Υπάρχει σεξ χωρίς συναίσθημα;

Μπορεί ένα ζευγάρι να αγαπιέται χωρίς σεξουαλικό ενδιαφέρον; Ο προβληματισμός της 39χρονης γυναίκας μέσα στο γραφείο μου ήταν η αιτία να γράψω αυτό το άρθρο, που πιστεύω ότι αγγίζει ένα μεγάλο ποσοστό της καθημερινής ζωής όλων μας.

Πιο συγκεκριμένα, η παντρεμένη αυτή γυναίκα που πλησίαζε τα 40 χρόνια ζωής της, με επισκέφθηκε με την ερώτησή της απέναντί μου, εάν μπορεί να ζήσει μέσα στο γάμο της χωρίς πια να έχει σεξουαλικό ενδιαφέρον για τον άνδρα της.

«Είμαστε μαζί ως ζευγάρι 23 χρόνια και παντρεμένοι 20 χρόνια. Νομίζω γιατρέ ότι το σεξ μαζί του δεν μου προκαλεί πλέον καμία ευχαρίστηση, το κάνω από αγγαρεία και γιατί τον αγαπώ, αλλά πραγματικά δεν αισθάνομαι καμία σεξουαλική επιθυμία ούτε και έλξη να βρεθώ μαζί του. Μάλιστα μου γίνεται έμμονη ιδέα και έντονο άγχος, η σκέψη ότι το βράδυ στο κρεβάτι μας μπορεί να με πλησιάσει ή ακόμα και σε κάθε άγγιγμά του φοβάμαι ότι η επόμενη κίνησή του θα είναι το σεξ».

Στην ερώτησή μου πόσο καιρό αισθάνεται έτσι για τον άνδρα της μου είπε χαρακτηριστικά:

«Τα τελευταία 5 χρόνια νοιώθω ότι τον βλέπω σαν έναν πολύ καλό μου φίλο που τον αγαπώ πραγματικά, νοιάζομαι πολύ γι’ αυτόν, είναι ο πατέρας των παιδιών μου και ένας πολύ καλός άνθρωπος».

Την ρωτάω αμέσως μετά αν η σχέση τους είχε σεξουαλικό ενδιαφέρον στην αρχή ή ένοιωθε από την αρχή ότι δεν το ήθελε σεξουαλικά. Κι εκείνη μου απαντά:

«Γνωριστήκαμε με έντονο σεξουαλικό πάθος κι όταν αναπολώ την πρώτη μας περίοδο πόσο γεμάτη σεξουαλικά ήταν και πόσο έντονα παίζαμε στο ερωτικό μας παιχνίδι, απορώ με τη σημερινή μου κατάσταση και αναρωτιέμαι μήπως έχω κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα ή είναι μια μοιραία εξέλιξη του χρόνου της ζωής του γάμου μας. Μάλιστα εκείνος πολλές φορές προσπαθεί με διάφορους τρόπους να μου προκαλέσει το σεξουαλικό ενδιαφέρον, βλέποντάς τον πόσο πολύ με θέλει και πόσο με ποθεί σαν γυναίκα. Αυτό είναι που με στεναχωρεί ιδιαίτερα και με θυμώνει με τον εαυτό μου γιατί δεν μπορώ να ανταποκριθώ σεξουαλικά πια. Πολλές φορές προσπάθησα να πιέσω τον εαυτό μου ότι τον θέλω και ότι μπορώ να κάνω έρωτα μαζί του αλλά μάλλον αυτό λειτούργησε αρνητικά, προκαλώντας μου εκνευρισμό ακόμα και στην ιδέα ότι το βλέμμα του και η κίνησή του δηλώνουν τη σεξουαλική επιθυμία του για μένα».

