Ένα ερώτημα σίγουρα που πολλές φορές μας απασχολεί όταν δεν είμαστε ‘πεσμένοι’ ψυχολογικά

Γράφει ο Στέλιος Καπαρός, Ψυχίατρος,Επιστημονικός Συνεργάτης, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών

Κατ’ αρχήν να πούμε ότι είναι τελείως διαφορετική η κατάθλιψη από το να αισθανόμαστε απλά λυπημένοι μερικές φορές.

Στην απλή λύπη μπορεί κάποιος να λειτουργεί καλά ή σχεδόν καλά στην καθημερινότητά του ενώ τα συμπτώματα δεν είναι τόσο επίμονα και σοβαρά όπως της κλινικής κατάθλιψης όπου:

• η λύπη είναι μόνιμη και καθημερινή
• υπάρχουν αλλαγές στον ύπνο, στην όρεξη για φαγητό
• εμφανίζονται ψυχοσωματικά συμπτώματα
• χάνει κανείς το ενδιαφέρον του για τα καθημερινά πράγματα που τον ευχαριστούν

Από την άλλη, το άγχος που όλοι μας βιώνουμε κατά καιρούς για συγκεκριμένα θέματα της καθημερινότητάς μας, όταν αρχίζει να γίνεται μόνιμο, καθημερινό, για μικρά και μεγάλα πράγματα, όταν αρχίζει να μονοπωλεί τη σκέψη μας, τότε παίρνει και αυτό παθολογική οντότητα και αν δεν το αντιμετωπίσουμε μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ψυχολογική όσο και στη σωματική μας υγεία.

Άγχος και κατάθλιψη πολλές φορές πάνε χέρι-χέρι!

Το να νιώθεις μόνιμη θλίψη μπορεί να σε κάνει να αγχώνεσαι και το να αγχώνεσαι συνέχεια για όλα μπορεί να σε κάνει καταθλιπτικό.

Άλλες φορές, όμως, μπορεί να μη συνυπάρχουν και να αποτελούν τελείως ξεχωριστές οντότητες!

Είτε όμως συνυπάρχουν, είτε όχι, άγχος και κατάθλιψη μπορούν να θεραπευτούν!

Οι περισσότεροι άνθρωποι οφελούνται σε μεγάλο βαθμό από την φαρμακοθεραπεία, τη ψυχοθεραπεία ή τον συνδυασμό και των δύο.

Αυτό που χρειάζεται κανείς είναι να το αναγνωρίσει και να πει στον εαυτό του «Δεν είμαι αυτός ή αυτή που ήμουν, πρέπει να ζητήσω βοήθεια για ν’ αρχίσω να χαίρομαι ξανά τη ζωή μου, γιατί αυτό μου αξίζει!».

Πηγή: iatriko.gr