Η εγκυμοσύνη στην εφηβεία πρέπει να διακόπτεται;

Η πιο συνηθισμένη κατάληξη μιας κύησης στην εφηβεία είναι η τεχνητή διακοπή (έκτρωση). Στη χώρα μας, η διακοπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, μέχρι τη 12η εβδομάδα της κύησης, είναι νομοθετικά κατοχυρωμένη, όταν όμως πρόκειται για ανήλικη κοπέλα, χρειάζεται η γραπτή συγκατάθεση ενός από τους δύο γονείς ή του ατόμου που έχει την επιμέλεια της.

Ο γυναικολόγος που θα αναλάβει την επέμβαση πρέπει να έχει την κατάλληλη εμπειρία, προς αποφυγή πιθανών βραχυπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων επιπλοκών.

Παράλληλα, οφείλει να έχει και ρόλο συμβούλου – να βοηθήσει την έφηβη, μέσα από τη συζήτηση, να κατανοήσει τις πραγματικές διαστάσεις της κατάστασης, να κατευνάσει τους φόβους της και τα όποια ηθικά διλήμματά της και να υποστηρίξει την οικογένειά της για να πάρει τις σωστές αποφάσεις για το μέλλον.

Επίσης, πρέπει να δώσει οδηγίες και κατευθύνσεις για την αντισύλληψη που θα πρέπει να ακολουθήσει από εκεί και ύστερα η κοπέλα, προς αποφυγή μιας νέας εγκυμοσύνης. Πρέπει να γίνει κατανοητό στην έφηβη ότι η συνεχής χρήση του «χαπιού της επόμενης μέρας» μπορεί να φέρει ανεπιθύμητες και απρόσμενες επιπτώσεις στην έμμηνο ρύση της και ότι το συγκεκριμένο χάπι δεν αποτελεί τακτική, αλλά έκτακτη μέθοδο αντισύλληψης για επείγουσες μόνο καταστάσεις.

• Ο ρόλος της οικογένειας…

Ο βίαιος τρόπος με τον οποίο καλούνται να περάσουν στην ενήλικη ζωή οι κοπέλες που θα αντιμετωπίσουν μια εγκυμοσύνη, είναι μάλλον τρομακτικός. Τα εφηβικά όνειρα, τα σχέδια, η ανέμελη σχολική περίοδος και ο ρομαντισμός των πρώτων φλερτ και σχέσεων γκρεμίζονται και καταστρέφονται αμέσως μετά από ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης.

Σε μια τέτοια περίπτωση όμως, η έφηβη πρέπει να ξέρει ότι έχει δίπλα της την οικογένειά της. Τότε, η αντιμετώπισή της θα είναι πιο εύκολη. Για τις περισσότερες έγκυες έφηβες, ένα από τα πιο επώδυνα μέρη της όλης διαδικασίας είναι η στιγμή της ανακοίνωσης της εγκυμοσύνης τους στους γονείς τους.

Το πόσο εύκολα ή δύσκολα θα γίνει η ανακοίνωση αυτή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μέχρι τότε σχέσεις τους. Σίγουρα, πάντως, η ύπαρξη σταθερών οικογενειακών δεσμών και η εμπιστοσύνη διευκολύνει την διαδικασία.

Παρά το αρχικό σοκ, οι γονείς πρέπει να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, να στηρίξουν το κορίτσι και όχι να του επιτεθούν, να το μαλώσουν και να το τιμωρήσουν, ακόμα και διώχνοντάς το από το σπίτι. Αυτό που χρειάζεται η κοπέλα είναι ένα ασφαλές περιβάλλον, ώστε να αντιμετωπίσει αυτό που της συμβαίνει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο.

Η απόγνωση, οι συναισθηματικές εκρήξεις και οι συγκρουσιακές καταστάσεις συχνά έχουν ως αποτέλεσμα την φυγή της έφηβης, η οποία ή προχωρά μόνη σε έκτρωση ή συνεχίζει την κύηση, χωρίς προγεννητική φροντίδα, με στερήσεις και τις όποιες επιπλοκές που παρουσιάζονται συνήθως σε αυτές τις ηλικίες. Αυτό που καλούνται να κάνουν αρχικά οι γονείς είναι η πρόληψη.

Δηλαδή, να μην αντιμετωπίζουν το σεξ ως ταμπού. Να έχουν μιλήσει έγκαιρα στα παιδιά τους για την αντισύλληψη και για τις συνέπειες της μη χρήσης της (όχι μόνο εγκυμοσύνες, αλλά και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) και να έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, ώστε αν κάτι πάει στραβά και προκύψει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, η έφηβη να ξέρει ότι η οικογένειά της είναι στο πλευρό της και θα τη στηρίξει απεριόριστα, χωρίς να την τιμωρήσει.

• Όσον αφορά τους έφηβους πατεράδες;

Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους (80%) παρατηρείται ότι οι νεαροί μπαμπάδες τείνουν να εγκαταλείψουν τη σύντροφο τους μετά την ανακοίνωση των νέων. Αυτό είναι συνάρτηση της αντίστοιχης σχέσης και υποστήριξης που έχει ο νεαρός από την οικογένειά του, καθώς και από την ενημέρωση που έχει λάβει.

Στις περιπτώσεις που αποφασιστεί να συνεχιστεί η σχέση και η κύηση και να δημιουργηθεί μια νέα οικογένεια, ο γάμος/σχέση μπορεί σύντομα να λήξει. Μελέτες μιλούν για μια τάση των νέων μπαμπάδων να εγκαταλείπουν τη σύντροφο μετά από δύο χρόνια.

Αντίστοιχα με τα κορίτσια, τα αγόρια που γίνονται πατεράδες, συνήθως προέχονται από οικονομικοκοινωνικά περιβάλλοντα που δεν μπορούν να παρέχουν υποστήριξη, οπότε είναι και μεγαλύτερες οι πιθανότητες να εγκαταλείψουν το σχολείο. Από τα παραπάνω δεδομένα διακρίνεται η ανάγκη για έγκυρη και ουσιαστική ενημέρωση των νέων αλλά και των οικογενειών τους σε σχέση με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.

Η σωστή πληροφόρηση καλό είναι να γίνεται από ειδικούς επιστήμονες μέσα σε φιλικό και άνετο περιβάλλον. Σημαντικό βήμα από την πολιτεία θα ήταν η ενεργοποίηση προγραμμάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία και στην οικογένεια.

(Πηγή: https://maternacare.gr/)

Το άρθρο υπογράφει ο Γρυπάρης Στ. Ιωάννης Μαιευτήρας – Χειρουργός / Γυναικολόγος. Εξειδικευθείς στην Υπογονιμότητα και την Αισθητική Γυναικολογία.