.)

• Μετά το χειρουργείο

Μετά την αφαίρεση του ινομυώματος ο χρόνος αποκατάστασης είναι πολύ μικρός, ο πόνος ελάχιστος έως μηδαμινός και το αισθητικό αποτέλεσμα της επέμβασης άρτιο. Πολύ γρήγορα, λοιπόν, η γυναίκα μπορεί να επιστρέψει εκ νέου στην καθημερινή της δραστηριότητα.

(Πηγή: http://www.peristeris.gr/)

Το άρθρο υπογράφει ο Γιάννης Περιστέρης – Mαιευτήρας / Xειρουργός / Γυναικολόγος. Ο Dr. Γιάννης Περιστέρης ασχολείται κυρίως με θέματα υπογονιμότητας, εξωσωματικής γονιμοποίησης, λαπαροσκοπικής χειρουργικής αλλά και με τον προγεννητικό έλεγχο.

(Περισσότερες πληροφορίες για τον ιατρό θα βρείτε εδώ: http://bit.ly/2B0JwhM)

Στοιχεία επικοινωνίας:

διευθ.:  Λ. Κηφισίας 23, Αμπελόκηποι, Αθήνα

τηλ. επικοινωνίας:  210- 7485754 – 6932 229697 – 6974 441255