Με την υποστήριξη τις οικογένειας μου και τη βοήθεια ειδικών, ξεπέρασα ένα μεγάλο πλήγμα.
Οι προσωπικές ιστορίες που φτάνουν στο www.kontasou.com μας βοηθούν να φωτίσουμε καλύτερα την άγνωστη για πολλούς νόσο της κατάθλιψης. Πάνω από όλα αποτελούν την έμπρακτη απόδειξη ότι η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται.
Η Τζ. μας χαρίζει την ιστορία της και μας μιλά από την άλλη πλευρά του σκοτεινού τούνελ της κατάθλιψης:
«Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ δύσκολα…Σε κάθε παιδική ματιά που συναντώ στο δρόμο απορώ αν υπήρχαν λίγες στιγμές όπου να γελούσα σαν τα άλλα παιδιά.Στην εφηβεία αντιμετώπισα ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις.
Ήμουν συνεσταλμένη και ήρεμη χωρίς ποτέ να προκαλώ καυγάδες και φασαρίες, αυτό κάποιοι το εκμεταλλευόντουσαν και με πείραζαν… Ναι ήμουν θύμα bullying!
Αυτό που δεν γνώριζα ήταν ότι μη μιλώντας, αυτοκαταστρεφόμουν. Δεν μιλούσα γιατί πίστευα ότι θα περάσει, πίστευα ότι δεν θέλω να δημιουργώ προβλήματα στο σπίτι ακόμα και την αντίδραση εκείνων φοβόμουν…
Όταν πάτησα τα δέκα έξη τότε άρχισαν τα ψυχοσωματικά, τότε αντιλήφθηκαν οι γονείς μου όλα όσα δεν έλεγα!Φοβάμαι πως δεν μπορώ να ξεχάσω… αλλά αυτό δεν στέκει εμπόδιο στην καθημερινότητα μου πλέον έχω κάνει τα όνειρα μου πραγματικότητα και το ένα καλό δέχεται το άλλο.
Με την υποστήριξη τις οικογένειας μου και βοήθεια ειδικών ξεπέρασα ένα μεγάλο πλήγμα που μέχρι και τώρα συνεχίζω. Η κατάθλιψη ήταν ένα μαύρο τούνελ που τώρα είμαι απ έξω.
Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική καινούργια μέρα, στο χέρι μας είναι να την αλλάξουμε!»
(19136)