Πράγματι αυτή η γυναίκα δείχνει αρκετά ενοχοποιημένη γιατί πλέον δεν βλέπει σεξουαλικά τον άνθρωπο που όπως λέει αγαπά. Και εκείνος, 44 χρονών σήμερα είναι αρκετά νέος για να του στερήσει τη σεξουαλική χαρά, ενώ φυσικά από την άλλη, θα ‘τανε πολύ κυνικό και ωμό να του πει δεν θέλω να κάνω σεξ μαζί σου μπορείς να πας με κάποια άλλη. Κι η αλήθεια εδώ φανερώνει την εικόνα μιας σχέσης που δεν έχει χάσει το συναισθηματικό ενδιαφέρον ο ένας προς τον άλλον και η επικοινωνία και η καθημερινότητα της ζωής τους είναι αρκετά ποιοτική. Άρα, δεν είναι απόρροια μιας κακής διαπροσωπικής σχέσης που το σεξ τιμωρείται αλλά και τιμωρεί τους δύο κακούς συντρόφους.

Δεν είναι πρωτοφανές, όσο κι αν ακούγεται περίεργο όλο αυτό, μια γυναίκα ή ένας άνδρας μέσα στην πορεία της ζωής ενός γάμου να χάσει το σεξουαλικό ενδιαφέρον χωρίς όμως να χαθεί η συναισθηματική αναγνώριση και η αγάπη προς τον σύντροφο, έχοντας όμως διαχωρίσει τη σεξουαλικότητα από τη συναισθηματική επαφή. Μάλιστα όλοι αυτοί που συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν πια το σεξουαλικό ενδιαφέρον για τον σύντροφό τους, δεν σημαίνει ότι έχουν μπει οι ίδιοι σε σεξουαλική σιγή, αφού επιθυμούν και ποθούν σεξουαλικά άλλους ανθρώπους.

Αρκετοί δε απ αυτούς, προχωρούν σε σεξουαλικές σχέσεις που τις περιχαρακώνουν μόνον στην απόλαυση του σεξ, χωρίς να απειλήσουν τη συντροφική τους σχέση και φυσικά το γάμο τους. Βέβαια πολύ θα υποστηρίξετε το ανήθικο αυτής της κατάστασης, το υποκριτικό και το νοσηρό που βγάζει όλη αυτή η υπόθεση. Θα αναρωτηθείτε ίσως γιατί να είσαι μ’ έναν άνθρωπο που δηλώνεις ότι τον αγαπάς, τον πονάς και τον φροντίζεις ως τον μοναδικό σύντροφό σου ενώ ταυτόχρονα γεύεσαι την ηδονή και τη σεξουαλική απόλαυση με κάποιον άλλον. Κι αν σκεφθεί κανείς ξεκάθαρα ότι η σχέση των δύο συντρόφων περιέχει απαραίτητα και σημαντικά τη σεξουαλική ζωή, τότε αυτονόητα η ερμηνεία «η σχέση χωρίς σεξ δεν νοείται» δίνει την απόλυτη απάντηση.

Πολλά όμως που θεωρούνται αυτονόητα και δεδομένα στην ανθρώπινη συμπεριφορά δεν φαίνεται να οδηγούν το «μύθο της αλήθειας» το ότι εγώ κι εσύ, αιώνια πιστοί σύντροφοι κι εραστές θα μείνουμε παντοτινά μαζί , έχοντας συνεχώς και αδιαλείπτως την επιθυμία ο ένας για τον άλλον.

Το σεξ πράγματι μέσα στα χρόνια της ζωής μας διαφοροποιείται και φαίνεται να παίρνει μια τραγική προέκταση, όταν ο ένας εκ των δύο χάσει το ερωτικό ενδιαφέρον για τον άλλον, ζώντας τη βαθειά αγάπη του γι’ αυτόν χωρίς όμως να θέλει να μοιραστεί την ηδονή μου μ’ αυτόν.

Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα εκφράζεται με πάρα πολλούς τρόπους και συντηρείται με πάρα πολλούς ρόλους. Ο πόθος και η έλξη δυναμώνουν τη γοητεία και τον θαυμασμό που ως τροφή ενεργοποιούν τον εγκέφαλο και ξυπνούν το σώμα διεγείροντας δια μέσου των αισθήσεων την ανάγκη μιας σεξουαλικής εμπλοκής με κάποιον ή με κάποια που το σώμα του, η χημεία του και οι αισθήσεις του χωρίς λογική εξήγηση «με πυροδοτούν».

