Η άσκηση οδηγεί στην δημιουργία νέων εγκεφαλικών κυττάρων, ενώ ταυτόχρονα σταματάει τη δραστηριότητά τους όταν δεν θα έπρεπε να είναι ενεργά.
Με μια πρωτοποριακή έρευνα, οι ερευνητές του Princeton University ανακάλυψαν ότι η άσκηση οδηγεί στην δημιουργία νέων εγκεφαλικών κυττάρων, ενώ ταυτόχρονα σταματάει τη δραστηριότητά τους όταν δεν θα έπρεπε να είναι ενεργά.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Neuroscience. Για αρκετό καιρό, οι επιστήμονες που μελετούν την επίδραση της άσκησης έχουν έρθει αντιμέτωποι με φαινομενικά αντίθετες δράσης της άσκησης στον εγκέφαλο. Από τη μία, είναι γνωστό ότι η άσκηση βοηθάει στην παραγωγή νέων κυττάρων, αλλά την ίδια στιγμή η άσκηση μπορεί να προκαλέσει ένα συνολικό μοτίβο ηρεμίας σε συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου.
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε ότι οι νευρώνες γεννούνται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Οι πιο νέοι νευρώνες είναι πιο εύκολο να διεγερθούν. Πυροδοτούνται σχεδόν με οποιοδήποτε ερέθισμα, το οποίο είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την επιτάχυνση της σκέψης και την διαμόρφωση της μνήμης. Αλλά αυτό το χαρακτηριστικό των εγκεφαλικών κυττάρων είναι λιγότερο χρήσιμο όταν βιώνουμε καθημερινό στρες. Η ταυτόχρονη υπερδραστηριότητα νευρώνων μπορεί να είναι αντιπαραγωγική, αφού μας δημιουργεί παραπάνω στρες από όσο χρειαζόμαστε.
Οι μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι η φυσική άσκηση δημιουργεί νευρώνες που διεγείρονται εύκολα, ειδικά στον ιππόκαμπο, ένα τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη σκέψη και τις συναισθηματικές αποκρίσεις. Ωστόσο, ξέρουμε ότι η άσκηση βοηθά στη μείωση του άγχους τόσο στους ανθρώπους, όσο και στα ζώα. Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν πως μπορεί η άσκηση να κάνει ταυτόχρονα δύο πράγματα που φαινομενικά είναι αντίθετα.
Σε πείραμα που έκαναν σε ποντίκια, είδαν ότι πράγματι τα πιο δραστήρια ποντίκια (ποντίκια που είχαν τρέξει για πολύ ώρα σε έναν τροχό) είχαν πολύ περισσότερους νευρώνες που διεγείρονταν εύκολα σε σχέση με τα ποντίκια που δεν ήταν εξίσου δραστήρια. Ταυτόχρονα, όμως, τα ποντίκια-δρομείς ανέπτυσσαν και μια σειρά από νέους νευρώνες των οποίων η βασική λειτουργία ήταν να απελευθερώνουν τον νευροδιαβιβαστή GABA που μειώνει την εγκεφαλική λειτουργία και εμποδίζει την έντονη δραστηριότητα των νευρώνων. Το αποτέλεσμα είναι τα δραστήρια ποντίκια να έχουν πιο «ήρεμο» εγκέφαλο, σε σχέση με τα λιγότερο κινητικά ποντίκια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι «ο ιππόκαμπος ενός δρομέα είναι πολύ διαφορετικός από ότι σε έναν έμβιο οργανισμό που δεν έχει εξίσου δραστήρια ζωή. Δεν είναι υπερβολή να υποθέσουμε ότι ο εγκέφαλος των δραστήριων ανθρώπων μπορεί να είναι πολύ λιγότερο ευάλωτος σε ορισμένους τύπους στρες, σε σχέση με τον εγκέφαλο εκείνων που κάνουν καθιστική ζωή».
Πηγή: http://well.blogs.nytimes.com/
(8670)