Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εκτός από το θαυμασμό για τις θεαματικές επιδόσεις των αθλητών, δημιουργούν και πρόσφορο έδαφος για αμφιλεγόμενες ιατρικές θεραπείες, καθώς οι αθλητές αναζητούν κάθε δυνατό τρόπο για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους και να περιορίσουν την καταπόνηση. Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι δεν αποτελούν εξαίρεση, καθώς θεραπείες όπως η κρυοθεραπεία και η οστεοπαθητική προβλήθηκαν ως τέτοιες μέθοδοι, χωρίς όμως κάποιο αποδεδειγμένο επιστημονικό υπόβαθρο.
«Στον αθλητισμό υπάρχει πολλή προπαγάνδα για όλα τα είδη της ”εναλλακτικής ιατρικής” καθώς υπάρχει και μεγάλη ζήτηση από τους αθλητές», δήλωσε στο AFP ο Γάλλος νευρολόγος και ειδικός στη διαχείριση του πόνου, Didier Bouhassira.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα από τους Ολυμπιακούς του Ρίο είναι η θεραπεία με βεντούζες που ακολουθούσε ο κορυφαίος κολυμβητής Μάικλ Φελπς, με τις επιστημονικές αποδείξεις σχετικά με τα πλεονεκτήματά της, ωστόσο, να είναι ελάχιστες. Φέτος, η μόδα που επικρατεί είναι η κρυοθεραπεία, η οποία προσφέρει στους αθλητές ανακούφιση μετά από την έντονη άσκηση. Μάλιστα, αποτελεί και κομμάτι της προετοιμασίας του ακοντιστή Εμμανουήλ Καραλή, όπως φαίνεται από βίντεο που μοιράστηκε ο ίδιος με τους ακολούθους του στο Instagram από τη Γαλλία.
Τι υποστηρίζει η επιστημονική κοινότητα
Σύμφωνα με πρόσφατο επιστημονικό άρθρ0, που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine, οι ομοσπονδίες που έλαβαν μέρος στους Αγώνες του Παρισιού ζήτησαν συνολικά περισσότερους από 16.000 τόνους πάγου – με κόστος 2,5 εκατομμύρια ευρώ (2,7 εκατομμύρια δολάρια). Κανένας προμηθευτής δεν ήταν σε θέση να προμηθεύσει μια τόσο μεγάλη ποσότητα πάγου, οπότε οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πρέπει να αρκεστούν σε 650 τόνους, αναφέρει το κύριο άρθρο. Αυτό εξακολουθεί να είναι 10 φορές περισσότερο από ό,τι απαιτήθηκε στους Αγώνες του Τόκιο μόλις πριν από τρία χρόνια.
Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες που υπέγραψαν το επιστημονικό άρθρο άσκησαν κριτική στη συνήθη χρήση κρυοθεραπείας για τους αθλητές μεταξύ των προπονήσεων. Όπως σημείωσαν, «ο πάγος θα μπορούσε να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο, όπως καθυστερημένη αναγέννηση των ιστών ή μειωμένη αποκατάσταση». Οι συγγραφείς τόνισαν επίσης τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής, μεταφοράς και αποθήκευσης τέτοιων τεράστιων ποσοτήτων πάγου.
Η άλλη εναλλακτική
Μια διαφορετική μέθοδος εναλλακτικής ιατρικής είναι η οστεοπαθητική, η οποία δίνει έμφαση στην χειραγώγηση του μυοσκελετικού συστήματος. Αν και οι οστεοπαθητικοί ανήκουν στο προσωπικό των ομοσπονδιών και είναι ενταγμένοι στις ομάδες της επίσημης ολυμπιακής κλινικής που παρακολουθεί καθημερινά τους αθλητές, σαν τύπος θεραπείας έχει ελάχιστη επιστημονική βάση και η αποτελεσματικότητά της παραμένει έντονα αμφισβητούμενη.
Μελέτες με αυστηρή μεθοδολογία έχουν διαπιστώσει ότι μεγάλες εκτάσεις του κλάδου -όπως η «κρανιακή» ή η «σπλαχνική» οστεοπαθητική- απλώς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Αντίστοιχα, και άλλοι οστεοπαθητικοί χειρισμοί, οι οποίοι προσεγγίζουν περισσότερο αυτούς που κάνουν οι φυσιοθεραπευτές, δεν φαίνεται να έχουν κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα σε σχέση με τη συμβατική, τεκμηριωμένη φυσιοθεραπεία.
Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine το 2021 συνέκρινε την επίδραση των οστεοπαθητικών χειρισμών με «εικονικές» θεραπείες όπως το ελαφρύ άγγιγμα σε 400 ασθενείς με πόνο στην πλάτη. Όπως διαπιστώθηκε, η διαφορά ήταν «πιθανότατα όχι κλινικά σημαντική».
Ωστόσο, σύμφωνα με την πρόεδρο του συμβουλίου φυσιοθεραπευτών της Γαλλίας, Pascale Mathieu, οι οστεοπαθητικοί χειρισμοί προσφέρουν στους αθλητές ένα αίσθημα «ευεξίας χωρίς θεραπευτικές ιδιότητες». Συνεπώς, η ίδια δεν ανησυχεί πολύ για το γεγονός ότι η οστεοπαθητική θα προβληθεί ως μέθοδος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, , όπου η συνήθης φροντίδα είναι συχνά ένας συνδυασμός φυσιοθεραπείας και οστεοπαθητικής. Παρόλα αυτά, «πραγματικά αγωνίζομαι είναι να αποτρέψω την είσοδο της οστεοπαθητικής στα νοσοκομεία», δήλωσε.
πηγή: ygeiamou.gr
Photo: Shutterstock
(8)