Το μακρόχρονο στρες στο γάμο «στρώνει» το έδαφος στην κατάθλιψη

Ένας γάμος με έντονο στρες, «σαμποτάρει» την ικανότητά μας να βιώνουμε μακρόχρονη ευχαρίστηση.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Wisconsin-Madison στις ΗΠΑ, μελέτησαν για πάνω από μια δεκαετία το στρες των παντρεμένων ζευγαριών, λαμβάνοντας υπόψιν τους το πόσο συχνά απογοητεύονταν ή δέχονταν κριτική από τους συντρόφους τους. Το πιο εντυπωσιακό (και ανησυχητικό) εύρημα είναι ότι ένα γάμος με έντονο στρες, «σαμποτάρει» την ικανότητά μας να βιώνουμε μακρόχρονη ευχαρίστηση.

Ο επικεφαλής της έρευνας Dr. Davidson και οι συνεργάτες του έδειξαν μια σειρά από αρνητικές, ουδέτερες και θετικές εικόνες στους συμμετέχοντες της έρευνας και μέτρησαν την ένταση και την διάρκεια των αντιδράσεών τους. Οι συμμετέχοντες με τα υψηλότερα επίπεδα στρες στο γάμο σταμάτησαν να νιώθουν ευχαρίστηση πιο γρήγορα από τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε πιο ικανοποιητικούς γάμους.

Η διεθνώς αναγνωρισμένη σύμβουλος γάμου Sue Johnson σχολιάζει σε σχέση με τα παραπάνω ευρήματα “Τα παραπάνω ευρήματα είναι σύμφωνα με μια μεγάλη δεξαμενή ερευνών που δείχνουν τη σύνδεση ανάμεσα στην ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε το άγχος και την ποιότητα των ερωτικών μας σχέσεων. Η ποιότητα των αλληλεπιδράσεών με τον άνθρωπο που αγαπάμε, διαμορφώνει απόλυτα την ψυχική μας υγεία.”

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι όταν ένας από τους συντρόφους απογοητεύεται έντονα ή δέχεται συνεχή κριτική από τον άλλο, αρχίζει να βιώνει πολύ εντονότερα το αίσθημα της μη-ασφάλειας, ενώ τα θετικό συναίσθημα της εμπιστοσύνης συρρικνώνεται. Ακόμα και όταν ο σύντροφος εκφράζει μια θετική συμπεριφορά, ο εγκέφαλος την εντοπίζει αλλά καθώς επικρατεί το αίσθημα της μη-ασφάλειας, δεν μπορεί να την προσμετρήσει, την αγνοεί.

Είναι σημαντικό, λοιπόν, να περιορίζουμε τις συμπεριφορές επίκρισης και να ακούμε τις ανάγκες του συντρόφου μας. Βοηθάμε έτσι από την δική μας πλευρά να μην παρατείνεται το άγχος μέσα στην συντροφική μας σχέση και προστατεύουμε περισσότερο την ψυχική υγεία τόσο τη δική μας, όσο και του συντρόφου μας.

Πηγή: http://www.chicagotribune.com/

(31740)