Αν νομίζετε ότι είναι η φήμη, αναγνωρισιμότητα και τα χρήματα δεν αποτελείτε εξαίρεση αλλά , αλλά σύμφωνα με τον ψυχίατρο Robert Waldinger, κάνετε μάλλον λάθος.
Ως ο διευθυντής μιας 75 ετούς μελέτης για την ανάπτυξη των ενηλίκων ο Waldinger είχε τη δυνατότητα πρόσβασης σε “ευαίσθητα” προσωπικά δεδομένα σχετικά με την αληθινή ευτυχία και ικανοποίηση των ερευνώμενων από την ποιότητα της ζωής τους.
του Λάσκαρη Κωνσταντίνου
Τα πορίσματα της μακρόχρονης αυτής έρευνας καταδεικνύουν ότι:
– Οι καλές σχέσεις μας κρατάνε ευτυχισμένους και υγιείς…
Οι κοινωνικές συναστροφές, οι διαπροσωπικές επαφές με αγαπημένα πρόσωπα, η σύναψη υγιών φιλικών και ερωτικών σχέσεων, οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί, οι υγιείς κοινωνικές σχέσεις, η κοινωνικότητα με λίγα λόγια (διευρυμένα κοινωνικά δίκτυα, ευρύ πλέγμα ομάδων ομολόγων, ενεργή & πλούσια κοινωνική ζωή) συμβάλλουν στο να νιώθουμε ευεξία, ψυχική ανάταση, αίσθημα ασφάλειας και έτσι να ευημερούμε, να ευτυχούμε, να νιώθουμε ισχυρό το αίσθημα του ανήκειν σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, να νιώθουμε εσωτερική πληρότητα, να νιώθουμε όμορφα.
– Η μοναξιά είναι “τοξική”…
Είναι τόσο επιβλαβής και τόσο ψυχοφθόρος που η συνολικότερη υγεία του μοναχικού ατόμου κλυδωνίζεται σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο απευκταίον…στο θάνατο. Αλλά και η εγκεφαλική λειτουργία δεν μένει ανέπαφη αφού φθείρεται, εκφυλίζεται, φθίνει και αναστέλεται η ψυχική ενεργητικότητα & διάυγεια, συρρικνώνεται το εύρος αντιληπτικότητας, αλλά και η μνήμη φυλλορροεί και με γεωμετρική πρόοδο η εγκεφαλική λειτουργία καταρρέει.
– Η ποιότητα των σχέσεων είναι που μετράει…
Υγιείς είναι οι σχέσεις που είναι ωφέλιμες για την ψυχική μας υγεία και αναγκαίες για την συναισθηματική μας ισορροπία. Όταν όμως μιλάμε για υγιείς σχέσεις εννοούμε τις σχέσεις όπου εκλείπουν οι αψιμαχίες, οι διχόνοιες, οι εχθροπάθειες, οι ρήξεις, οι συγκρούσεις και γενικά οι έριδες & τα μίση. Οι σχέσεις οι οποίες είναι βιώσιμες και διέπονται από το στοιχείο της συντροφικότητας, προσήλωσης, της αφοσίωσης, του σεβασμού, της εκτίμησης, της ανιδιοτέλειας, αποτελούν “ασπίδα” για αποσόβηση και πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων των γηρατειών και την εγγύηση για καλή διάθεση στο ζενίθ, ψυχική ανάταση στο απόγειο της και όμορφα γηρατειά όλο ακμή, σφρίγος, ακμαιότητα, ηρεμία, ασφάλεια και γαλήνη σε συνδυασμό με σωματική άσκηση, τη δια ζώσης εποικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα, την αποκατάσταση σχέσεων με συγγενείς, φίλους με τους οποίους έχουμε λογομαχήσει, διαπληκτιστεί και που συστηματικά ή για προσωπικούς λόγους αποφεύγουμε να συναντήσουμε.
– η μοναξιά “σκοτώνει”…
Οι διαπροσωπικές σχέσεις και συγκεκριμένα οι σχέσεις σε μια οικογένεια, ανάμεσα σε ένα ζευγάρι όταν είναι ¨φτωχές¨σε αισθήματα στοργής, τρυφερότητας, αφοσίωσης αλλά και βαθιάς, αληθινής και αγνής αγάπης αυτό συμβάλλει στο να νιώθουν δυσφορία και συσανασχέτηση και παγιώνεται ένα έντονο αίσθημα “αποξένωσης” ο ένας για τον άλλο, το κλίμα είναι βαρύ “ηλεκτρισμένο” ή και αρνητικά φορτισμένο, υπάρχει πόλωση και αντιπαλότητα, αποστασιοποιούνται σταδιακά, νιώθει ανία και απώθηση ο ένας για τον άλλον και νομοτελειακά οδηγούνται στο διαζύγιο μέσω του οποίου κατά τον Waldinger επέρχεται συναισθηματική ισορροπία, αφού δίνεται τέλος σε μια αδιέξοδη, ψυχοφθόρο και ψυχοκτόνο κατάσταση επέρχεται ψυχική ανακούφιση και η λύτρωση.
Συμπέρασμα…
” η καλή ζωή χτίζεται με καλές σχέσεις”
(99)