-
Το θέμα του βάρους παρά το γεγονός αφορά εκείνους τους έφηβους (αγόρια και κυρίως κορίτσια), που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές που αποτελεί στην ουσία την κορυφή του παγόβουνου, είναι μόνο ένα σωματικό σύμπτωμα μιας βαθύτερης ψυχο – συναισθηματικής διαταραχής που πρέπει να επιλυθεί. Οι διατροφικές διαταραχές είναι απλώς τάσεις σε μια συμπεριφορά και η εμμονή με την σχολαστική επιλογή τροφίμων είναι μόνο ένα σύμπτωμα βαθύτερων προβλημάτων όπως: η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η κατάθλιψη, η αρνητική εικόνα του εαυτού ακόμα και η απέχθεια ή &το μίσος για τον εαυτό.
-
Τελειοθηρεία ή περφεκτιονισμός
Πολλοί έφηβοι που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές είναι τελειομανείς & διακατέχονται από την ακατανίκητη επιθυμία να πετυχαίνουν & να θριαμβεύουν με ότι καταπιάνονται και να διαπρέπουν. Για παράδειγμα, τα κορίτσια – τα πιο έξυπνα και δημοφιλέστερα – που βρίσκονται σε ανταγωνισμό για το ποιο είναι το λεπτότερο, η επιθυμία τους για ολοένα και λιγότερο βάρος τις οδηγεί στο να υιοθετούν ολέθριες συνήθειες απέναντι στην τροφή. Αυτές οι τάσεις ενισχύονται συχνά όταν η έφηβη γίνεται αποδέκτης φιλοφρονήσεων για την εμφάνιση ή για το βάρος της. Προσπαθούν να προσεγγίσουν την τελειότητα σε κάθε πτυχή & έκφανση της ζωής τους. Είναι πρόθυμες για να ευχαριστήσουν τους άλλους να χάσουν τον αληθινό εαυτό τους. Όταν αισθάνονται ότι έχουν αποτύχει να φθάσουν στην τελειότητα συχνά κατηγορούν χωρίς λόγο τον εαυτό τους για την αποτυχία τους και προσπαθούν να αυτοτιμωρηθούν. Η τιμωρία εμφανίζεται συχνά υπό μορφή πλήρους αποστέρησης τροφής. Αυτές οι μέθοδοι αυτοτιμωρίας αποτελούν σοβαρές απειλές για τη σωματική υγεία του εφήβου, συμπεριλαμβάνοντας την αφυδάτωση, τη μείωση σημαντικών μέταλλων (όπως το σίδηρο ) στο σώμα, τη βλάβη σε ζωτικά όργανα και μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.
Χαμηλή Αυτοεκτίμηση
Τα συναισθήματα ματαίωσης, ανεπάρκειας και ανικανότητας είναι κοινά μεταξύ των εφήβων που πάσχουν από τις διατροφικές διαταραχές. Έχουν μια άσχημη εικόνα για τον εαυτού τους καθώς και στρεβλή αντίληψη για τους ίδιους. Θεωρούν παράλογο ότι είναι παχύσαρκοι/ες παρά το γεγονός ότι το βάρος τους είναι φυσιολογικό. Βιώνουν αίσθηση εσωτερικού κενού, αβεβαιότητας, απελπισίας καθώς και έλλειψης αυτοπεποίθησης αλλά και αυτοεκτίμησης. Συχνά φοβούνται την κρίση & τα δυσμενή σχόλια των άλλων ή μήπως θεωρηθούν ηλίθιοι. Αισθάνονται αυτοπεποίθηση εάν χάνουν βάρος αλλά βιώνουν συναισθήματα αναξιοσύνης και της ενοχής εάν δεν χάνουν. Είναι επίσης σύνηθες σε αυτούς να θεωρούν ότι δεν αξίζουν για καλά πράγματα ή να είναι ευτυχείς.
Κατάθλιψη
Η ασταθής διάθεση, τα συναισθήματα απόγνωσης, αδιεξόδου, απομονωτισμού και απόσυρσης είναι αισθήματα κοινά για τους πάσχοντες από διατροφικές διαταραχές. Οι βουλιμικοί, για παράδειγμα βιώνουν απώλεια ελέγχου της όρεξης τους, που οδηγεί στην κατάθλιψη, ενώ οι ανορεξικοί βιώνουν την κατάθλιψη ως αποτέλεσμα της απόκτησης βάρους. Συχνά και οι ανορεξικοί και οι βουλιμικοί είναι οξύθυμοι, εκρηκτικοί, επιθετικοί, αποξενωμένοι, απότομοι και αδιάφοροι ειδικά με τα μέλη της οικογένειας τους. Αισθάνονται συχνά ότι δεν αξίζουν, απογοητεύονται & παραπονιούνται ότι είναι “πάρα πολύ παχείς” ή “όχι αρκετά καλοί”.
Ιδεοληψία
Αυτοί οι έφηβοι αντιμετωπίζουν μια έντονη ιδεοληψία & ανησυχία για τα τρόφιμα, τις θερμίδες, το δείκτη μάζας – λίπους στο φαγητό που καταναλώνουν και το βάρος τους. Το βάρος γίνεται η σημαντικότερη έγνοια τους, η οποία προσδιορίζει άμεσα τον εαυτό τους.
Ενοχή
Οι έφηβοι με διατροφικές διαταραχές αισθάνονται συχνά ενοχές, επειδή δεν θεωρούν ότι δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες των άλλων. Προσπαθούν για το τέλειο σώμα και για μια αίσθηση ελέγχου σε αυτό και συχνά καταφεύγουν σε υπερβολική άσκηση και νηστεία για την απώλεια βάρους .
Επιφανειακά, οι διατροφικές διαταραχές δεν μπορούν να είναι τίποτε άλλο παρά μια επικίνδυνη ιδεοληψία, μια μονομανία που περιστρέφεται γύρω απο τα τρόφιμα και το βάρος, αλλά στην πραγματικότητα για τους εφήβους είναι συχνά το αποτέλεσμα σοβαρών συναισθηματικών ελλειμμάτων. Αυτά τα ζητήματα οδηγούν σε μια ψυχιατρικά νοσήματα, που είναι συχνά καθίσταται δύσκολο να αντιμετωπιστούν και ως εκ τούτου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό θνησιμότητας.
(86)