Οι άνθρωποι που υποφέρουν από ψυχαναγκασμούς έχουν την τάση να εμμένουν σε τελετουργίες ενοχλητικών και ανυπόφορων επαναλήψεων, όπως να πραγματοποιούν τακτικές τελετουργικές απολυμάνσεις (π.χ. πλένουν τα χέρια τους με 17 τριψίματα για ακριβώς 2′ λεπτά), ή να υποφέρουν όταν δεν υπάρχει εξωφρενική τάξη και συμμετρία, (π.χ. για ένα διπλωμένο τραπεζομάντιλο στο συρτάρι που δεν έχει τοποθετηθεί σωστά).
Κάποια άτομα, επίσης, μπορεί να δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν ενέργειες και πράξεις, καθώς εμμένουν σε λεπτομέρειες (π.χ. κάποιος δυσκολεύεται να μαγειρέψει γιατί πρέπει σε κάθε κίνησή του να καθαρίζει) ή κάποιοι άλλοι μπορεί να πανικοβάλλονται με σκέψεις επερχόμενης καταστροφής, εάν τυχόν παραβούν στο ελάχιστο κάποια τελετουργία τους.
Ο κ. Γιώργος Παπαγεωργίου συμπληρώνει:
“Πολύ συχνά, εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι υποφέρουν από ψυχαναγκασμούς, όμως, καταλήγουν να αναλώνουν την ευφυία τους σε λεπτομέρειες και επαναληπτικές πράξεις, χάνοντας σε αποτελεσματικότητα και τελικά σε αυτοεκτίμηση. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν ο μεγάλος εφευρέτης Νίκολα Τέσλα, ο οποίος παρότι ευφυέστατος δυσκολευόταν στη καθημερινότητα του ακόμη και να τραφεί σωστά, εξαιτίας της ιδιόρρυθμης τελετουργίας που είχε στο στρώσιμο του τραπεζιού του φαγητού του.
Κάποιοι ιδεοψυχαναγκαστικοί, επίσης, μπορεί να εμφανίζουν και βιολογικές εκδηλώσεις (π.χ. ταχυκαρδία, τρέμουλο, λαχάνιασμα, αίσθηση αηδίας, ή άγχος αρρώστιας και φόβο θανάτου). Συνηθισμένη μορφή εκδήλωσης καταναγκασμών, είναι επίσης η συσσώρευση και αποθήκευση άχρηστων αντικειμένων, αλλά και ο αυνανισμός, που μπορεί να γίνεται ψυχαναγκαστικά, προκαλώντας απώλεια δραστηριότητας σε άλλους τομείς της καθημερινότητας”.
- Οι τραγικές επιπτώσεις της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής
Το οικογενειακό, φιλικό ή επαγγελματικό περιβάλλον πολύ συχνά αδυνατεί να κατανοήσει τον πάσχοντα ή τον αντιμετωπίζει με επιπόλαιο τρόπο, ότι δηλαδή έχει κάποιες “κακές συνήθειες” ή ιδιοτροπίες, ή ότι το πρόβλημα του είναι κάπως “αστείο”.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι ψυχαναγκασμοί είναι βαθιά τραγικοί, αφού μπορεί να καταλήξουν σε πολύ βαριές καταστάσεις, τονίζει ο Διευθυντής της ΨΥΧΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ:
“Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα διαρκές, ακραίο και ανυπόφορο άγχος, Τα συμπτώματα της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής – στις πιο ακραίες τους εκδηλώσεις – μπορεί να καταλήξουν σε κατάθλιψη (συχνότερα από το μέσο όρο), κατάχρηση παράνομων ουσιών (για τη μείωση του άγχους), αλκοόλ, τζόγο ή σε συμπεριφορές που απομονώνουν (αυνανισμός, επίμονες καταμετρήσεις, φλυαρία)”.
Τα άτομα που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκασμό, όμως, τονίζει ο κ. Παπαγεωργίου, χωρίς να το θέλουν ταλαιπωρούν κι αυτά με τη σειρά τους το περιβάλλον τους: “Έχουν συχνά καυγάδες και παρεξηγήσεις με τους άλλους, εξαιτίας των αφόρητων χρονικών τους καθυστερήσεων. Αργούν στις συναντήσεις τους, στήνουν ανθρώπους και δεν είναι συνεπείς χωρίς να ευθύνονται.
Ταυτόχρονα αναστατώνουν σημαντικά την καθημερινότητα όσων συναναστρέφονται, ενώ έχουν μειωμένη ενσυναίσθηση, με αποτέλεσμα να μην αντιλαμβάνονται σε πόσο δύσκολη θέση φέρνουν τους ανθρώπους που αγαπούν”, συμπληρώνει ο ειδικός.
Το άρθρο υπογράφει ο Γεώργιος Α. Παπαγεωργίου είναι ψυχολόγος & διευθυντής της «Ψυχικής Φροντίδας ΙΚΕ» (Ιατρική Εταιρεία παροχής υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας) όπου και συνίδρυσε το 2016. Εποπτεύει τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το Επιστημονικό Προσωπικό της Εταιρείας το οποίο απαρτίζεται από όλες τις ειδικότητες τις Ψυχικής Υγείας.
Στοιχεία Επικοινωνίας:
Τηλ. Επικοινωνίας:
Επείγοντα:
Email: sessions@psychikifrontida.gr
site: psychikifrontida.gr
(720)