Η υπογονιμότητα είναι μια κατάσταση άλλοτε ιδιοπαθής, σε ένα ποσοστό 20% των υπογόνιμων γυναικών, και άλλοτε οφείλεται σε κάποια βλάβη συγκεκριμένου οργάνου, όπως στην περίπτωση των μη διαβατών σαλπίγγων.
Ποιες είναι οι βασικές αιτίες που προκαλούν υπογονιμότητα στη γυναίκα;
- Το «σύνδρομο Άσερμαν» κατά το οποίο υπάρχουν συμφύσεις – στο εσωτερικό της μήτρας, η ύπαρξη (δύο τραχήλων) στη μήτρα και η ανεπαρκής ωορρηξία (συνήθως από ύπαρξη “πολυκυστικών ωοθηκών”) είναι οι σημαντικότερες αιτίες. Είναι όμως πιθανό να παρουσιαστούν και προβλήματα στις σάλπιγγες.
- Ενδέχεται επίσης η γυναίκα να πάσχει, όπως αναφέραμε προηγουμένως ακόμα και από σύνδρομο “πολυκυστικών ωοθηκών” – που σημαίνει ότι και οι δύο ωοθήκες της δεν κάνουν ωορρηξία ή κάνουν σπανίως, είτε από μία πολυκυστική ωοθήκη που δεν εμποδίζει την άλλη την υγιή να κάνει ωορρηξία. Μπορεί εξάλλου και η ωοθήκη που πάσχει να κάνει ωορρηξία, αλλά συνήθως το ωάριό της δεν είναι καλής ποιότητας.
- Επιπρόσθετα, υπάρχει περίπτωση να έχουν κλειστεί με ιατρική επέμβαση ή κάποια από αυτές να έχει αφαιρεθεί από εξωμήτριο κύηση. Η σάλπιγγα όμως μπορεί να κλείσει επίσης από σαλπιγγίτιδα ή πυελίτιδα (φλεγμονή της πυέλου), από εξάπλωση της φλεγμονής της σκωληκοειδούς απόφυσης και από συμφύσεις.
- Συχνά προβλήματα ανακύπτουν και στη μήτρα όπου: οι διαμαρτίες στη διάπλαση της μήτρας ( όπου η μήτρα χωρίζεται στα δύο με ένα χοντρό ή λεπτό διάφραγμα), η καρδιόσχημος μήτρα και τα ινομυώματα, που μειώνουν τον εσωτερικό χώρο και το έμβρυο – δεν μπορεί να αναπτυχθεί – άρα αποβάλλεται (είναι τα σημαντικότερα προβλήματα).
- Έχουμε επίσης την «πολυϊνομυωματώδη μήτρα», που έχει χάσει την ελαστικότητά της, και τις συμφύσεις στο εσωτερικό της μήτρας, που προκαλούν εξίσου σημαντικά προβλήματα.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις συναντάμε επίσης και φραγμένο τράχηλο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να εντοπιστεί εύκολα από την πρώτη φορά με γυναικολογικές εξετάσεις.
- Μπορεί επίσης, να είναι πολύ κλειστός ο τράχηλος ώστε να μην επιτρέπει την έξοδο του αίματος αλλά και να εμποδίζει την είσοδο του σπέρματος.
- Συναντάμε επίσης «ενδοκρινολογικά» προβλήματα.
- Τέλος, υπάρχει και η «ενδομητρίωση», όπου συναντούμε «ενδομητριακό ιστό» σε σημεία όπου δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Πώς θεραπεύεται όμως η γυναικεία υπογονιμότητα;
Σε πρώτη θέση υποβάλλουμε τη γυναίκα σε μια σειρά κλινικών και μικροβιολογικών εξετάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις προτιμούμε τη «σπερματέγχυση», η οποία είναι μια απλή μέθοδος για να καταστεί έγκυος η γυναίκα που έχει – κανονική ωορρηξία – και καλής ποιότητας ωάρια και βλεννογόνο της μήτρας. Σε άλλες περιπτώσεις αρκεί -μια φαρμακευτική αγωγή – και σε άλλες συνίσταται η εξωσωματική γονιμοποίηση ή το ντρίλινγκ ωοθηκών ή σαλπιγγοπλαστική. Είναι απαραίτητο, βέβαια, στις μέρες μας να έχει εξεταστεί με λεπτομέρεια και η ικανότητα του συζύγου.
Γράφει ο Ευάγγελος Γκικόντες – μαιευτήρ χειρουργός/γυναικολόγος
(για περισσότερες πληροφορίες δείτε στο http://www.diagnostiki.gr/el/)
(676)