Μικρότερα αδέρφια: Ένας μεγάλος μπελάς ή ένα πλεονέκτημα; Έρευνα απαντά

Είστε το πρωτότοκο παιδί της οικογένειας; Πόσες φορές έχετε σκεφτεί ότι τα μικρότερα αδέρφια σας είναι «μπελάς»; Ανακατεύονται παντού, σας πειράζουν τα πράγματα και συνήθως αποφεύγουν τις συνέπειες για καθετί που συμβαίνει. Νέα μελέτη, ωστόσο, φέρνει στο φως ένα πολύ ενδιαφέρον πλεονέκτημα, που ίσως να σας κάνει να δείτε τα μικρότερα αδέρφια σας με άλλο μάτι: Μπορούν να σας «γλιτώσουν» από την παχυσαρκία!

Στο πλαίσιο της έρευνας, που δημοσιεύθηκε στο Pediatrics, η δρ. Julie Lumeng από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και η ομάδα της εξέτασαν τις περιπτώσεις 697 παιδιών από 10 διαφορετικές τοποθεσίες των ΗΠΑ από τη στιγμή της γέννησής τους. Τα υπό εξέταση παιδιάχωρίστηκαν σε ομάδες, ανάλογα με τον χρόνο γέννησης των αδελφών τους. Επιπροσθέτως, οι ερευνητές μέτρησαν τον Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) στους 15, 24, 36 και 54 μήνες ηλικίας των παιδιών, καθώς και στην πρώτη τάξη του σχολείου.

Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα παιδί που αποκτά αδέλφια πριν την πρώτη τάξη του σχολείου έχει μειωμένες πιθανότητες να γίνει παχύσαρκο. Ειδικότερα, η γέννηση ενός βρέφους όταν το πρωτότοκο παιδί είναι ηλικίας 2 έως 4 ετών σχετίστηκε με υγιέστερο ΔΜΣ μέχρι και την πρώτη τάξη του σχολείου.

Αντιθέτως, τα παιδιά που δεν είχαν αδέλφια ήταν 3 φορές πιθανότερο να είναι παχύσαρκα μέχρι τη στιγμή που ξεκινούν το σχολείο.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, προγενέστερη έρευνα είχε ήδη αναδείξει ότι η δομή μιας οικογένειας θα μπορούσε να επηρεάσει το βάρος ενός παιδιού, ωστόσο αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο ο ΔΜΣ ενός παιδιού μεταβάλλεται με τη γέννηση ενός βρέφους.

Η δρ. Lumeng επισημαίνει ακόμη ότι «παραμένουν ελάχιστα τα στοιχεία σχετικά με το πώς η γέννηση ενός δεύτερου παιδιού μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία».

Η ίδια και η ομάδα της πιστεύουν ότι ενδεχομένως οι γονείς αλλάζουν τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους, όταν έρχεται στον κόσμο ένα δεύτερο παιδί. Δεδομένου του ότι οι διατροφικές συνήθειες ενός παιδιού αναπτύσσονται κατά κύριο λόγο κατά το τρίτο έτος της ηλικίας του, οι όποιες αλλαγές μπορεί να έχουν σημαντικότατη επίπτωση στην εξέλιξη του βάρους του.

Επιπλέον, η έλευση ενός νέου μέλους στην οικογένεια μπορεί να κάνει τα μεγαλύτερα παιδιά να περνούν λιγότερο χρόνο μπροστά από οθόνες, παραμένοντας πιο δραστήρια, αφού συχνά υιοθετούν έναν γονεϊκό ρόλο, που περιλαμβάνει κίνηση και παιχνίδι με το μικρότερο αδερφάκι τους.

Η δρ. Lumeng σχολιάζει σχετικά με την έρευνα: «Τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας εξακολουθούν να εγείρουν έντονη ανησυχία. Εάν η γέννηση ενός δεύτερου παιδιού αλλάζει τις συνήθειες μέσα σε μια οικογένεια με τρόπους που προστατεύουν έναντι της παχυσαρκίας, αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρότυπα συνηθειών. Η καλύτερη κατανόηση της δυνητικής σύνδεσης μεταξύ ενός μικρότερου παιδιού και του βάρους μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία νέων στρατηγικών υποστήριξης της παιδικής υγείας».

Η ίδια επισημαίνει, τέλος, ότι απαιτείται επιπλέον έρευνα, με στόχο να καταστεί σαφής ο τρόπος με τον οποίο η γέννηση ενός δεύτερου παιδιού επηρεάζει τις διατροφικές συνήθειες και την φυσική δραστηριότητα του μεγαλύτερου παιδιού.