Ένας “Στόχος” χωρίς σχέδιο είναι απλά μια ευχή ισχυρίζεται ο Γάλλος συγγραφέας, Antoin de Saint, ας δούμε όμως γιατί…
Οι στόχοι και όχι απαραίτητα μεγαλεπήβολοι και μεγαλόπνοοι, είναι σαν ένα ταξίδι αναψυχής, ψυχικής ανάτασης & έκστασης μέσα από την αποκόμιση εμπειριών, γνώσεων, πρωτόγνωρων συγκινήσεων που συγκλονίζουν, αναζωογονούν, συνεγείρουν, εξάπτουν την φαντασία, ξεκουράζουν το Πνεύμα, γαληνεύουν την Ψυχή.
Είναι ένα ταξίδι που θέλεις να κάνεις αν και πολλές φορές συμβαίνει να μην ξέρεις τον ακριβή προορισμό σου, απλά θες να σαλπάρεις, να ξεκινήσεις για το άγνωστο, να εξερευνήσεις το μυστηριώδες, να ανακαλύψεις τα μυστικά του κόσμου & τις γοητευτικές γωνίες του.
Πρόκειται για ένα ταξίδι υψηλών προσδοκιών, που αν δεν το υλοποιήσεις ή αν έστω δεν κάνεις μια πρώτη προσπάθεια και τα παρατήσεις, ένα είναι βέβαιο ότι σε δέκα ή και είκοσι χρόνια από τώρα ή και νωρίτερα θα είσαι πιο απογοητευμένος που δεν το επιχείρησες, που δεν μπήκες στη διαδικασία να χαρτογραφήσεις την πορεία σου, να ανοιχθείς στα σκοτεινά ύδατα του αγνώστου, όπου ενδεχομένως θα συναντούσες εμπόδια.
Γι’ αυτό, λύσε τους κάβους. Σαλπάρισε μακριά από το σίγουρο λιμάνι. Εξερεύνησε, ονειρέψου, ανακάλυψε…
Θα πρέπει να θυμάσαι ότι η ευχή σου για κάτι που ποθείς πολύ, θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα σχέδιο όπου θα ιεραρχείς τα βήματα και θα θέτεις τις συντεταγμένες σου, να έχεις ένα νηφάλιο & συνειδητοποιημένο νου όπου θα είναι ο “εξάντας” σου… η πυξίδα σου και βέβαια από την οξύνοια & οξυδέρκεια σου που θα είναι τα “κυάλια”σου. Το βασικό είναι ότι τα ταξίδι σου για να ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, είναι η αισιοδοξία και η πυγμή σε συνδυασμό με μεθοδικότητα, γνώση & σοφία. Η ηττοπάθεια, η δειλία, ο δισταγμός, απαγορεύονται!
Οι προϋποθέσεις:
– Οι στόχοι πρέπει να έχουν “νόημα” για σένα…
Να είναι σημαντικοί στόχοι, στόχοι “ζωής” όπου από αυτούς να δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου, των μόχθων & των προσπαθειών που κατέβαλες για αυτό που επιθύμησες πολύ, αυτό που είναι σημαίνων & ουσιώδες για σένα – αλλά ενδεχομένως ασήμαντο & επουσιώδες για τους άλλους, γιατί πιθανόν να μην ανταποκρίνεται στις κοινωνικές προσδοκίες τους. Μην πτοείσαι.
– Οι στόχοι να “υψηλών προδιαγραφών”…
Nα είναι υπέρτερης αξίας, να σε χαρακτηρίζουν ή να σε προσδιορίζουν, να αποπνέουν την οξύνοια, την ευφυΐα, την ευστροφία σου και ταυτόχρονα πρακτικοί (smart) ή όπως μας επισημαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας David Thareau “αυτό που έχει σημασία δεν είναι αυτό που παίρνεις όταν πετυχαίνεις τους στόχους αλλά αυτό που γίνεσαι!
Θα πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο για σπουδαία & υψηλά πράγματα, που θα καταξιώσουν και θα μας οδηγήσουν στο απόγειο της επιτυχίας και της ευτυχίας.
– Συγκεκριμένοι…
Επ’ ουδενί γενικοί & αόριστοι (π.χ. αν θέλω να πάω στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας και δεν έχω επαρκή γνώση της γλώσσας της χώρας στην οποία θα μετεγκατασταθώ, θα πρέπει να σκεφτώ ότι είναι εύλογο, πρώτα να κάνω κάποια μαθήματα εξάσκησης και ύστερα να ξεκινήσω το ταξίδι μου)
– Μετρήσιμοι…
Είναι απαραίτητο να γνωρίζεις τα ποσοτικά στοιχεία της προόδου που σημειώνεις (βαθμολογία, ποσοστά, αξιολόγηση κλπ), ώστε να εκτιμάς την πρόοδό σου και να παίρνεις ανατροφοδότηση.
