Συχνά αναφερόμαστε στον όρο κατάθλιψη μεταξύ αστείου και σοβαρού για να τονίσουμε την μελαγχολική διάθεση που μπορεί να νιώθουμε ενίοτε. Ωστόσο ελάχιστοι μπορούν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα αν και αφορά μια πολύ συχνή ψυχολογική διαταραχή που με την σωστή αντιμετώπιση είναι αντιμετωπίσιμη.
Όταν λοιπόν διατυπώνεται η διάγνωση από τον γιατρό δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει. Ο κοινωνικός περίγυρος επίσης δεν έχει ξεκάθαρη εικόνα για το τι είναι η κατάθλιψη και αρκείται σε εκφράσεις «η ζωή είναι ωραία», «σκέψου θετικά, μπορείς να το ξεπεράσεις», «όλα είναι στο μυαλό» κτλ, οι οποίες κάθε άλλο παρά βοηθητικές είναι.
Ως επί το πλείστον μάλιστα επιβαρύνουν το άτομο που υποφέρει, κάνοντας το να νιώθει περισσότερες ενοχές και αισθήματα ανεπάρκειας.
Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή (γνωστή και ως κλινική κατάθλιψη, μείζων κατάθλιψη, μονοπολική διαταραχή ή απλώς κατάθλιψη) είναι μία κοινή διαταραχή της διάθεσης κατά την οποία η καθημερινότητα ενός ατόμου διαταράσσεται από την έντονη θλίψη, μελαγχολία ή απελπισία.
Αίτια
Η εμφάνιση της κατάθλιψης οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων όπως εξάλλου συμβαίνει και με τις περισσότερες ψυχολογικές διαταραχές. Έτσι λοιπόν συμβάλλουν γενετικοί, βιολογικοί και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες προκειμένου το άτομο να εκδηλώσει την κατάθλιψη.
Γενετικά λοιπόν μπορεί να υπάρχει κάποια προδιάθεση ωστόσο οι περιβαλοντικοί και οι ψυχολογικοί παράγοντες γίνονται η κινητήριος δύναμη για να εκδηλωθεί η κατάθλιψη.
Συμπτώματα:
Ας παραθέσουμε λοιπόν κάποια από τα βασικότερα συμπτώματα της καταθλιπτικής διαταραχής που πρέπει να μας παρακινήσουν να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό.
Σύμφωνα με το επίσημο διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM- IV, η κατάθλιψη κατατάσσεται στις διαταραχές της διάθεσης. Θα εστιάσουμε στο μείζων καταθλιπτικό επεισόδειο το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Μιλάμε για μείζων καταθλιπτικό επεισόδιο αν τουλάχιστον 5 από τα παρακάτω συμπτώματα εμφανιστούν σε διάρκεια 2 εβδομάδων και συμβαίνουν τις περισσότερες ημέρες:
-
Καταθλιπτική διάθεση στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε ημέρα, που αποκαλύπτεται είτε από υποκειμενική αναφορά (π.χ. αίσθημα θλίψης ή κενού), ή από παρατηρήσεις τρίτων (π.χ. φαίνεται δακρυσμένος). Στα παιδιά και στους εφήβους μπορεί να είναι η ευερέθιστη διάθεση.
-
Σημαντική ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης για όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε ημέρα.
-
Σημαντική απώλεια βάρους χωρίς δίαιτα, ή αύξηση βάρους.
-
Αϋπνία ή υπερυπνία σχεδόν κάθε ημέρα.
-
Ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση, σχεδόν κάθε ημέρα (μπορεί να γίνει αντιληπτό και από τρίτους, δεν αποτελεί μόνο υποκειμενικό αίσθημα νευρικότητας ή νωθρότητας).
-
Κόπωση ή έλλειψη ενεργητικότητας σχεδόν κάθε ημέρα.
-
Αίσθημα αναξιότητας ή αδικαιολόγητης ενοχής σχεδόν κάθε ημέρα.
-
Μείωση των γνωστικών λειτουργιών (μνήμη, συγκέντρωση, προσοχή).
-
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου (όχι μόνο φόβος θανάτου), επαναλαμβανόμενος αυτοκτονικός ιδεασμός χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο ή απόπειρα αυτοκτονίας ή συγκεκριμένο σχέδιο εκτέλεσης αυτοκτονίας.
Aντιμετώπιση-Θεραπεία
Το δίπτυχο της θεραπείας της κατάθλιψης αφορά τις περισσότερες φορές συνδυασμό φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας. Σταδιακά το άτομο μέσω της ψυχοθεραπείας τροποποιεί δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης και γίνεται πιο λειτουργικό στην καθημερινότητά του.
Αρχίζει λοιπόν να μειώνεται η φαρμακευτική αγωγή μέχρι να διακοπεί μόνιμα σύμφωνα με την γνώμη πάντα του θεράποντα ιατρού…
Το σημαντικότερο όλων είναι να αποδεχτούμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια και να πάμε εγκαίρως σε κάποιον ειδικό προκειμένου να μην μετατραπεί σε χρόνια πάθηση.
Με την ίδια ευκολία που δεχόμαστε να επισκεφθούμε τον παθολόγο μας αν έχουμε κάποια ενόχληση θα πρέπει να επισκεφθούμε τον ψυχίατρο και τον ψυχοθεραπευτή για να μας βoηθήσει να αντιμετωπίσουμε εγκαίρως την διαταραχή που αντιμετωπίζουμε.
Πολλές μαρτυρίες έχω δεχτεί που εκφράζουν την έκπληξη τους όταν καταλαβαίνουν ότι η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί ενώ εκείνοι μπορεί να πάλευαν από 2-20 χρόνια μέχρι να πάρουν την απόφαση να ξεκινήσουν θεραπεία ή να τους ενημερώσει ο οικογενειακός γιατρός να επισκεφθούν κάποιον ειδικό.
Επίσης πολλά άτομα μπορεί βλέποντας κάποιες παρενέργειες να πάρουν αυτοβούλως την απόφαση να διακόψουν την αγωγή κι έτσι το θέμα δεν λύνεται ποτέ.
Χρειάζεται λοιπόν μια πολύ καλή συνεργασία ανάμεσα στον ιατρό, τον ψυχοθεραπευτή αλλά και στο ατόμο που παρουσιάζει κατάθλιψη προκειμένου να μην σπαταληθεί ο χρόνος και οι ψυχικές δυνάμεις του ατόμου. Η κατάθλιψη είναι αντιμετωπίσιμη στο μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να έχουμε όλοι στο νου μας.
H Πουλημενέα Γεωργία είναι Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχολόγος Υγείας
(Πηγή: www.mentalcare.gr)
(220)