“Το ταξίδι είναι μεγάλο και θέλει προσπάθεια” Στέλιος Π. 56 ετών

Με την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2008, άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα…

«Πάντα ήμουν ένας προβληματισμένος και ανήσυχος άνθρωπος και για αυτό κατάφερνα να διακριθώ σε ό,τι έκανα στη ζωή μου. Στα 40 μου είχα μια καταπληκτική δουλειά που με γέμιζε, είχα τη δική μου μικρή βιοτεχνία ρούχων που έδειχνε να έχει τεράστιες δυνατότητες.

Καθώς οι δουλειές πήγαιναν όλο και καλύτερα, εγώ ένιωθα υποχρεωμένος να ανταποκρίνομαι στις προκλήσεις και δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναλάβω κάποια νέα δουλειά! Ήξερα ότι μπορούσα να τα καταφέρω και δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να δείξει σημάδια αδυναμίας.

Με την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2008, άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα στην επιχείρηση. Για πολύ καιρό έκανα ότι δεν έβλεπα το πρόβλημα, έκανα οικονομικά ανοίγματα, δανειζόμουν, έπρεπε οπωσδήποτε να τα καταφέρω. Άρχισα να σκέφτομαι μόνο τη δουλειά, γύριζα αργά στο σπίτι και ο μόνος τρόπος για να χαλαρώσω ήταν το ποτό. Ο ύπνος ήταν εντελώς ανήσυχος, ήμουν διαρκώς κακόκεφος και άρχισα να αποφεύγω τις παρέες μου ακόμα και τους πιο στενούς μου φίλους.

Όταν τελικά αναγκάστηκα να κλείσω την επιχείρησή μου, κατέρρευσα…

Για δύο μήνες δεν βγήκα καθόλου από το σπίτι, ήθελα να μένω μόνος μου, να καπνίζω και να πίνω αλκοόλ για να κοιμηθώ. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου επέμεναν να δω κάποιον ειδικό, αλλά εγώ απαντούσα ότι δεν έχω ανάγκη τη βοήθεια κανενός.

Μετά από πολύ επιμονή των δικών μου ανθρώπων, άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό που περνάω δεν είναι μια απλή παροδική φάση θλίψης. Η ζωή μου είχε αλλάξει εντελώς. Τότε άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ και μετά να συζητάω με φίλους.

Στο τέλος ζήτησα τη βοήθεια ειδικού. Από τότε νιώθω πολύ καλύτερα, όμως το ταξίδι είναι μεγάλο και θέλει προσπάθεια. Έχω κάνει όμως την αρχή!» Στέλιος Π. 56 ετών