H ευεργετική επίδραση της «αγάπης» στην ψυχική μας υγεία!

Όλοι μας έχουμε γαλουχηθεί ακούγοντας ότι η αγάπη είναι η πεμπτουσία της ζωής και το «κλειδί της ευτυχίας» η δύναμη που μας κρατά ζωντανούς και που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή μας.

Πιστεύουμε ότι είναι όντως είναι η πηγή της ευτυχίας και αναλώνουμε την ζωή μας στην δημιουργία των προϋποθέσεων που θα καταστήσουν δυνατή  την μόνιμη εδραίωσή και παραμονή της στη ζωή και στις σχέσεις μας… Επιθυμούμε να γίνουμε αποδέκτες εκείνου του είδους της αγάπης γι’ αυτό που είμαστε…

Γενικά, πολλά έχουν γραφτεί & ακόμη περισσότερα έχουν ειπωθεί για την ευεργετική επίδραση της αγάπης στον άνθρωπο & την ανεκτίμητη συνεισφορά της στην συναισθηματική μας ισορροπία & ψυχικής μας υγεία. Πώς όμως την αντιλαμβανόμαστε και γιατί κάποιες φορές δείχνει να μην έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα σε εμάς;

Για κάποιους η αγάπη μεταφράζεται  ως υποταγή, υποχώρηση, υπομονή και για κάποιους σημαίνει κτητικότητα, χειραγώγηση, έλεγχο, δέσμευση, πίεση, υποχρεώσεις…

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι άνθρωποι έχουν βιώσει έστω και λίγα λεπτά  «αυθεντικής αγάπης»  σε όλη τους τη ζωή!

Οι περισσότεροι, με θλίψη και απογοήτευση συνειδητοποιούμε κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής μας… πως το μεγαλύτερο κομμάτι της αγάπης που λάβαμε μέσα στις σημαντικές μας σχέσεις κάθε άλλο παρά άνευ όρων ήταν. Διαπιστώνουμε ότι οι γονείς, οι σύντροφοι, οι φίλοι μας μας αγαπούσαν και μας αγαπάνε- επειδή μας θεωρούνε ένα είδος συνέχειάς τους στο μέλλον ή επειδή ενδεχομένως μας θεωρούν ευφυείς, όμορφους, αποτελεσματικούς, δοτικούς, συνεργάσιμους, εχέφρωνες, τρυφερούς, επειδή δεν λέμε εύκολα «όχι» στις ανάγκες των άλλων, επειδή έχουμε καλή αίσθηση του χιούμορ ή προσφέρουμε ποιοτική παρέα κ.ο.κ.

Για πολλούς η δύναμη της αγάπης έχει να κάνει μόνο με κάποιες ρομαντικές αλλά και παλιομοδίτικες αναπολήσεις. Τι πραγματικά από όλα αυτά σημαίνει αγάπη και πόση τελικά είναι η δύναμή της; Η δύναμη της αγάπης όσο και να ακούγεται παράξενο, αποτυπώνεται στην καθημερινότητά μας αλλά σπάνια δίνουμε την δέουσα προσοχή. 

Ένα από τα μεγαλύτερα προσκόμματα και εμπόδια που εμείς οι ίδιοι θέτουμε στην ανάγκη μας για άνευ όρων αγάπη είναι ο φόβος μας ότι αυτό το ωραίο συναίσθημα που δώσαμε και που δεν θα λάβουμε ποτέ…

Εκείνο όμως που δεν συνειδητοποιούμε, μέσα απ αυτήν μας την αγωνία, είναι ότι… η συναισθηματική αίσθηση που αναζητάμε δεν βρίσκεται σ’ αυτό που θα πάρουμε, αλλά κυρίως  σ αυτό που εμείς προσφέρουμε.

Γενικά, θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη «λογιστική» και υπολογιστική λογική ότι η αγάπη που μας αξίζει να δεχόμαστε ή που θα έπρεπε να είχαμε δεχτεί θα πρέπει να είναι ισόποση αυτής που δώσαμε. Μέγας λάθος. Αν λειτουργούμε έτσι δεν θα νιώσουμε ποτέ ότι μας αγάπησαν ποτέ ή ότι μας αγαπούν.

Η ανάγκη μας να αγαπήσουμε & αλλά και να είμαστε αποδέκτες αγάπης  είναι ζωτικής σημασίας αφού μπορούμε να αντιδράσουμε  ήρεμα στην καθημερινότητά μας.

Η συμβολή της  μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα και να δημιουργήσει πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες. Πόσες φορές δεν έχετε παρατηρήσει την αλλαγή ενός «μοναχικού» , «αντιδραστικού», « πικρόχολου» ανθρώπου την στιγμή που νιώσει αγάπη. Πόσες φορές δεν  αναθεωρήσατε την άποψη σας για το τι πραγματικά σημαίνει για εσάς  η αγάπη. 

Πόσες φορές δεν αισθανθήκατε την ευφορία και την ηρεμία που αναζητούσατε όταν εισπράξατε ή προσφέρατε απλόχερα αγάπη. Πως θα μπορούμε, λοιπόν, να αμφισβητήσουμε την δύναμή της!

 Η δύναμη της αγάπης – Γιατί πρέπει να πιστέψουμε σε αυτήν;

Γιατί έτσι θα μπορέσουμε να πορευτούμε στη ζωή με αισιοδοξία, δύναμη, θάρρος και θετική σκέψη που είναι το οξυγόνο που δίνει «ζωή» στη ζωή μας! Η απουσία της από την ζωή μας μας γεμίζει αρνητικά συναισθήματα, ένταση, αίσθημα ανασφάλειας, εγκατάλειψης αλλά και περιθωριοποίησης.

του Λάσκαρη Κωνσταντίνου