Πόσο επηρεάζει τελικά ακόμα κι ένα χαστούκι την ψυχοσύνθεση των παιδιών και την μετέπειτα ενήλικη ζωή τους; Οι ειδικοί απαντούν με αδιάσειστα ερευνητικά στοιχεία
Οι αξέχαστες σφαλιάρες και βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής ταινίας «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» αποδεικνύουν περίτρανα την καθολική αποδοχή του χαστουκιού ως μέσο συμμόρφωσης που φυσικά δε σταματούσε στο χώρο του σχολείου. Βέβαια, μια τέτοια ταινία εάν κυκλοφορούσε σήμερα θα ήταν πιθανώς κατακριτέα, μεγάλη απόδειξη μιας εποχής που έχει πια παρέλθει και μιας καινούριας στην οποία καμιά μορφή βίας δεν είναι αποδεκτή.
Η Ana Aznar, Ανώτερη Λέκτορας Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Winchester με άρθρο της στο The Conversation αποδεικνύει πως τελικά το ξύλο δεν βγαίνει από τον παράδεισο, καθώς αντίθετα θα μπορούσε να δημιουργήσει μια κόλαση στην ψυχοσύνθεση των παιδιών, μιλώντας με ερευνητικά στοιχεία.
Τι αναφέρουν οι έρευνες
Για την ιστορία, το χαστούκισμα στα παιδιά κρίνεται παράνομο σε 63 χώρες του κόσμου. Η σωματική τιμωρία, όπως αυτή, εκτός από την αναποτελεσματικότητά της στη συμμόρφωση των παιδιών, βλάπτει και την ανάπτυξη των ανηλίκων και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και την ενήλικη ζωή. Μια έρευνα που ανέλυσε μια σειρά μελετών για τη σωματική τιμωρία, όπως το χαστούκι, διαπίστωσε ότι, στην πραγματικότητα, αυτή η τιμωρία χειροτέρευε τη συμπεριφορά του παιδιού, αφήνοντας το παιδί με την απορία σχετικά με το τι έκανε λάθος. Συνεπώς, στο μέλλον θα υπακούει τους γονείς από φόβο και όχι επειδή μπορεί να ξεχωρίσει το λάθος από το σωστό.
Η τιμωρία με τη μορφή χειροδικίας, ακόμα και ήπια, βλάπτει ανεπανόρθωτα την ψυχοσύνθεση του παιδιού, εγείροντας προβλήματα συμπεριφοράς, κοινωνικοποίησης και ψυχικής υγείας σε όλη την παιδική και εφηβική ηλικία, όπως αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη και επιθετικές συμπεριφορές.
Από πού πηγάζουν οι βίαιες συμπεριφορές
Το άγχος των γονιών μπορεί να εξηγήσει αυτή τη βίαιη συμπεριφορά προς τα παιδιά τους. Η σωματική χειροδικία είναι μια έκφραση του στρες, που συχνά εφαρμόζεται όταν οι γονείς δεν ξέρουν πώς να ελέγξουν τα παιδιά τους.
Έχοντας ως δεδομένο ότι η πανδημία αποτέλεσε μια αγχωτική περίοδος ειδικά για τις οικογένειες, η δρ. Ana Aznar μαζί με τους συναδέλφους της στο Πανεπιστήμιο του Winchester πραγματοποίησαν μια μελέτη κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ρωτήσαν 322 γονείς σχετικά με τα επίπεδα άγχους τους και τις πρακτικές πειθαρχίας που ακολουθούν.
Διαπιστώθηκε ότι λόγω του αυξημένου άγχους των γονέων, οι τιμωρητικές πρακτικές ήταν συχνότερες και σκληρότερες, γεγονός βέβαια που αποδεικνύεται και από την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας παγκοσμίως αυτή την περίοδο.
Ωστόσο, ορισμένοι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να πούμε κατηγορηματικά ότι το χαστούκι είναι αρνητικό για τα παιδιά. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουν ότι οι πραγματικές επιπτώσεις του χαστουκίσματος στην ανάπτυξη των παιδιών ενδεχομένως να είναι υπερβολικές, παρά τα ερευνητικά ευρήματα που αποδεικνύουν το αντίθετο.
Τέλος, η δρ. Ana Aznar συνιστά άλλους πιο αποτελεσματικούς τρόπους συμμόρφωσης που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι γονείς, όπως η αφαίρεση ορισμένων προνομίων των παιδιών ή κάποιας αγαπημένης τους ασχολίας, όπως η αφαίρεση της κονσόλας βιντεοπαιχνιδιών του για το Σαββατοκύριακο.
΄Πηγή: ygeiamou.gr
