Ολοένα αυξανόμενα μοιάζουν τα νούμερα ανθρώπων που δίνουν μάχη με την κατάθλιψη. Κόντρα στα στερεότυπα του παρελθόντος, ξέρουμε πια για τα καλά, ότι δεν κάνει διακρίσεις κι ότι έχει πολλά πρόσωπα. Όταν ένας άνθρωπος στο περιβάλλον σου έχει κατάθλιψη, πρέπει ν’ αρχίσεις από μία βασική παραδοχή: δεν είναι αδυναμία. Είναι ασθένεια. Γι’ αυτό τα «έλα μωρέ, μην σε παίρνει από κάτω» και τα «βρε σίγουρα κοιμάσαι καλά;» δεν έχουν καμία θέση στη λίστα όσων μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις!
Τι πρέπει, όμως, να κάνεις για να στηρίξεις ένα κοντινό σου άτομο με κατάθλιψη;
Να είσαι εκεί (κι ας μη μιλάτε και πολύ): να το επισκέπτεσαι, να το περιλαμβάνεις στα σχέδιά σου και να του προτείνεις πράγματα, ακόμη κι αν ξέρεις πως θα τα αρνηθεί. Να πηγαίνεις εκεί, να κάθεσαι πλάι του κι ας μη λέτε και πολλά. Να υπάρχετε απλώς μαζί.
«Θα έρθω εγώ μαζί σου»: προσφέρσου να τον ή την συνοδεύσεις όπου χρειαστεί -σε γιατρούς, ψυχιάτρους, ψυχολόγους ή στο νοσοκομείο όταν μια κρίση πανικού φέρνει το άτομο στα όριά του.
Να μην ξεχάσεις ποτέ ότι είναι πάθηση: να κάνεις υπομονή και να το υπενθυμίζεις συνέχεια στον εαυτό σου. Ειδικά στις στιγμές που θα εκνευριστείς, θα κουραστείς, θα αναρωτηθείς «μα, γιατί δεν προσπαθεί κι αυτός λίγο;». Προσπαθεί. Να το θυμάσαι.
Να δίνεις το καλό παράδειγμα: ιδιαίτερα αν πρόκειται για σύντροφο ή άνθρωπο με τον οποίο συμβιώνεις, το παράδειγμά σου μπορεί να παρακινήσει θετικά! Φρόντισε τον εαυτό σου, φτιάξε το ωράριο και τη διατροφή σου, προσπάθησε να περιορίσεις το άγχος σου και να βγαίνεις συχνά για περιπάτους όπου έχει φως και πράσινο.
Να φροντίζεις τον εαυτό σου: είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις ότι επηρεάζεσαι κι εσύ απ’ αυτό, γι’ αυτό όσο βάρος κι αν διαλέξεις να σηκώσεις, να μη σταματήσεις ποτέ να φροντίζεις τον εαυτό σου. Το χρωστάς σε ‘σένα και θα βοηθήσει και τον δικό σου άνθρωπο που αγωνίζεται.
Μην μειώνεις τον προσωπικό του αγώνα: για ένα άτομο με κατάθλιψη, το πρωινό ξύπνημα, μια απλή διεκπεραιωτική δουλειά, ένα μπάνιο μπορεί να είναι κατόρθωμα! Φρόντισε να ενθαρρύνεις κάθε προσπάθεια και, οπωσδήποτε, να μη μιλήσεις υποτιμητικά για τις μικρές του νίκες!
Κατανόησε ότι ίσως φέρεται διαφορετικά από παλιά: η αλλοτινή του εξωστρέφεια και ενέργεια είναι απόλυτα λογικό να έχει μειωθεί ή εξαφανιστεί. Δείξε κατανόηση και πάρτε πρωτοβουλίες, κάνοντάς του παρέα.
Μην τον/ την ξεγράψεις και μην προσβληθείς: ίσως δεν είναι διασκεδαστική κι ευχάριστη παρέα. Μπορεί να κάνει κάποια σχόλια που σου φαίνονται πικρόχολα ή να επιλέγει συστηματικά να μένει σπίτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνική του πλευρά πέθανε ή ότι μεταμορφώθηκε. Είναι ο ίδιος άνθρωπος, που όμως τώρα δίνει τον αγώνα του. Μια απ’ τις χειρότερες συνέπειες της κατάθλιψης μπορεί να είναι η κοινωνική απομόνωση.
Μην τον/την αντιμετωπίζεις σαν άρρωστο: φέρσου ισότιμα και χαλαρά. Δεν υπάρχει λόγος ούτε για μελοδραματισμούς ούτε για πανικό! Δώσε τη βοήθειά σου και γίνε στήριγμά του.
Ενθάρρυνε τον/την να μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό (χωρίς να πιέζεις): δεν χρειάζεται πίεση, αλλά υπομονή και ψυχραιμία. Μίλα ανοιχτά μαζί του και δείξε ότι δεν πρόκειται για ταμπού!
Δώσε τη σημασία που πρέπει στη θεραπεία του: κάνε ό,τι μπορείς για να υπενθυμίσεις τη σημασία των συνεδριών ή της αγωγής. Η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται και πρέπει να το θυμάστε και οι δυο!
Πηγή: mama365.gr
Άλλα άρθρα
