Η μείωση του στρες υποβοηθά τις θεραπείες γονιμότητας

Τι ρόλο παίζει το άγχος σε θέματα γονιμότητας;

Οι γυναίκες που βρίσκονται σε θεραπεία για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για εγκυμοσύνη αν συμμετάσχουν ταυτόχρονα και σε πρόγραμμα μείωσης του άγχους, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.

Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Fertility and Sterility, δημιουργούν νέα ερωτηματικά και αντιφατικές σκέψεις για το ρόλο που μπορεί να παίζει το άγχος σε θέματα γονιμότητας. Πρόκειται σαφώς για ένα ευαίσθητο θέμα, καθώς παραδοσιακά οι γιατροί απέδιδαν την υπογονιμότητα στις ψυχικές δυσκολίες ενός ή και των δύο συντρόφων.

Αλλά η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, η υπογονιμότητα έχει οργανικά αίτια και οι ψυχολογικοί παράγοντες είναι πολύ σπάνια η κυρίαρχη αιτία. «Είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα για τα ζευγάρια», λέει η Alice D. Domar, ψυχολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess της Βοστόνης. «Η πιο συχνή, αλλά και άβολη συμβουλή προς τα ζευγάρια είναι να ηρεμήσουν..»

Ακόμα και έτσι όμως, η ίδια η διάγνωση ενός προβλήματος γονιμότητας, μπορεί να προκαλέσει σημαντικό στρες και θλίψη. Μερικές έρευνες έχουν συγκρίνει το στρες της υπογονιμότητας με το βίωμα ενός ασθενούς με καρδιακά προβλήματα. Προκειμένου να αξιολογήσουν την επίδραση του υψηλού στρες, οι ερευνητές μελετούν το κατά πόσο το άγχος μπορεί να δημιουργήσει ένα λιγότερο «φιλόξενο» σώμα για μια εγκυμοσύνη και το κατά πόσο παρεμβάλλεται στην επιτυχία των θεραπειών για την υπογονιμότητα.

Πολλά προγράμματα για την αντιμετώπισης της υπογονιμότητας προσφέρουν στα ζευγάρια ατομική συμβουλευτική ή συμβουλευτική ζεύγους, προκειμένου να βοηθήσουν τους επίδοξους γονείς. Προκειμένου να εκτιμηθεί το κατά πόσο και το ποιά είδη συμβουλευτικής μπορεί πραγματικά να βοηθήσουν, η Dr. Domar και οι συνεργάτες της ερεύνησαν 100 γυναίκες σε διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η μια ομάδα των γυναικών πέρα από τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, συμμετείχε και σε ένα πρόγραμμα διαχείρισης του στρες για 10 εβδομάδες. Το πρόγραμμα εστίαζε στην γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία , την εκπαίδευση στη χαλάρωση και την κοινωνική υποστήριξη. Οι υπόλοιπες γυναίκες δεν πήραν κάποια ψυχολογική υποστήριξη. Οι ερευνητές διερεύνησαν τις δύο ομάδες των γυναικών σε δύο φάσεις.

Σε ένα πρώτο στάδιο, δεν σημειώθηκαν διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες, ωστόσο, ένα πολύ μικρό ποσοστό των γυναικών είχε παρακολουθήσει αρκετές συνεδρίες υποστήριξης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, και όταν οι περισσότερες γυναίκες είχαν συμμετάσχει σε αρκετές συνεδρίες διαχείρισης του άγχους, η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν σημαντική.

Σύμφωνα με την Dr. Domar, το 52% των γυναικών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα μείωσης του στρες είχαν καταφέρει να μείνουν έγκυες, σε σύγκριση με το 20% της άλλης ομάδας (ομάδα χωρίς ψυχολογική υποστήριξη). Σύμφωνα με την Dr. Domar «εάν κανείς είναι πραγματικά αγχωμένος, το σώμα φαίνεται να «αισθάνεται» ότι δεν είναι μια καλή περίοδος για κυοφορία. Πιθανότατα, ο συνδυασμός της εκπαίδευσης στην χαλάρωση και η συνεύρεση και με άλλες γυναίκες που κατανοούν το πρόβλημα κάνουν την διαφορά…»

Πηγή: http://www.psychologicalscience.org/

(18239)