Κινδυνεύω από τον μύκητα Candida;

Η μυκητίαση είναι μια ιατρική κατάσταση του 21ου αιώνα που επηρεάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού όλων των δυτικών βιομηχανοποιημένων χωρών. Η νόσος παρουσιάζεται με μια γενικευμένη μυκητιασική λοίμωξη που παράγεται από τον μικροοργανισμό που κάποτε ήταν γνωστός σαν Monilia Albicans αλλά τώρα αποκαλείται Candida Albicans.

Ο μικροοργανισμός αυτός προκαλεί ένα σύνδρομο, με όχι σαφώς αφοριζόμενα χαρακτηριστικά – μια σειρά χρόνιων διαταραχών που γενικά επηρεάζουν τα εννέα διαφορετικά συστήματα του σώματος: το πεπτικό, το νευρικό, το καρδιαγγειακό, το λεμφικό, το αναπνευστικό, το αναπαραγωγικό, το ουροποιητικό, το ενδοκρινικό και μυοσκελετικό.

Η Candida Albicans είναι…

ένας μύκητας που υπάρχει στους περισσότερους από εμάς, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το ανοσολογικό μας σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερο. Όταν όμως λαμβάνει χώρα μια οικολογική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, μειώνονται τα βακτήρια που βοηθούν στη μείωση του μύκητα, και μειώνεται η ανοσολογική αντίδραση αυτή.

Τότε ο μύκητας αρχίζει να αυξάνει μέσα στο σώμα, ειδικά στο παχύ έντερο. Οι αποικίες αυτές του μύκητα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες (τοξίνες) οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως είναι οι έντονες μυκητιασικές κράμπες στις γυναίκες και στα παιδιά.

Η υπερανάπτυξη της Candida σε κατά τόπους περιοχές προκαλεί άλλες εμφανείς, υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η Καντιντιασική Κολπίτιδα και οι μυκητιάσεις του στόματος. Τα προβλήματα αυτά συχνά είναι προάγγελοι της έναρξης πιο βαθιών και πιο επικίνδυνων εσωτερικών λοιμώξεων. Έτσι, υπάρχει μια πλειάδα συμπτωμάτων και σημείων που προκαλούν τις διαταραχές που οφείλονται στην Candida και που αναφέρονται όλες μαζί σαν «Καντιδίαση».

Οι γιατροί που ασχολούνται με την έρευνα της Candida, την υποψιάζονται ότι είναι ένας μικροοργανισμός που μπορεί να επιπλέξει το σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS), συμβάλλει στον πρώιμο θάνατο σε διάφορες μορφές καρκίνου, προκαλεί στειρότητα σε μερικές γυναίκες, και μπορεί να επιπλέξει και άλλες ιατρικές καταστάσεις όπως είναι η κατά πλάκας σκλήρυνση, η μυασθένεια Gravis, η σχιζοφρένεια και η αρθρίτιδα.

Σε σπάνιες περιπτώσεις η υπερανάπτυξη του μύκητα μπορεί να καταλήξει σε πνευμονία, μηνιγγίτιδα, και παρόμοιες καταστάσεις.

Η Candida είναι ένας μικροοργανισμός που φυσιολογικά ζει τρώγοντας νεκρό ιστό – ένα σαπρόφυτο – και αποφεύγοντας τα ζώντα υλικά. Όταν καταναλώνετε ποσότητες ζωικής πρωτεΐνης οι οποίες είναι γεμάτες με αντιβιοτικά ή όταν σας χορηγούνται διάφορα αντιβιοτικά από τον ιατρό ή τον φαρμακοποιό για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων, τα φάρμακα αυτά που εισέρχονται για πρώτη φορά στον οργανισμό μεταβάλλουν τον σαπροφυτικό οργανισμό, σε παθογόνο.

Ένας παθογόνος μικροοργανισμός μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει με τους ζώντες ιστούς στο σώμα, και μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη ή νόσηση.

Η λήψη κορτιζόνης, αντισυλληπτικών ή άλλων παραγώγων στεροειδών ουσιών προκαλεί ορμονική ανισορροπία στο σώμα σας. Και στην περίπτωση αυτή, μπορούμε να έχουμε αλλαγές της κατάστασης του μύκητα, έτσι ώστε να αρχίσει το καντιντισιακό σύνδρομο.

Όλοι μας σχεδόν στις δυτικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες είμαστε ευαίσθητοι στο να νοσήσουμε με Candida. Και για να το πούμε απλά, όταν αρχίζουν να παρουσιάζονται τα συμπτώματα σε ένα άτομο που έχει μολυνθεί, αυτό σημαίνει ότι το ανοσολογικό του/της σύστημα έχει τελικά υποκύψει στις μη φυσιολογικές επιδράσεις της σύγχρονης ζωής.