Όσον κι αν ο γάμος ζει καλύτερα έχοντας σεξουαλικό ενδιαφέρον, η πραγματικότητα είναι ότι ο γάμος απέχει ουσιαστικά από την φαντασίωση, την έλξη και την έκρηξη μιας μεθυσμένης ηδονιστικής αναζήτησης, φέρνοντας τους δύο συντρόφους σε μια -ήρεμη συναισθηματική σταθερότητα, επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα – που κτίζουν τη βιωματική αγάπη και κυρίως τη φροντίδα ως βασική προϋπόθεση της αξίας ενός γάμου. Ο γάμος εξασφαλίζει την ποιοτική πορεία μέσα στο χρόνο που ο άνθρωπος μεγαλώνει αλλά πολλές φορές δημιουργεί τη θλίψη και την ανία όταν αυτή η ίδια εικόνα δεν προκαλεί ένταση, ανησυχία και συγκινησιακή φόρτιση που πολλοί άνθρωποι ψάχνουν μέσα στην πορεία της ζωής τους.

Η συγκεκριμένη γυναίκα που ανέφερε πως πια έχασε το σεξουαλικό της ενδιαφέρον για τον άνδρα της «δε ξέχασε» να μου πει ότι μέσα στο χώρο της δουλειάς της ένας άλλος άνδρας της έχει ήδη ξυπνήσει με το έντονο φλερτ του την επιθυμία να κάνει έρωτα μαζί του.  Μάλιστα με την αφοπλιστική της ειλικρίνεια μου είπε ότι δεν τον εκτιμάει σαν άνθρωπο κάτι που τη φοβίζει να βρεθεί μαζί του, φοβούμενη το διασυρμό της στον επαγγελματικό της χώρο. Κι ενώ τον θέλει σεξουαλικά, τον φοβάται ηθικά και κοινωνικά, έχει όμως φαντασιώσεις έντονης σεξουαλικής συνεύρεσης μαζί του που την οδήγησαν μερικές φορές και στον αυνανισμό.

Τελικά υπάρχει σεξ χωρίς συναίσθημα; Υπάρχει συναίσθημα χωρίς σεξ; Η κοινωνία με την αμείλικτη ηθική της σφραγίζει με μια κόκκινη γραμμή το μήνυμα: Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει σεξ με αυτόν που αποδέχεται συναισθηματικά και οφείλει μάλιστα να τον αγαπάει κιόλας!

Βλέπετε πόσο η ηθική υπόσταση χρεώνει ως ανήθικο το διαφορετικό αυτής της στάσης και πόσοι άνθρωποι ενώ ποθούν και φαντασιώνονται σεξουαλικά άλλους ανθρώπους θεωρούν ότι αυτό δεν είναι μέσα στην αναζήτηση του καθώς πρέπει της ίδιας της κοινωνίας.

Κι όμως ο άνθρωπος μπορεί να ποθήσει έντονα σεξουαλικά έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να επενδύσει συναισθηματικά σε αυτόν, έχοντας ως ανάγκη να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες κι όχι πιθανά, όπως ενδεχομένως θα σκεφθείτε, όπως ένα ζώο που ορμά με το ένστικτό του, αλλά με τη δική του επιγνωσιακή συμπεριφορά θεωρώντας το σεξ ένα σπουδαίο κομμάτι της δικής του συναισθηματικής ικανοποίησης. Ασφαλώς πως αν το σεξ γεμίσει ψυχικά τον άνθρωπο αυτόν με τον άλλον που σεξουαλικά βρίσκεται, τότε πράγματι η σεξουαλική επαφή γίνεται πιο δυνατή, ενδιαφέρουσα και λειτουργική φτιάχνοντας μια σχέση που απολαμβάνει την ηδονή, σκέφτεται ο ένας τον άλλον και τελικά έρχεται η αγάπη ως ως αποκορύφωμα. Μετά, όμως;

(Πηγή:http://www.askitis.gr/monthly/view/iparchei_seks_choris_sinaisthima)

Γράφει ο Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής – Νευρολόγος / Ψυχίατρος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. 

Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας Δρ. Θάνου Ασκητή Λεωφόρος Κηφισίας 360 & Θερμοπυλών 2, Χαλάνδρι