– Εφικτοί…
O εξοπλισμός, η γνώση και ο χρόνος είναι παράγοντες (factors) που επηρεάζουν την επίτευξη, την υλοποίηση ή και την ευόδωση ενός στόχου (π.χ. αν θέλω να κάνω υποβρύχια κατάδυση και δεν έχω τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις γνώσεις… τότε δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος)
– Πραγματοποιήσιμοι…
Αναγκαίο & θεμιτό είναι να προκαλούν (challenge) ή και να συναρπάζουν, αλλά χωρίς να είναι ταυτόχρονα ακατόρθωτοι ή πολύ δύσκολοι. Καλό είναι να μην είμαστε αιθεροβάμονες, αλλά “προσγειωμένοι” κυνηγοί του εφικτού.
– Έγκαιροι…
Απαιτείται η καλή “εκτίμηση” χρόνου ή αλλιώς ένα χρονοδιάγραμμα, όπως και επίσης ο ανάλογος προγραμματισμός, μικρά & σταθερά βήματα κάθε φορά, μικροί στόχοι ή επιμέρους στόχοι, για να παρακολουθείς την πρόοδό σου και να δίνεις ανατροφοδότηση στον εαυτό σου ή για να επανασχεδιάσεις το προγραμματισμό σου ή να αλλάξεις κάποιες παραμέτρους για να τελεσφορήσει και να μην “ναυαγήσει” ο όλος σχεδιασμός σου.
Γι’ αυτό…
– Οπτικοποίησε (ή Οραματίσου)…
Αρκετές φορές η νοερή απεικόνιση και προετοιμασία είναι πολύ σημαντική για την επίτευξη ενός στόχου. Μας ωθεί & μας ενθαρρύνει να θέτουμε ένα στόχο για όλη μας τη ζωή ή ένα στόχο για ένα μέρος της ζωής μας ή ακόμα και ένα στόχο για κάθε χρόνο ή ακόμα για κάθε μήνα, για κάθε εβδομάδα, για κάθε μέρα, ένα στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό. Αλλά και να θυσιάζεις το μικρότερο στόχο για το μεγαλύτερο.
Στοχάζεσαι, έχεις στόχους (ανησυχίες, όραμα, ενδιαφέροντα…) άρα Υπάρχεις!
Συμπέρασμα…
Όταν είσαι άνθρωπος των στόχων, τότε είσαι εκείνος ο άνθρωπος που αγαπάς τον Εαυτό σου, που επιδιώκεις την συνεχή του πρόοδο, που δεν έχεις έωλες και ανεδαφικές φιλοδοξίες αλλά τις συνοδεύεις από ¨Σχέδιο Ζωής”.
Είσαι άνθρωπος που έχεις αυτοσεβασμό & αυτοεκτίμηση και που έχεις την εποικοδομητική & υγιή τάση να “επιβραβεύεις” τον εαυτό σου με επιλογές και πρακτικές που τον εξυψώνουν & τον αναβιβάζουν. Δεν υποκύπτεις στο δέλεαρ της ανέξοδης μετάθεσης & επίρριψης ευθυνών στους άλλους για τις αποτυχίες σου.
Δεν αναζητάς εξιλαστήρια θύματα. Δεν ψάχνεις για “σάκους του μποξ” για να ξεσπάσεις (φίλους, συγγενείς … γείτονες). Οι φράσεις «φταίει η άδικη κοινωνία που απέτυχα», «όλα τα στραβά σε μένα», «δεν αξίζω τίποτα», «δεν θα τα καταφέρω», είναι άγνωστες σε εσένα γιατί τις έχεις αντικαταστήσει με θετικές εκφράσεις όπως («μπορώ», «θα τα καταφέρω», «αξίζω») δίχως έπαρση, αλαζονεία & αίσθημα ανωτερότητας.
Όταν είσαι άνθρωπος των στόχων, είσαι άνθρωπος συγκροτημένος & ώριμος, που έχεις συνειδητοποιήσει ότι αυτοσκοπός & στάση ζωή σου είναι η αισιοδοξία, που σε καθοδηγεί & σε ωθεί στο να μην εστιάζεις μόνο στα λάθη σου χρησιμοποιώντας “μεγεθυντικό φακό” αλλά να σκέπτεσαι ταυτόχρονα και αυτά που έχεις κάνει καλά, για να ανατροφοδοτείσαι με “θετική ενέργεια” προκειμένου να προχωράς απτόητος & ακατάβλητος.
Εν κατακλείδι, οι στόχοι που θέτεις είναι μια υπόσχεση στον εαυτό σου…μια “άσκηση ετοιμότητας” που σε κρατά σε επαγρύπνηση για αυτό που θέλεις να επιτύχεις, εν ευθέτω χρόνω.
Να θυμάσαι…
Τα εμπόδια που δυσκολεύουν την επίτευξη των στόχων μας σταματάνε όταν εμείς ήδη έχουμε αποφασίσει να παραιτηθούμε & να τα παρατήσουμε. Άλλωστε, όπως είπε και ο Αριστοτέλης «η τύχη βοηθάει τους προετοιμασμένους».
του Λάσκαρη Κωνσταντίνου
Άλλα άρθρα