Από τη στιγμή που η Candida albicans υπάρχει παρούσα σε όλο τον κόσμο, σε οποιαδήποτε στιγμή που το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου θα εξασθενήσει, τότε υπάρχει υπέρ-αποικισμός του μύκητα. Επιπλέον, η Candida Αlbicans αυξάνει σιγά-σιγά την ολική επιφάνεια διάχυσης πάνω στους ιστούς, αφού βέβαια μετατραπεί σε παθογόνο.

Στοιχεία της ζωής μας που μπορεί να βοηθήσουν στην υπερανάπτυξη του μύκητα, δεν συμπεριλαμβάνουν μόνο τα αντισυλληπτικά που αναφέρθηκαν και πιο πάνω, αλλά και την χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που περιέχουν κορτιζόνη, τις πολλαπλές εγκυμοσύνες, τα φαγητά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μύκητες (τυρί, ροκφόρ) ή υγρασία, όπως είναι το ψωμί, η μαγιά της μπύρας, η μπύρα και τα μανιτάρια καθώς και μια δίαιτα με πολλούς υδατάνθρακες ή με πολύ ζάχαρη.

Ο αυξημένος αριθμός αντιγόνων και τοξινών καταλαμβάνουν τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, και η ανοσολογική μας δύναμη ελαττώνεται. Ένα αντιγόνο είναι οποιαδήποτε ουσία που το σώμα θεωρεί σαν ξένη, ή δυνητικά επικίνδυνη. Το σώμα παράγει ένα αντίσωμα απέναντι στο αντιγόνο αυτό, ή κάποια άλλη αντίδραση άμυνας.

Οι τοξίνες που απορροφούνται ή μια υπερφόρτωση σε αντιγόνα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της άμυνάς μας, και να επιφέρει σοβαρά συμπτώματα νόσησης, και – σε βαριά άρρωστους ασθενείς – μπορεί να καταλήξει σε γενικευμένη σηψαιμία από Candida (δηλητηρίαση του αίματος), και πιθανώς θάνατο.

Υπάρχει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) τα οποία αποκαλούνται «suppressor cells» που εμποδίζει την ανοσολογική αντίδραση στους δικούς μας ιστούς. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε μια ανοσολογική επίθεση του δικού μας οργανισμού απέναντι στα δικά μας όργανα.Για να μη γίνει αυτό υπάρχουν λεμφοκύτταρα που εμποδίζουν μια τέτοια βλαπτική επίδραση.

Στις αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια, κατά πλάκας σκλήρυνση, νόσος του Hashimoto (θυρεοειδίτις), ορισμένες αιμολυτικές αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις, τόσο οι κλινικές όσο και οι εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η Candida Αlbicans επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την δράση τους αυτή, δηλαδή του να εμποδίζουν την επίθεση του ανοσολογικού μας συστήματος στα όργανα μας.

Η μόλυνση με μύκητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των φυσικών suppressor cells στα υγρά των ιστών και στο αίμα, το οποίο μπορεί να πέσει από 15%, αλλά και να φτάσει έως 1%. Αυτό σημαίνει, ότι ο μύκητας μπορεί να μειώσει το ποσοστό των suppressor cells στο 1%, δηλαδή μπορεί να εξαλείψει το 99% των κυττάρων αυτών από το σώμα μας.

Όταν γίνει σωστή θεραπεία για την Candida, το ποσοστό των κυττάρων αυτών (suppressor cells) αυξάνεται και φτάνει στο φυσιολογικό, και τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανιστούν.

Όταν η Candida Αlbicans επηρεάσει το έντερο, και προκαλέσει φλεγμονή του, μπορεί να γίνει η διάγνωση της νόσου του Crohnn.

Όταν έχουμε αιμορραγίες από τη μήτρα, ή ενδιάμεσα στην περίοδο, ή πριν τη περίοδο, ή στη μέση του κύκλου, ή σε όλη τη διάρκεια του κύκλου, ή αυξημένη περίοδο, η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονών (ή και μερικές φορές αντιβιοτικών).

(Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα της γυναίκας, εάν η πραγματική αιτία είναι η υπερανάπτυξη της Candida.)

Συνεπώς, ένας αριθμός διαφορετικών ασθενειών που έχουν ονομαστεί «τοπικές» νόσοι μπορεί στην πραγματικότητα να προέρχονταν από μια κοινή, γενικευμένη αιτία – την Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση (Polysystemic Chronic Candidiasis – PSCC).

Το άρθρο υπογράφει ο Ευάγγελος Γκικόντες | μαιευτήρ – χειρουργός / γυναικολόγος

(Για περισσότερες πληροφορίες δείτε στο: http://www.diagnostiki.gr/el)