Τι σημαίνει συχνότητα και κατά πόσο ένα ζευγάρι μπορεί να απολαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα τη σεξουαλική του ζωή;
του Θάνου Ε. Ασκητή
Υπάρχει σωστή συχνότητα των σεξουαλικών επαφών σε ένα ζευγάρι; Σε συνέχεια της προηγούμενης αρθρογραφίας για το άγχος και την αγωνία που δημιουργούνται με αφορμή τη συχνότητα της σεξουαλικής ζωής σε ένα ζευγάρι, θα προσπαθήσω να σας ανοίξω τα χαρτιά μου για να καταλάβετε τι ακριβώς σημαίνει συχνότητα και κατά πόσο ένα ζευγάρι μπορεί να απολαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα τη σεξουαλική του ζωή.
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή. Το σεξ είναι απαραίτητο συστατικό στη ζωή του ζευγαριού. Ζευγάρι χωρίς σεξουαλική ζωή δεν είναι ζευγάρι. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει εμμονή, επιδίωξη και χρέωση του κάθε πότε «πρέπει να κάνουμε σεξ». Πρώτο ερώτημα είναι πόσο το σεξουαλικό ενδιαφέρον «παίζει» στις φαντασιώσεις των συντρόφων, ο ένας για τον άλλον. Αυτό είναι υπόθεση και των δύο – αν και είναι κυρίως η γυναίκα που κρατάει στα χέρια της το κλειδί του σεξ, καθώς η πρόκληση, η αισθησιακή πρόσκληση και η λάγνα εικόνα ερεθίζουν και ανάβουν τον άνδρα, που με τη σειρά του δείχνει την επιθετικότητά του και την ανάγκη του να ικανοποιήσει τη σύντροφό του και να ικανοποιηθεί από αυτή. Αυτό, κατά τη διάρκεια των χρόνων, κρατιέται ή χάνεται;
Στο χέρι μας είναι να ζούμε τέτοιες σκηνές όχι μόνο στο συζυγικό μας κρεβάτι, αλλά και σε άλλους χώρους, όταν ξέρουμε να είμαστε ζωντανοί και ανοιχτοί στη συνεχή πρόκληση και αναζήτηση μιας συνεχούς επιβεβαίωσης από τον σύντροφό μας, που δεν είναι μόνιμος και νόμιμος υποχρεωτικά μέσα στη ζωή μας. Πολλοί λένε ότι τα παιδιά χαλούν τη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού. Μέγα λάθος. Τα παιδιά μας δεν εμπλέκονται ποτέ μέσα στον δικό μας ερωτικό οίστρο, εάν εμείς δεν παγιδευτούμε από αυτά και δεν τα βάλουμε στο κρεβάτι μας, γιατί μας ευχαριστεί η παρουσία τους και η αγκαλιά τους, ειδικά όταν είναι μικρά.
Το βράδυ, αντί να κυνηγάμε ο ένας τον άλλον από το ζεστό μας μπάνιο στο ερωτικό μας κρεβάτι, θυμώνουμε κυνηγώντας τα παιδιά να πάνε για ύπνο, για να μπορέσουμε κι εμείς να ησυχάσουμε και να κοιμηθούμε. Συνήθως, κοιμόμαστε εμείς πριν από αυτά. Με αυτή την εικόνα, λοιπόν, για ποιο σεξ μιλάμε, αφού και το Σαββατοκύριακο χάνεται μέσα στις υποχρεώσεις και τους κοινωνικούς μας φίλους; Εάν βάλουμε δε και την γκρίνια των οικονομικών δεδομένων, τότε πραγματικά… κλάψ’ τα, Χαράλαμπε!
Κι όμως, πόσο καλό μας κάνει «να τη βρίσκουμε οι δυο μας!». Είναι το καλύτερο φάρμακο. Η αγκαλιά μας, η ηδονή μας, ο οργασμός μας αποτελούν τα καλύτερα συστατικά της ψυχικής και σωματικής μας υγείας.
Η αλήθεια είναι ότι μία με δύο φορές την εβδομάδα είναι καλό να βρισκόμαστε σεξουαλικά, γιατί το θέλουμε και όχι γιατί πρέπει. Αυτή η συχνότητα εκτιμάται ότι είναι ο μέσος όρος της σεξουαλικής μας ζωής στη μακροχρόνια σχέση μας και δεν αποτελεί έναν μαγικό αριθμό του σωστού σεξ.
Μπορεί η συχνότητα να μεταβληθεί με πιο αραιωμένες περιόδους (επαγγελματικό στρες, οικονομικές ανησυχίες, προβλήματα υγείας, οικογενειακές φορτίσεις, μελαγχολικές κρίσεις κ.ά.), αλλά και να αυξηθεί έντονα και παροδικά, λόγω συναισθηματικής εγγύτητας, διακοπών, αλλά κυρίως λόγω αλλαγών στην εικόνα μας που προκαλεί περισσότερο τις αισθήσεις και τις φαντασιώσεις μας.
Το σεξ δεν επιβάλλεται, ούτε απαιτείται. Δεν είναι σωστό ή λάθος, είναι η ανάγκη μου για σένα, να σε θέλω στο μυαλό μου και στο σώμα μου. Το ’χω;
Από τον δρα Θάνο Ε. Ασκητή νευρολόγο-ψυχίατρο, πρόεδρο του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
(325)