Το βρογχικό άσθμα είναι συχνή, χρόνια και πολυπαραγοντική αναπνευστική πάθηση, με κύριο χαρακτηριστικό τη φλεγμονή των αεραγωγών.

Η υπεραντιδραστικότητα των βρόγχων και ο βρογχόσπασμος προκαλούν περιορισμό της ροής του αέρα και εμφάνιση συμπτωμάτων, όπως δύσπνοια, βάρος στο στήθος, συριγμό και βήχα. Στην επιδείνωση των συμπτωμάτων συμβάλουν ποικίλοι εκλυτικοί ή ερεθιστικοί παράγοντες όπως η σκόνη, οι γύρεις, η υγρασία, ο καπνός, οι λοιμώξεις και η άσκηση.

Λαμβάνοντας την ορθή και προσαρμοσμένη φαρμακευτική αγωγή στις ανάγκες και στις ιδιαιτερότητές του, κάθε ασθματικός ασθενής  έχει τη δυνατότητα να ζει μια καθόλα φυσιολογική ζωή και μπορεί να συμμετέχει σε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες χωρίς αποκλεισμούς. Δεν είναι μάλιστα λίγοι οι αθλητές υψηλών επιδόσεων, οι οποίοι αν και πάσχουν από βρογχικό άσθμα, έχουν επιφέρει επιδόσεις ανάλογες χρυσών μεταλλίων και Ολυμπιακών ρεκόρ.

Παρόλα αυτά, μπορεί η επαφή με το νερό της θάλασσας ή της πισίνας να πυροδοτήσει επιδείνωση των συμπτωμάτων και εμφάνιση παρόξυνσης του άσθματος;

Παράγοντες όπως η θερμοκρασία του νερού, η υγρασία, και η ένταση της σωματικής άσκησης είναι ανασταλτικοί για τον ασθματικό ασθενή και του «απαγορεύουν» να στερηθεί τις ευεργετικές ιδιότητες της κολύμβησης σε μία χώρα που βρέχεται από καταγάλανα νερά;

Είναι ήδη γνωστό ότι το κολύμπι ως αεροβική άσκηση έχει εξαιρετική επίδραση στη συνολική φυσική κατάσταση του οργανισμού. Πρώτα από όλα, αντιτίθεται στη δύναμη της βαρύτητας και θέτει το ελάχιστο στρες στα οστά και στις αρθρώσεις, ενώ την ίδια χρονική στιγμή γυμνάζει και κινητοποιεί όλες τις μυϊκές ομάδες του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των αναπνευστικών μυών.

Τα επιστημονικά δεδομένα έχουν ήδη αποδείξει ότι οι ασθματικοί ασθενείς που λαμβάνουν την αγωγή τους και βρίσκονται σε σταθερή αναπνευστική λειτουργία επωφελούνται σημαντικά από την κολύμβηση.

H άσκηση των μυών στο υδάτινο περιβάλλον ενισχύει τη σωματική διάπλαση, βελτιώνει την πίεση, τη δύναμη, τον συγχρονισμό, καθώς και την αντοχή κυρίως των εισπνευστικών αλλά και εκπνευστικών μυών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κολύμβηση σε πισίνα όπου η θερμοκρασία διατηρείται στα πρότυπα επίπεδα θερμότητας, υγρασίας και επιπέδων χλωρίου αποτρέπει στην εμφάνιση συμπτωμάτων άσθματος πέραν του τέλους της άθλησης, ειδικά όταν η άθληση γίνεται σε πλαίσιο ενός προσαρμοσμένου τεχνικού προγράμματος ασκήσεων και υπό την καθοδήγηση εκπαιδευμένου προσωπικού.

Σε κάθε περίπτωση, ο ασθματικός ασθενής θα πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή επαφή και επικοινωνία με τον προσωπικό πνευμονολόγο του. Ο γιατρός  ανάλογα με το επίπεδο ελέγχου του άσθματος, ίσως μεταβάλλει τη θεραπευτική διαχείριση του ασθενή με κύριο στόχο την ελαχιστοποίηση των κλινικών συμπτωμάτων και τη συμμετοχή στις θαλάσσιες δραστηριότητες ιδίως κατά τους θερινούς μήνες.